آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
مناین یک هفته برای سیاست اقتصادی بریتانیا بوده است. وام دهندگان 1000 بسته وام مسکن را در یک روز کشیدند، بانک انگلستان مجبور شد برای جلوگیری از رکود صندوق های بازنشستگی مداخله کند و علیرغم اصرار صدراعظم بر اینکه برنامه رشد او “کار خواهد کرد”، پوند در برابر دلار به پایین ترین سطح خود رسید.
تقصیر همه اینها دقیقاً بر عهده «مینی بودجه» جمعه گذشته است. کواسی کوارتنگ از آن برای پیشنهاد کاهش شدید مالیات استفاده کرد، بدون اینکه پیشنهادی در مورد نحوه پرداخت آنها ارائه شود. هیچ چیز به وضوح اولویت های جدید دولت را به وضوح لغو کرد.
این بالاترین نرخ تنها توسط نیم میلیون نفر پرداخت می شود – حدود 1٪ از بزرگسالان – اما حدود 6 میلیارد پوند افزایش می یابد. مفسران بلافاصله متوجه این واقعیت شدند که کاهش آن به میزان 5 درصد برای کسانی که درآمد حداقل 150000 پوندی دارند، یعنی آستانه ای که این نرخ شروع به اعمال می کند، یک مزیت محسوب می شود.
اما بدتر از این است. تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که بیش از دو سوم کل پس انداز مالیاتی به افرادی اختصاص می یابد که درآمد سالانه آنها بیش از 500000 پوند است – فقط 0.1٪ از بزرگسالان. در واقع، درآمدها به قدری در بالاترین سطح متمرکز است که کاهش نرخ 45 درصدی، یک میلیارد پوند درآمد بادآورده برای 2500 فرد ثروتمند بریتانیا به همراه خواهد داشت. به طور متوسط هر کدام 400000 پوند است.
در یک بحران هزینه زندگی که افراد کم درآمد بیش از هر زمان دیگری با مشکل مواجه هستند، برای توجیه این بزرگی نیاز به برخی نقاط مثبت اقتصادی بسیار بزرگ وجود دارد. کوارتنگ یک استدلال سه جانبه ارائه کرد و گفت: «هرچه مالیات بالاتر باشد، مردم به دنبال راه‌های بیشتری برای اجتناب از آن هستند. [sic]یا در جای دیگری کار کنید، یا به سادگی کمتر کار کنید. بنابراین، بیایید به شواهد نگاه کنیم.
اولاً، شکی نیست که وقتی ثروتمندان فرصت های آسانی برای به حداقل رساندن مالیات خود دارند، آنها – مانند اکثر مردم – از آن استفاده می کنند. اگرچه نرخ‌های مالیات اصلی با درآمد افزایش می‌یابد، اما ابرثروتمندان اغلب نرخ‌های مؤثر کمتری نسبت به کسانی که درآمد متوسطی دارند، پرداخت می‌کنند، زیرا می‌توانند این پول را به عنوان سود سهام یا سود سرمایه در نظر بگیرند، که با نرخ‌های پایین‌تری مواجه است. کاهش بالاترین نرخ مالیات بر درآمد به 40٪ این رفتار را متوقف نمی کند، زیرا بالاترین نرخ مالیات بر سود سهام نیز کاهش یافته است و برخی از سودها هنوز می توانند تا 10٪ مالیات اعمال شوند.
و اگر واقعاً هدف توقف اجتناب بود، طراحی این اصلاح بدترین راه برای دستیابی به آن است. صدراعظم تصمیم گرفت کاهش مالیات در آینده را از قبل اعلام کند، که طبیعتاً منجر به آن می شود که بانکداران پاداش ها را حفظ کنند و صاحبان شرکت ها سود سهام را تا سال مالیاتی جدید که نرخ پایین تر است به تاخیر بیاندازند. دولت این را می‌داند، زیرا در هزینه‌های اصلاحات خزانه‌داری گنجانده شده است.
دوم، دولت از نرخ های مالیاتی پایین تر به عنوان عامل کلیدی در جذب و حفظ «استعدادهای برتر» یاد می کند. در کار اخیر، ما این موضوع را با مطالعه تأثیر افزایش مالیات بزرگ بر غیردوم‌ها که در سال 2017 معرفی شد، آزمایش کردیم. افراد غیر dom در میان ثروتمندترین و مرتبط‌ترین افراد بین‌المللی در بریتانیا هستند. اگر قرار بود کسی برای صرفه جویی در مالیات مهاجرت کند، این خودش بود. در واقع، ما متوجه می‌شویم که در نتیجه اصلاحات، به ندرت هیچ غیردوم باقی نمانده است. افزایش 10 درصدی در مالیات منجر به خروج تنها 0.2 درصد از غیردولتی ها شد.
برای اکثر مردم، این حس شهودی دارد: بخشی از هدف ثروتمند بودن این است که شما می توانید در جایی که دوست دارید زندگی کنید، نه اینکه نگران باشید که کجا ارزان تر است. وسواس نسبت به نرخ‌های مالیاتی بالا تصویر تیره‌ای از اینکه چرا مردم حرکت می‌کنند که با تجربه گذشته یا شواهد بین‌المللی همخوانی ندارد، ارائه میکند.
پس توجیه سوم چیست: آیا کاهش بالاترین نرخ مالیات با ترغیب افراد با درآمد بالا به کار بیشتر و سخت‌تر باعث رشد اقتصاد می‌شود؟ نخست وزیر و صدراعظم جدید ما شهروندان بریتانیا را به عنوان یکی از بدترین افراد بیکار در جهان توصیف کردند، اما شاید آنها بانکداران و وکلای برجسته را در ذهن نداشتند. بیش از 60 درصد از آخرین کاهش مالیات به کسانی تعلق خواهد گرفت که در مشاغل پردرآمد در امور مالی و خدمات حرفه ای کار می کنند.
مطمئناً، برخی از این افراد با تلاش بیشتر پاسخ خواهند داد، اما اگر قبلاً بیش از 1 میلیون پوند در سال دستمزد می‌گرفتید، آیا این کار را می‌کردید؟ شواهد اقتصادی نشان می‌دهد که «اثرات کاری» کاهش مالیات‌های بالا، به‌ویژه در مقایسه با مقابله با نرخ‌های حاشیه‌ای بالا که همچنان بر افرادی که درآمد پایین‌تری دارند، مانند کارگرانی که اعتبار جهانی خود را برداشته‌اند، رنج می‌برد، اندک است.
کاهش بالاترین نرخ مالیات، اجتناب را کاهش نمی‌دهد، مردم را به بریتانیا می‌آورد یا باعث می‌شود مردم سخت‌تر کار کنند. این چیزی است که داده ها می گویند، و این چیزی است که همه می دانند. بازارهایی که دولت بسیار شیفته آن است، قضاوت خود را آشکار کرده است، به قیمت همه ما.
آرون ادوانی در دانشگاه وارویک مرکز تحقیقات و دیوید بورگر و اندی سامرز در موسسه نابرابری های بین المللی مدرسه اقتصاد لندن
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
