مدیران تحت فشار لیگ برتری در رحمت به هوای مالکان | لیگ برتر

آوقفه های بین المللی می تواند برای مدیران باشگاه های تحت فشار یک زمان خائنانه باشد. در جریان بازی‌های اخیر لیگ ملت‌ها و بازی‌های دوستانه انتظار اخراج‌ها وجود داشت. حتی در صبح مراسم خاکسپاری ملکه، گمانه زنی های زیادی مبنی بر برکناری استیو کوپر از وظایف خود در ناتینگهام فارست وجود داشت. شایعه ساز نشان داد که اعلام به تعویق افتاده است، فقط به خاطر احترام به اعلیحضرت بود.

کوپر همچنان سرمربی فارست است و تیمش را در بازگشت به لیگ برتر هدایت خواهد کرد. روز دوشنبه در لستر، او دست برندان راجرز، یکی دیگر از مدیرانی را که واتس‌اپ‌ها و ITK‌های رسانه‌های اجتماعی (“In-The-Knows”) پیشنهاد می‌کردند کارت‌های او داده شده است، بفشارد.

در حالی که واتفورد با حذف راب ادواردز پایان خود را حفظ کرد، در دسته برتر مسابقه اخراج که فصل را به شکلی تشنه به خون آغاز کرد کند شده است. خروج اسکات پارکر از بورنموث و توماس توچل از چلسی هر دو پس از اختلاف بین مالک و سرمربی رخ داد. بیش از نتیجه، دلیل اصلی خروج مدیران به هوس مالکان تبدیل شده است.

احساس فشار کوپر پس از پایان دادن به تبعید 23 ساله فارست از لیگ برتر، بازتابی از مدیران ناگزیر در این عصر میلیاردرهای قدرتمند و منیت آنهاست. این اخراج که به طور گسترده گمانه زنی می شد، به خاطر تلاش های فارست در جذب 23 بازیکنی که توسط مالک، اوانجلوس ماریناکیس، و عواملش به ارمغان آوردند، نادیده گرفته شد.

روزهایی که یک مدیر مهم ترین فرد در یک باشگاه بود، مدت هاست از دست رفته است. عوامل فوق العاده ای که زندگی بازیکنان ستاره را مدیریت می کنند، اغلب به مالکان نزدیک تر هستند تا حتی مدیران ورزشی که مدیران اغلب به آنها پاسخگو هستند. مدیریت به سمت بالا می تواند شامل پیوستن به یک صف طولانی باشد. تنها بزرگان واقعی مدرن در یورگن کلوپ در لیورپول و پپ گواردیولا از منچسترسیتی، و شاید آنتونیو کونته در اسپرز، می‌توان گفت که چیزی شبیه به سیاست‌گذاران پیشرو در باشگاه‌های مربوطه خود هستند.

برای بقیه، ارائه اهداف کلیدی می تواند به عنوان محافظت کمی عمل کند. علیرغم ارتقاء در فصل گذشته، پارکر توسط مالک مستعفی ماکسیم دمین، که حمایت مالی برای صعود بورنموث از لیگ دسته اول چندساله به لباس لیگ برتر را تامین کرده بود، کنار گذاشته شد. اگرچه باخت 9-0 در لیورپول مفید نبود، اما این اظهارات کتک زده پارکر مبنی بر اینکه تیمش برای این بخش خیلی سبک است، انتقاد آشکار از هزینه های دمین بود که برکناری او را تسریع کرد.

توخل مربی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا بود که در بحبوحه هرج و مرج ناشی از تحریم رومن آبراموویچ توسط دولت بریتانیا، چلسی را به آن رقابت ها بازگرداند. توخل در 19 آگوست گفت: “می دانید چقدر خوشحالم که اینجا هستم و چقدر آن را دوست دارم.” .

عامل اصلی اخراج توخل رابطه او با مالک باشگاه بیش از 100 روز با هم بود. تاد بوهلی در آن جلسه کنفرانس نمک که طی آن او ایده یک بازی ستاره‌های لیگ برتر را با اسکی آبی مطرح کرد، گفت: «ما مطمئن نبودیم که توماس همان احساسی را که ما فکر می‌کردیم داشته باشد.» توخل در پستی در شبکه اجتماعی نوشت: «این باشگاهی است که در آن احساس می‌کردم چه از نظر حرفه‌ای و چه از لحاظ شخصی، در خانه هستم.

نگرانی عمومی توخل بدون شک با پرداخت 13 میلیون پوند غرامت به طور خصوصی کاهش یافت و فرصت هایی که اکنون برای او پیش خواهد آمد. تقریباً بلافاصله، او با بایرن مونیخ پیوند خورد، جایی که یولیان ناگلزمن تحت فشار است، و لا گاتزتا دلو اسپورت توخل را در رتبه اول فهرست 12 نفره مدیران بیکار قرار داد، بالاتر از مائوریسیو پوچتینو در رتبه دوم و زین الدین زیدان در رتبه سوم.

La Gazzetta با داشتن کلودیو رانیری 70 ساله در رده ششم، جایگاهی پشت سر پائولو سوزا، آخرین بار در فلامنگو برزیل پس از مدیریت پنج باشگاه در هفت سال، نشان می دهد که مدیران سطح بالا کمبود دارند، چیزی که بوهلی ممکن است در صورت از دست دادن صبرش متوجه شود. با گراهام پاتر

اخراج شدن نباید نتیجه ای کاملاً بد باشد. پرداخت های سالم به مدیران استقلال مالی می دهد. به زودی، فرصت های جدید می توانند ارائه شوند. پارکر با دو ترفیع، شاید در کنار شان دایچ، در فهرست باشگاه‌های جاه‌طلب قهرمانی پیشتاز است. کوپر، اگر و زمانی که فارست را ترک کند، به دلیل استعداد بالای مربیگری اش به طور گسترده ای شناخته می شود. اگر زمان بندی بهتر بود، ممکن بود جانشین پاتر در برایتون شود.

این که دو مدیر دیگر که گمانه زنی ها پیرامون آنها می چرخد، یعنی راجرز در لستر و برونو لاگه در وولوز، در جایگاه خود باقی می مانند، معیاری برای ارتباط لیگ برتر با ژئوپلیتیک و اقتصاد بسیار فراتر از فوتبال است. ثروت تخمینی خانواده Aiyawatt Srivaddhanaprabha، رئیس لستر، از 3.7 میلیارد دلار در سال 2020 به 1.7 میلیارد دلار در تابستان امسال کاهش یافت، زیرا تجارت معاف از مالیات King Power آنها توسط همه‌گیری ویران شد. Fosun International، شرکت چینی مالک وولوز، پس از سقوط بازار املاک در کشور خود، 34 میلیارد پوند بدهکار است. در ترازنامه‌هایی که قبلاً حفره‌های قابل توجهی دارند، اخراج و استخدام مدیران یک تجارت پرهزینه است.

راجرز در مورد سیاست نقل و انتقالات لستر به شیوه ای بی شباهت به پارکر اشاره شده و حتی تحریک آمیز بوده است، اما با وجود شروع بدتر فصل نسبت به فصل 08-2007 11 امتیازی دربی، او همچنان سرمربی است. چرا بن بست؟ قراردادی که تا سال 2025 اجرا می شود و بازدهی 10 میلیون پوندی گزارش شده است، برای باشگاهی که انتظار می رود ضررهای قابل توجهی برای سال مالی 2021-2022 نشان دهد مجازات خواهد بود. لاگه که تا سال 2024 قرارداد داشت، با وجود اینکه وولوز تنها 3 گل به ثمر رساند، زنده می ماند. مشتری خورخه مندز، مشاور فوتبال فوسون، به وضوح امنیت را افزایش می دهد.

آیا می توان این شرایط را حفظ کرد؟ وولز به طور مشابه با نونو اسپریتو سانتو، یکی دیگر از مشتریان مندز صبور بود، اما برای مدیران دیگر ساعت جادوگری قریب الوقوع است. فصل گذشته این واتفورد بود – البته – که در 3 اکتبر شروع به اخراج کرد و تا 21 نوامبر پنج مربی دیگر را به خدمت گرفت. و فصلی که با جام جهانی نصف شد، یک وقفه بین المللی طولانی و شش هفته ای را برای میلیاردرها به ارمغان می آورد تا متوجه شوند مدیرشان مانند آنها فکر نمی کند.