جورجیا ملونی ایتالیایی مخالفت خود با زنان را انکار می کند زیرا اعتبارش زیر سوال رفته است | جورجیا ملونی

در روز انتخابات، جورجیا ملونی به نظر می رسد راهی برای زیر پا گذاشتن قوانینی که از نامزدها می خواهد همه مبارزات انتخاباتی را متوقف کنند، پیدا کرده است. رهبر راست افراطی ایتالیا ویدئویی از خود در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد که در حالی که دو خربزه را جلوی سینه‌اش نگه داشته و به دوربین چشمک می‌زند و می‌گوید: «25 سپتامبر [voting day]من همه چیز را گفته ام». ملونی در زبان ایتالیایی به معنای خربزه است و در زبان عامیانه برای سینه نیز استفاده می شود.

برای کسانی که این کلیپ را ناپسند می‌دانستند، این تصویر جنسی‌شده نشانه دیگری بود که ملونی مشعل فمینیست‌ها را به عنوان نخست‌وزیر حمل نخواهد کرد. دیگران از تغییر سبک ناگهانی رئیس برادران ایتالیا که زن و مادر بودن را در کانون مبارزات انتخاباتی خود قرار داده بود شگفت زده شدند، اما با این وجود اذعان کردند که این روشی هوشمندانه برای نشان دادن به رای دهندگان است که می داند چگونه بخندد، حتی اگر طنز از فرهنگ مردانه تری نشأت می گرفت.

سخنگوی ملونی، که پس از پیروزی ائتلافی به رهبری برادران ایتالیا، حزبی با ریشه های نئوفاشیستی در انتخابات، در حال تشکیل دولت است، به آبان نیوز گفت که خربزه ها صرفاً یک بازی با نام خانوادگی ملونی هستند و این روایت از «زنی علیه زنان» بودن این زن 45 ساله، «ناپسند» و «خارج از واقعیت» بود.

جدای از خربزه، بخشی از جذابیت ملونی برای رای دهندگانش این است که او یک زن قوی است و تنها کسی است که یک حزب ایتالیایی را به قدرت رسانده است در حالی که در مقابل مردان قدرتمند، یعنی متحدان ائتلافش – ماتئو سالوینی، رهبر حزب دور- حزب راست لیگ و سیلویو برلوسکونی، سه بار نخست وزیر سابق که فورزا ایتالیا را رهبری می کند.

ملونی خودش را یک فمینیست توصیف نمی کند، در عوض می گوید که مخالف «سهمیه های صورتی» است و نقش ها باید از طریق شایستگی به دست آید، نه جنسیت. او این نکته را با ادعای اینکه حزب او تنها حزبی است که چندین زن در پست‌های رهبری دارد، نشان می‌دهد.

لاوینیا منونی، یکی از اعضای شورای برادران ایتالیا در رم که پس از دوری از رقابت در حوزه انتخابیه خود به عنوان سناتور در حوزه انتخابیه خود انتخاب شد، گفت: «نه تنها ممکن است اولین نخست وزیر زن را داشته باشیم، بلکه تعداد زیادی از زنان نیز به پارلمان راه یافته اند. رقبای خود از جمله اما بونینو، رهبر چپ‌گرا که در میان فمینیست‌هایی بود که در دهه 1970 برای قانونی کردن سقط جنین در ایتالیا مبارزه کردند.

اما صادقانه بگویم، این موضوع در مورد زن بودن یا نبودن ملونی نیست، او فقط یک رهبر بسیار خوب است، فردی مصمم و منسجم. ما باید از نسبت دادن برچسب های فمینیستی به همه چیز دست برداریم.»

جورجیا سروگتی، جامعه شناس دانشگاه میلان بیکوکا که در مورد مسائل زنان می نویسد، گفت که پیروزی ملونی برای جناح راست به خاطر “تجلیل از زنان” نبود، بلکه شخصی بود که “آن را به دست آورد”.

سروجتی گفت: «او زبانی از نظر نبردهای زنان ندارد و تمایلی هم برای تبدیل شدن به یک الگو ندارد.

مونیکا سیرینا، یک سیاستمدار با حزب چپ میانه دموکرات (PD)، پس از تهیه پیش نویس قانونی که منجر به تصویب اتحادیه های مدنی در سال 2016 شد، به نمادی برای جامعه LGBTQ+ ایتالیا تبدیل شد. او گفت که رهبری باید “کسب شود” و ملونی درآمد کسب کرده است. نقش او

در ماه اوت پس از اینکه انریکو لتا، رهبر حزب دموکراتیک، سیرینا را به عنوان کاندیدای سناتور انتخاب کرد، اعتراض هایی به وجود آمد، اما در یک حوزه انتخابیه احتمال شکست او وجود داشت. سیرینا نیز عصبانی بود، اما پس از تشویق هوادارانش تصمیم به رقابت گرفت، حتی می دانست که بازنده خواهد شد.

سیرینا گفت: «او مرا در یک حوزه انتخابیه بازنده قرار داد، اساساً او می‌گفت که من دیگر برای حزب قدرتمند نیستم. بیایید بگوییم که او افرادی را می‌خواست که موافق‌تر باشند. من سخت هستم و به راحتی تسلیم نمی شوم.»

در حالی که حزب دموکراتیک خلق زنان را در نقش‌های وزارتی در دولت قرار می‌داد، سیرینا از حزب انتقاد کرد و گفت که زنان منتخب همیشه «مردان انتخاب می‌شوند» و زنانی که «آزادانه صحبت می‌کنند» مانند خودش آنها را «آزار می‌دهند».

Cirinnà استدلال می کند که رای دهندگان زنانی را که آزادی صحبت کردن و پیگیری مسیر سیاسی خود را دارند، می شناسند و از آنها استقبال می کنند، چیزی که برای حامیان ملونی جذاب است، حتی اگر او فرهنگ ماچو را تعالی بخشد.

لویزا ریزیتلی، یک مبارز حقوق زنان و LGBTQ+، نیز به عنوان یک سناتور PD پیشنهاد شد، اما پس از اینکه متوجه شد در حوزه ای خواهد بود که مطمئناً از دست می داد، آن را رد کرد.

«فقط در مورد تصویر بود [of having a woman in the running]،” او گفت. «مشکل واقعاً بزرگ با چپ این است که آنها فقط زنان را در موقعیت‌های «سطح دوم» قرار می‌دهند نه اینکه ما را در نقش‌های رهبری قرار دهند که واقعاً به ما قدرت بدهد.»

Rizzitelli گفت که ویدیوی ملونی ملونی روشی زیرکانه برای او برای ارائه طنز و در عین حال بیان ارزش های مردانه بود. برادران ایتالیا به خوبی فهمیده‌اند که زنان می‌توانند در این زمینه خوب باشند – اگر ملونی ارزش‌های فمینیستی داشت، هرگز به او اجازه نمی‌دادند تا این حد پیش برود.»

مخالفان ملونی می گویند، با این حال، فقدان این ارزش ها تضمین شده است که ساعت را به عقب برگرداند.

در حالی که ملونی گفته است برنامه ای برای لغو قانون سقط جنین در ایتالیا ندارد، اما قصد دارد سقط جنین را محدود کند، مانند ارائه حمایت مالی به زنان برای انجام بارداری به جای انتخاب برای خاتمه دادن.

دستور کار ملونی نیز بعید است که به نفع رفتار ویژه زنان در محل کار باشد.

سیرینا گفت: «مطمئناً ما در زمینه حقوق زنان به عقب خواهیم رفت، زیرا ملونی فرهنگ راست افراطی خود را که همیشه بر این باور است که زنان باید به شیوه‌ای خاص رفتار کنند و تنها باید به میزان معینی از آزادی برخوردار باشند، نادیده نمی‌گیرد. .

“با توجه به [mandatory] سهمیه های صورتی [in corporate boards] من دوست دارم که ما هم بر این معیار غلبه کنیم، اما تا زمانی که دیدن زنان در پست‌های قدرت در ایتالیا عادی شود، سهمیه‌های صورتی ضروری است.»