شگفتی های اوایل فصل NFL: Jags خوب هستند، پیشنهاد MVP Hurts و Bucs شکسته | NFL

1) جگوارها خوب هستند

داگ پدرسون برای چرخش جکسونویل سزاوار اعتبار زیادی است. او یک توهین تخیلی و در عین حال ساده را نصب کرده است که به باز کردن پتانسیل ترور لارنس کمک کرده است. اما در حالی که پدرسون و لارنس در اوایل فصل مورد تحسین قرار گرفتند، این دفاع جکسونویل است که برجسته می شود.

در طول سه هفته، دفاع جاگز در رتبه دوم لیگ در میزان موفقیت و سومین در EPA در هر بازی، دو معیار برتر کیفیت پایین به پایین یک واحد است. مطمئناً، خط دفاعی از بازی خشن دفاعی و حملات ضربتی لذت می برد: کارسون ونتز که کارهای کارسون ونتز را انجام می دهد، مت رایان با صدای جیر جیر و حمله چارجرهای پر از آسیب، ترسناک ترین برنامه را تشکیل نداده اند. اما این سراب نیست.

جکسون ویل دارای تمام اجزای سازنده یک دستگاه برتر 10 است. در جلو، Jags از طریق چرخش ورزشکاران A-plus می چرخد. آنها بلند، ورزشی و همه کاره هستند. مایک کالدول، هماهنگ‌کننده دفاعی جدید، تراوون واکر و دوین لوید را در دور اول به روش‌های خلاقانه به کار می‌گیرد و هرج و مرج مسابقه‌ای را در جلو ایجاد می‌کند که به بازیکنان کهنه‌کار اجازه می‌دهد پیشرفت کنند. تمام حرکات مشکوک ترنت باالکه در خارج از فصل بسیار تاثیرگذار بوده است – انتخاب اول واکر در مجموع و اختصاص بخش زیادی از بازی به مدافعان خارج از توپ، معمولاً یک نه، به تیم اجازه داده است تا یکی از انعطاف پذیرترین و انفجاری ترین جبهه های دفاعی لیگ را به میدان برود. .

Jags در DVOA در رتبه دوم قرار دارند که معیاری برای کارایی پایین به پایین یک تیم است. به شما یادآوری می کنم: جکسون ویل فقط 12 ماه پیش به یک تیم فوتبال حرفه ای شباهت داشت. در حال حاضر، پدرسون مجموع برد اوربان مایر را بهتر کرده است. با یک برنامه دوستانه در بقیه راه، جگوارها تهدیدی مشروع برای رقابت در AFC جنوبی هستند.

2) Jalen Hurts در گفتگوی MVP است

فیلادلفیا ایگلز به عنوان یکی از موارد مورد علاقه برای پاره کردن NFC وارد سال شد – و آنها در حال ارائه هستند. از بالا به پایین، آنها بهترین و عمیق ترین فهرست NFL را دارند. یک دفاع پر بار و یک خط تهاجمی قدرتمند برای نزدیک کردن هر تیمی به 12 برد کافی است.

تنها علامت سوال ماندگار صدمه بود. آیا او می تواند به اندازه کافی از جیب رشد کند؟ آیا تیم باید در مورد نقص های او برنامه ریزی کند؟ آیا قطعات دیگر آنقدر غالب بودند که هیچ کدام اهمیتی نداشت؟

بعد از سه هفته، آن گفتگو تمام شد. هارتز بازی خود را بالا برده است و به هر گونه نگرانی پاسخ می دهد که او به عنوان پاسور بسیار محدود بود تا فیلی را به یک مدعی قهرمانی تبدیل کند. او در حال حاضر 80.3 درصد از حملات ایگلز را به خود اختصاص داده است، رقمی که او را در قلمروی مشابه لامار جکسون قرار می دهد.

آیا او واقعاً مهمترین بخش مجموعه فیلی است؟ نه. اما هارتز برای از بین بردن هرگونه شک و شبهه پیش فصل شایسته تقدیر است. با میانگین هرتس، ایگلز می توانست 12 تا 13 بازی را برنده شود. با یک Hurts عالی – با این Hurts – آنها می توانند به 15 برد نزدیک شوند. این برای قرار دادن او در فهرست نامزدهای MVP در اوایل سال کافی است.

3) NFC North یک مسابقه است

گرین بی پکرز با وجود مشکلات اولیه در هنگام حمله، استاندارد در NFC شمال باقی مانده است. اما لاینزهای دیترویت و وایکینگ‌های مینه‌سوتا به‌قدری سریع ژل کرده‌اند که در رقابت‌های تقسیم‌بندی حضور خواهند داشت.

شیرها، عزیزان هارد ناک امسال، چیزی بیش از یک داستان حس خوب هستند. دیترویت با یک خط تهاجمی برجسته (در صورت سالم بودن) و به اندازه هر تیمی در NFL، بازیسازان زیادی دارد، دیترویت می تواند با هرکسی همگام شود – آنها فصل را با گلزنی در 11 کوارتر متوالی آغاز کردند که بیشترین شروع یک فصل در تاریخ لیگ است. جرد گاف خوب بوده است، که نسبت به فصول اخیر پیشرفت قطعی داشته است.

نگرانی ها در دفاع است. در طول سه هفته، شیرها در امتیازهای دریافتی در هر بازی (31.0) در لیگ برتر هستند، بدترین دفاع منطقه قرمز را به نمایش گذاشته اند، و اشتباهات زیادی مرتکب شده اند که صندوق بین المللی پول به انتشار بیانیه ای فکر می کند. در بخش دفاعی، شرایط را حتی تا 5 درصد سخت تر کنید، و شیرها می توانند با هر کسی هماهنگ شوند.

در جاهای دیگر، وایکینگ‌ها همچنان در سراسر جدول، بالاتر از میانگین لیگ، حرکت می‌کنند – دفاع، حمله، دفاع، کادر مربیگری – با چند قطعه پویا که در سرتاسر فهرست پخش شده‌اند. در یک NFC ضعیف، این باید برای نگه داشتن آنها در رقابت عمیق در سال کافی باشد.

4) جاش مک دانیلز گرما را احساس می کند

شاید این نباید خیلی تعجب آور باشد. خارج از فصل لاس وگاس ریدرز تحت سلطه خرید داوانته آدامز، گیرنده برتر بازی بود. اما این حرکت به پنهان کردن مشکلات در زیر سطح کمک کرد: دفاع در میان یک بازسازی چند ساله. خط حمله ای که به هم ریخته است. یک سرمربی برای بار دوم که، با وجود تمام برتری خود به عنوان یک معمار تهاجمی، هنوز ثابت نکرده است که می تواند به عنوان یک قهرمان برتر، یک امتیاز را اداره کند.

تعجب آور است: اینکه این امر به این سرعت تیره و تار می شود. رایدرها 0-3 هستند. در طول دو دهه گذشته، تنها یک تیم از 98 تیم، شروع 0-3 را شکست داده و به پلی آف راه یافته است. حتی با وجود یک زمین پلی آف گسترده، سخت است که ببینیم وگاس در یک کنفدراسیون AFC غرب این را به موقع تغییر دهد. قبلاً مارک دیویس یک “طولانیملاقات پشت درهای بسته با مک دانیلز، حدود 20 هفته قبل از اینکه مالک غیرمتعارف معمولاً آزمایش کند.

5) تام بریدی و آفند بوکانیرز شکسته شد

بیایید هر چیزی را که در مورد تام برادی در جریان است «عجیب» بنامیم. گاهی اوقات، همانطور که خودش می گوید، برای یک فرد 45 ساله، فقط “خیلی اتفاق می افتد”. با این حال، بردی بداخلاق تر به تریبون نگاه می کند، هرچه چهارشنبه های بیشتری را برمی دارد، تبلت های بیشتری را می کوبد، هر چه صدای غرغرهای بیشتری به گروه گیرنده ضعیف می زند، گیج کننده تر است که او در وهله اول بازگشت را انتخاب کرد.

در حال حاضر خط حمله باکس شکسته شده است. در این فصل، برادی پشت سر افرادی مانند جرد گاف، جاکوبی بریست و جنو اسمیت در کامپوزیت RBSDM می‌نشیند، که تلاش می‌کند تاثیر یک کوارتربک را در یک حمله جدا کند، دسته‌ای که در آن او معمولاً به سبک کتی لدکی برتری می‌دهد.

شرایط تسکین دهنده زیادی وجود دارد: جراحات و تعلیق ها ضربه خورده است. دفاع پکرز – که هفته گذشته باکس را خفه کرد – واقعاً خواهد بود، واقعا خوب؛ و دنیس آلن و دفاع مقدس به نظر می رسد که چندین عروسک وودوی بردی را از زمانی که او به NFC South ملحق شده است در محل تیم پنهان کرده اند. همچنین لازم به یادآوری است که زمانی که بردی برای اولین بار به تامپا رسید، نیم فصل طول کشید تا به سرعت بالا برود. گاهی اوقات، یک حمله برادی برای کلیک کردن زمان می برد – و تغییرات زیادی در خط حمله Bucs در فصل گذشته رخ داد.

اما به دست آوردن 17 امتیاز در هر بازی، آخرین رقص بردی با باکس نیست.

6) بنگال ها آن را می دمند

با دلی دردناک گزارش می‌دهیم که حمله‌ای با حضور جو بارو، جمار چیس، تایلر بوید، جو میکسون و خط حمله‌ای اصلاح‌شده بیشترین میزان را دارد. واحد قابل پیش بینی و پرشتاب در لیگ

اینکه حمله سینسی دوباره به زمین سقوط کرده است تعجب آور نیست، اما کارکنان تهاجمی کمترین تلاش را انجام داده اند. تلاش كردن تنظیم کردن در مرز خود خرابکاری است. آنچه که باید یک نمایش آتش بازی باشد، در عوض به یک جشن شلوغی تبدیل شده است.

بارو و چیس تنها کارهای زیادی می توانند انجام دهند تا شکست های سازمانی را بپوشانند. تغییرات در خط حمله، ضعف فاحش فصل گذشته، کارساز نبوده است. بدتر: از آنجایی که دفاع‌ها با دو ستاره سینسی سازگار شده‌اند – امتناع از ضربه زدن به بارو، افتادن در پوسته‌های دفاعی که همیشه عمیق‌تر می‌شوند – زک تیلور و کارکنانش نتوانسته‌اند خود را با محیط جدید تطبیق دهند.

پنجره های قهرمانی کوچک است. تیلور و اعتماد مغزی بنگال ها آن را منفجر می کنند.