کوئینزلند مذاکراتی را برای تأمین مالی فدرال برای بزرگترین پروژه آب پمپاژ شده جهان آغاز کرد | کوئینزلند

نخست‌وزیر کوئینزلند، آناستاسیا پالاسزوک، می‌گوید که گفتگوهای مقدماتی با نخست‌وزیر آنتونی آلبانیز داشته است و به دنبال حمایت فدرال برای طرح‌هایی برای ساخت بزرگترین پروژه برق آبی تلمبه‌ای جهان در شمال این ایالت بوده است.

Palaszczuk روز پنجشنبه در Mackay بود تا جزئیات پروژه پیشنهادی Pioneer-Burdekin را که برنامه ریزی و ساخت آن حدود یک دهه طول می کشد، رونمایی کند.

او گفت که پروژه 5 گیگاواتی “نقطه محوری” طرح انرژی کوئینزلند است که روز چهارشنبه اعلام شد، که ساخت انرژی های تجدیدپذیر در مقیاس بزرگ و بسته شدن زودهنگام ژنراتورهای زغال سنگ را در نظر می گیرد. بر اساس این طرح، اتکا به سوزاندن زغال سنگ تا حدود سال 2035 متوقف می شود.

با این حال، پروژه پایونیر-بوردکین در مراحل اولیه باقی مانده است و هنوز به برنامه ریزی و بودجه قابل توجهی نیاز دارد. دولت گفت در حالی که مطمئن است این پیشنهاد قابل اجرا است، به ارزیابی گزینه های پشتیبان بالقوه ادامه خواهد داد.

هزینه تخمینی این پروژه 12 میلیارد دلار است. دولت کوئینزلند هنوز هیچ پولی را متعهد نکرده است، اگرچه ساخت این پروژه احتمالاً تا سال 2025 آغاز نخواهد شد.

انتظار می رود که ایالت به دنبال کمک فدرال قابل توجهی به هزینه ساخت و ساز باشد. پالاسزوک گفت: “من اولین گفتگوهای اولیه را با نخست وزیر انجام داده ام و می دانم که او چقدر به زیرساخت های ملت سازی علاقه مند است.”

کوئینزلند هیدرو، نهاد دولتی جدید که برای ساخت این پروژه تعیین شده است، انتظار می رود مطالعات دقیق ژئوتکنیکی و زیست محیطی را در سال 2024 تکمیل کند.

در بیانیه دولت گفته شده است که در این بین، این سازمان “همچنین به بررسی سایر سایت‌های آبی با پمپاژ طولانی مدت در مقیاس بزرگ ادامه خواهد داد، در صورتی که پروژه قادر به ادامه نباشد.”

روز پنجشنبه پالاسزوک و وزیر انرژی ایالت، میک دی برنی، گفتند که حدود 50 خانه تحت این طرح‌ها که شامل ساخت سه مخزن است، زیر آب خواهند رفت. مذاکرات باید با مالکان زمین و با مالکان سنتی بومی انجام شود.

گروه‌های زیست‌محیطی عمدتاً از جاه‌طلبی‌های دولت در مورد انرژی‌های تجدیدپذیر که در طرح انرژی ذکر شده است، استقبال کرده‌اند. اما برخی نیز در مورد تأثیرات پروژه هایی مانند Pioneer-Burdekin ابراز نگرانی کرده اند.

گروه حفاظت از Mackay روز پنجشنبه گفت که در مورد اثرات زیست محیطی محلی این پروژه نگران است.

پیتر مک کالوم، هماهنگ کننده این گروه، گفت: «تمام آب حوضه پایونیر در حال حاضر به طور کامل برای کشاورزان، آب آشامیدنی و جریان های زیست محیطی تخصیص داده شده است.

«به سادگی هیچ آب تخصیص‌ناپذیری برای بهره‌برداری از طرح آب پمپاژ شده تحت طرح آب دره پایونیر وجود ندارد. یکی از این ذینفعان باید متضرر شود.

ما همچنین در مورد تأثیراتی که هر گونه پاکسازی برای این پروژه بر پارک ملی نمادین Eungella که یکی از جواهرات برتر تنوع زیستی و گردشگری Mackay است، بسیار نگران هستیم.»

Palaszczuk گفت که بخشی از جذابیت سایت در غرب Mackay این است که زمین های کشاورزی و مزارع نیشکر – به جای پارک های ملی – برای ایجاد مخازن زیر آب می روند.

او این پروژه را “باتری شمال” توصیف کرد.

این طرح آبی ظرفیت ذخیره سازی موثری 617 برابر بزرگتر از باتری Hornsdale استرالیای جنوبی دارد. این برای تولید برق و پشتیبانی از شبکه در مواقعی که باد و خورشید بی‌مولد هستند طراحی می‌شود.

دی برنی گفت که دولت می خواهد نسبت به مالکانی که برای پروژه نیاز به تملک دارند، احترام بگذارد.

او گفت: «از سرگیری هایی که در این امر دخیل است از نظر تعداد آنها قابل توجه نیست و با انواع زیرساخت های دیگر … به عنوان مثال پروژه های جاده ای قابل توجه است.