به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
بر اساس تحقیقات، تأثیر همهگیری کووید ممکن است آنقدر عمیق بوده باشد که شخصیت افراد را تغییر داده است.
پیش از این، روانشناسان نتوانسته بودند ارتباطی بین رویدادهای استرس زا جمعی، مانند زلزله یا طوفان، و تغییر شخصیت پیدا کنند. با این حال، به نظر می رسد چیزی در مورد ضررهای تجربه شده یا صرفاً انزوای طولانی مدت اجتماعی تأثیر گذاشته است.
به گفته نویسندگان این مطالعه به سرپرستی پروفسور آنجلینا سوتین از کالج پزشکی دانشگاه ایالتی فلوریدا، «بزرگسالان جوانتر بدخلقیتر و مستعد استرس، کمتر همکاری و اعتماد، و کمتر خوددار و مسئولیتپذیر شدند».
سوتین و همکارانش از ارزیابی شخصیت 7109 نفری که در مطالعه آنلاین درک آمریکا ثبت نام کرده بودند استفاده کردند که در زمانهای مختلف قبل و در طول همهگیری تکرار شده بود. به شرکتکنندگان یک آزمون شخصیتی پرکاربرد داده شد که پنج ویژگی را اندازهگیری میکند: روان رنجوری، برونگرایی، گشودگی، توافقپذیری و وظیفهشناسی.
شرکتکنندگان 18 تا 109 ساله، آزمایشها را قبل از همهگیری، در اوایل و بعد از همهگیری، با میانگین سه آزمایش برای هر شرکتکننده انجام دادند.
در مرحله اول همهگیری (مارس تا دسامبر 2020)، شخصیت نسبتاً پایدار بود و تنها کاهش کمی در روان رنجوری در مقایسه با قبل از همهگیری داشت. به گفته نویسندگان، این ممکن است به دلیل کووید باشد که «دلیلی» برای احساس اضطراب ارائه میکند و باعث میشود افراد تمایل خود را کمتر مقصر بدانند.
این مطالعه نشان داد که کاهش روان رنجوری تا نیمه دوم همهگیری (2021-2022) ناپدید شده بود و با کاهش برونگرایی، گشودگی، توافقپذیری و وظیفهشناسی در مقایسه با شخصیت قبل از همهگیری جایگزین شد. این تغییرات حدود یک دهم انحراف استاندارد بود، معادل اندازه نوسان که معمولاً در طول یک دهه زندگی مشاهده می شود. بزرگسالان جوان بیشترین تغییرات را نشان دادند و مسنترین گروه بزرگسالان هیچ تغییر معنیداری در صفات نداشتند.
به گفته نویسندگان، شخصیت در بزرگسالان جوانتر انعطافپذیرتر است و همهگیری ممکن است تأثیر منفی بیشتری بر این گروه سنی داشته باشد.
سوتین میگوید: «اگرچه همهگیری برای همه استرسزا بود، اما وظایف هنجاری دوران جوانی مانند مدرسه و انتقال به نیروی کار و اجتماعی بودن و توسعه روابط را مختل کرد.» “این یک حدس و گمان است زیرا ما دلایل تغییر را اندازه گیری نکردیم، اما این اختلال ممکن است تاثیر بیشتری بر بزرگسالان جوان داشته باشد زیرا این وظایف برای این گروه سنی بسیار مهم است.”
محققان به نظارت بر گروه ادامه خواهند داد تا ببینند آیا تغییرات شخصیت موقتی است یا پایدارتر.
پروفسور ویبکه بلیدورن، روانشناس دانشگاه زوریخ که در این تحقیق شرکت نداشت، می گوید: «دیدن این تأثیر متوسط جالب است، علیرغم این واقعیت که مردم باید با چیزهایی که در حال وقوع هستند کاملاً متفاوت برخورد کنند. «یک تفسیر این است که نداشتن تجارب شکلگیرنده عادی، رشد را متوقف میکند. جالب خواهد بود که ببینیم آیا این ویژگیها بازمیگردند یا خیر.»
این یافته ها در مجله Plos One منتشر شده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.