آیا طرح های انرژی حزب کارگر جواب می دهد؟ | کار یدی

طرح بلندپروازانه حزب کارگر برای تولید برق با کربن صفر تا سال 2030 سؤالات مشروعی را ایجاد می کند – که به زودی به آنها خواهیم رسید – اما تفسیر روزنامه های دست راستی به طرز عجیبی گسترده است.

شاید عجیب ترین سرمقاله روزنامه دیلی تلگراف بود که ادعا می کرد طرح حزب کارگر “کشور را بیشتر به گاز وارداتی وابسته می کند، نه کمتر”. همانطور که باید مشخص باشد، برعکس است.

بریتانیا در سال گذشته از 254 تراوات ساعت (TWh) گاز برای تولید 123 تراوات ساعت برق استفاده کرد که 40 درصد کل برق کشور است. بر اساس طرح حزب کارگر، تقاضای گاز برای برق تا سال 2030 97 درصد کاهش خواهد یافت.

(چرا برای تولید 123 تراوات ساعت برق به 254 تراوات ساعت گاز نیاز است؟ صرفاً به این دلیل که سوزاندن سوخت های فسیلی ناکارآمد است و نیمی از انرژی موجود در گاز در نیروگاه تلف می شود.)

منابع برق کم کربن بریتانیا در حال حاضر در حال صرفه جویی در مقادیر عظیم گاز هستند: در سال 2022 تا به امروز، انرژی های هسته ای و تجدید پذیر 129 تراوات ساعت تولید کرده اند، که بیش از 95 تراوات ساعتی است که ما از گاز دریافت می کنیم.

سرمقاله دیلی تلگراف نظراتی را که توسط امثال آنها انجام شده بود تکرار کرد دارن گرایمز و جولیا هارتلی بروئراو شکایت کرد که “نمی‌توانیم برای روشن نگه داشتن چراغ‌هایمان به خورشید یا باد تکیه کنیم”.

به طور مشابه، لورا کوئنسبرگ، خبرنگار بی‌بی‌سی، هنگام مصاحبه با رهبر حزب کارگر، کیر استارمر، پرسید که آیا سوخت‌های فسیلی همچنان به عنوان پشتیبان در سال 2030 مورد نیاز است یا خیر، با اشاره به تولید کم باد جمعه گذشته.

در جای دیگر، دیلی میل گفت که استارمر با «اعتراف» «مجبور به عقب نشینی» شده است[ting]سوخت های فسیلی ممکن است همچنان به عنوان پشتیبان تحت برنامه 2030 او استفاده شود.

این نه چندان یک اعتراف بود که یک تکرار: بیانیه مطبوعاتی حزب کارگر گفته بود که “یک ذخیره استراتژیک از نیروی گاز پشتیبان” و همچنین طیف وسیعی از منابع دیگر را حفظ خواهد کرد.

در واقع، طرح کارگر تنها بر باد و خورشید متکی نیست. مدل‌سازی ساعت به ساعت سیستم برق پشت برنامه‌های کارگر نشان می‌دهد که وقتی باد نمی‌وزد چه چیزی شکاف‌ها را پر می‌کند.

با توجه به اجماع واضح مبنی بر اینکه انرژی های تجدیدپذیر ارزان، بخش عمده ای از منابع برق را در آینده تشکیل خواهند داد، کارگر معتقد است که باد و خورشید حدود 70 درصد از ترکیب برق را در سال 2030 تشکیل می دهند.

تقریباً تمام 30 درصد باقی‌مانده برق کشور از ترکیبی از منابع کم کربن دیگر از جمله نیروگاه‌های هسته‌ای جدید، سایر انرژی‌های تجدیدپذیر و هیدروژن تأمین می‌شود.

سپس این مدل‌سازی سهم بسیار کمی – حدود 0.7 درصد از برق سالانه در سال 2030 – از انرژی گازی به جا می‌گذارد. 0.5 درصد دیگر از نیروگاه های گاز مجهز به تجهیزات جذب کربن است که از انتشار دی اکسید کربن آنها به جو جلوگیری می کند.

واضح است که می‌توان یک سیستم برق قابل اعتماد بریتانیا را با برق تقریباً 100٪ تمیز اجرا کرد، حتی در زمان هایی که به اصطلاح «خواب های سرد تاریک” با هوای سرد و باد یا آفتاب کم.

همچنین شایان ذکر است که کارگر تنها نیست که تصور کند یک سیستم برق کاملاً کربن زدایی شده در بریتانیا به زودی امکان پذیر خواهد بود. جاه طلبی فعلی دولت، که با مدل سازی دقیق نیز پشتیبانی می شود، 95 درصد برق پاک تا سال 2030 و نزدیک به 100 درصد تا سال 2035 است.

به طور مشابه، اپراتور سیستم برق شبکه ملی طیف وسیعی از «راه‌های معتبر» را برای دستیابی به هدف خالص صفر 2050 بریتانیا تعیین کرده است، از جمله راه‌هایی که تا سال 2030 به 98 درصد برق پاک می‌رسد.

با این وجود، سؤالات موجهی در مورد سرعت جاه طلبی حزب کارگر وجود دارد، که نشان دهنده این است که از سطح کنونی حدود 55 درصد انرژی پاک به 99 درصد در کمتر از یک دهه برسد.

این نرخ تغییر از لحاظ تاریخی بی سابقه خواهد بود، همزمان با افزایش تقاضای برق برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد خودروهای الکتریکی و پمپ های حرارتی.

تا دهه 1960، سوخت های فسیلی بیش از 95 درصد برق بریتانیا را تامین می کرد. توسعه انرژی هسته ای سهم کم کربن برق را تا اواخر دهه 1980 به 25 درصد رساند، جایی که تا اوایل این قرن باقی ماند.

اخیراً، رشد سریع انرژی‌های بادی، خورشیدی و سایر انرژی‌های تجدیدپذیر باعث شده است که بریتانیا در یک دهه عرضه برق خود را تغییر دهد. با این حال، علیرغم اینکه منابع پاک سهم خود را از برق بریتانیا به میزان 2.9 درصد هر سال از سال 2010 افزایش می دهند، سوخت های فسیلی همچنان 45 درصد از کل انرژی را تشکیل می دهند.

رسیدن به جاه طلبی حزب کارگر برای 99 درصد تا سال 2030 به معنای افزایش نرخ رشد از 2.9 درصد در سال به 4.9 از سال جاری است. اگر این سرعت فقط پس از انتخابات بعدی در سال 2024 آغاز شود، سرعت آن باید سریعتر باشد و بیش از 7 درصد در سال باشد.

اینها تنها چالش‌های ریاضی نیستند – و همانطور که استارمر متعهد شده است، تنها موضوع دو برابر شدن باد خشکی، سه برابر شدن خورشیدی و چهار برابر شدن بادهای فراساحلی نیست. (احتمالاً دستیابی به این اهداف تجدیدپذیر نیازمند اصلاح برنامه ریزی برای تسریع روند تصویب است.)

اگر هدف حزب کارگر محقق شود، بریتانیا باید نیروگاه‌های هسته‌ای جدید، نیروگاه‌های گازی با جذب و ذخیره کربن، توربین‌های هیدروژنی با هیدروژن پاک برای سوخت آنها، همراه با افزایش عظیم ظرفیت شبکه برق، ذخیره‌سازی انرژی و «طرف تقاضا» بسازد. واکنش”.

در حالی که بریتانیا نیازی به پیروی از مسیر دقیق تعیین شده در مدل‌سازی پشت طرح‌های حزب کارگر ندارد، به مجموعه‌ای معادل از جایگزین‌ها برای رسیدن به نزدیک به ۱۰۰٪ قدرت پاک نیاز دارد.

و حتی اگر هدف حزب کارگر برای سال 2030 بسیار بلندپروازانه به نظر برسد، هدف دولت برای یک سیستم برق کاملاً کربن زدایی تا سال 2035 دقیقاً عقب نیست.

صرف نظر از این علامت سوال ها، یک چیز قطعی است – هرچه که صفحات سرمقاله دیلی تلگراف نشان می دهد: این که آیا بریتانیا تا سال 2030 یا 2035 به 100٪ انرژی پاک برسد، تغییر به سمت باد، خورشید و سایر منابع کم کربن 100٪ است. تضمینی برای کاهش تقاضای ما برای گاز.