آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
به سختی 18 ماه از زمانی که گرانت شاپس با چشمان پرستاره از طرح راه آهن بزرگ بریتانیا “انقلابی” پرده برداری کرد، می گذرد، اما در حال حاضر طعم یک نام اشتباه خوش بینانه را دارد. حتی یک راه‌آهن انگلیسی مناسب نیز مورد استقبال مسافرانی قرار می‌گیرد که در اثر همه چیز از فروپاشی آوانتی گرفته تا زیرساخت‌های ناکارآمد و اعتصابات بی‌سابقه سرگردان شده‌اند.
تنها بخشی از قطارهای جدول زمانی بین لندن و بزرگترین شهرهای بریتانیا به حرکت ادامه می‌دهند، اگرچه اپراتور آوانتی متعهد شده است که در این هفته بازیابی کامل خود را آغاز کند. اعتصابات ملی که 30 سال بود مشابه آن دیده نشده بود، اکنون به یک اتفاق عادی تبدیل شده است و هیچ نشانه ای از پیشرفت در مذاکرات وجود ندارد. پروژه‌های زیرساختی متوقف شده یا به حالت تعلیق درآمده‌اند و عموم مردم به جز گاز، با طرح‌های اعلام‌شده مجدد برای راه‌آهن‌های جدید، همه آنها را روشن کرده‌اند.
ساختارهای مالی راه آهن که توسط طرفداران خصوصی سازی برای احیای این صنعت به مدت 25 سال اعتبار داشت، از بین رفته است. این بیماری همه گیر نقش بسیار مخربی ایفا کرد و باعث شد تا با ناپدید شدن درآمد مسافران، حق رای دادن به طور کلی لغو شود. اما احتمالاً کووید فقط مرگ سیستمی را تسریع کرد که قبلاً تأیید شده بود که در حال فروپاشی است.
بررسی ویلیامز-شپس، که در سال 2018 راه اندازی شد، با بارداری طولانی و با تأخیر طولانی، با پیشنهاد ایجاد راه آهن بزرگ بریتانیا – یک ذهن راهنما، گرد هم آوردن اپراتورهای راه آهن و قطار شبکه، صدور قراردادهای بهتر، با کرایه های معقول و بلیط، به پایان رسید. قرار دادن مسافران در اولویت و مستقل از مدیریت خرد دولت. تعداد کمی در صنعت با نتیجه گیری بحث کردند. اما تعداد کمی در حال حاضر مطمئن هستند که دقیقاً چه زمانی – یا اگر – آنها را دنبال کنند.
یک تیم انتقالی در محل است و جزئیات را از کاغذ سفید کار می کند. اما بسیاری در این جلسه پارلمان چشم انداز کمی برای لایحه وعده داده شده در سخنرانی ملکه می بینند.
حتی قبل از اینکه شاپس به دنبال بوریس جانسون ترک کند، مقامات وزارت حمل و نقل خود را در یک نبرد غیرمنتظره دیدند. یک سال پس از انتشار این طرح، جنبه های اساسی با وزارت خزانه داری موافقت نشد. اسناد داخلی مشاهده شده توسط آبان نیوز نشان می‌دهد که درگیری‌ها بر سر مسائل اصلی سیاست‌گذاری وجود دارد، مانند اینکه آیا GBR جدید واقعاً کنترل مستقلی بر زمان‌بندی و طراحی خدمات خواهد داشت یا اینکه ریسک درآمد باید در کجا باشد.
علیرغم صرف میلیون‌ها دلار، زمان سرمایه‌گذاری شده و گروه‌های مشاوری که به کار گرفته شده‌اند، کارمندان دولت به‌طور فزاینده‌ای از پیشرفت ناامید شده‌اند. ملموس ترین نشانه اقدام، نظرسنجی عمومی بود که در تابستان امسال برای انتخاب مرکز اصلی GBR در آینده برگزار شد. نتایج هنوز در دست نیست، کارکنان راه‌آهن که قبلاً در لندن و میلتون کینز نصب شده‌اند ناراحت‌کننده هستند و برخی را به این فکر می‌اندازد که آیا برای زندگی در دانکاستر آماده‌اند، اگر یورک مورد علاقه موفق نشود.
آن ماری ترولیان، وزیر حمل و نقل جدید، ظاهراً یکی از اولین‌هاست – حتی اگر برزخ وسیع‌تر راه‌آهن ممکن است به زودی به پایان نرسد. اما، همانطور که یکی از منابع راه آهن می گوید: «چیزی باید ارائه شود. صنعت در آشفتگی کامل است، هیچ قطعیتی وجود ندارد. GBR قرار بود آینده باشد. به تعویق انداختن آن فقط طولانی شدن فلج است.»
کریستین ولمار، تاریخ‌دان راه‌آهن، پیش‌بینی صریح‌تری میکند: «GBR مرده است. هیچ قانونی وجود ندارد و آنها باید درگیر شوند. ایده های بزرگ واقعاً مطابقت نداشتند. آیا این دولت واقعاً ایده ایجاد یک سازمان قوی و قدرتمند راه آهن را دوست دارد؟»
مشکلات راه‌آهن مشهود است، او می‌گوید: «وقتی با قطار سفر می‌کنید، این احساس به وجود می‌آید که هیچ‌کس واقعاً اهمیتی نمی‌دهد که قطارها دیر می‌آیند یا کجا باید بروید. اگر آنها به تلاش برای عبور از بریدگی ها ادامه دهند، خراب می شود. یک شکست واقعی در روحیه مدیران و کارکنان وجود دارد.»
بودجه کوچکی که در روز جمعه توسط کواسی کوارتنگ رونمایی شد بعید است کمکی کند: اعلام برنامه‌هایی برای توقف اعتصاب‌ها و ممانعت از اتحادیه‌هایی که درخواست افزایش هزینه‌های زندگی را دارند، در حالی که به طور موثر دستمزد روسای را در سراسر میز مذاکره افزایش می‌دهد – چه برسد به گسترده‌تر آن. اثرات اقتصادی بر صنعت
دولت تایید نکرد که آیا برنامه‌های GBR Shapps را پیش خواهد برد یا خیر. یکی از سخنگویان DfT می‌گوید: «راه‌آهن‌های ما نیاز به مدرن‌سازی دارند و این دولت جدید متعهد به ایجاد خدمات قابل‌اعتماد، وقت شناس و مقرون به صرفه است که برای قرن بیست و یکم مناسب است».
آنها می‌افزایند: «ما در حال تسریع تعدادی از پروژه‌های ریلی از طریق برنامه رشد بلندپروازانه جدید خود هستیم و طرح ریلی 96 میلیارد پوندی ما پیشرفت‌هایی را سریع‌تر از برنامه‌های قبلی انجام می‌دهد و میلیون‌ها نفر را برای نسل‌های آینده با برق‌رسانی خطوط، ارائه قطارهای با فناوری پیشرفته به ارمغان می‌آورد. و تقویت پروژه هایی مانند HS2.”
وعده «شتاب بخشیدن به طرح‌های زیرساختی»، مانند راه‌آهن نیروگاه شمالی، که به‌طور مبهم در شماره ۹۶ در پیوست برنامه رشد ذکر شده است، با استقبال بدبینانه‌ای از سوی صنعتی مواجه شد که سال‌ها منتظر به‌روزرسانی خط لوله اولیه کارها بود. آنهایی که به طرح‌های پرچم‌دار قبلاً تأیید شده نزدیک‌تر هستند، مانند راه‌آهن شرق-غرب، در حال حاضر به احتمال بیشتری رها می‌شوند.
برای ولمار، این صنعت – که هنوز تحت دستورالعمل کاهش شکاف درآمدی 2 میلیارد پوندی از مسافران از دست رفته است – در پایین ترین سطح خود از روزهای فاجعه بار Railtrack، دو دهه پیش است. او می گوید: «مشکل این بار این است که واقعاً ساختاری است. “شما نمی توانید راهی برای خروج از همه چیز بدون جهت گیری بسیار قوی ببینید. اما پس از فرانچایز، هیچ ایده واقعی وجود ندارد که چه باید کرد.
اصلاحات ممکن است در عوض از جهت سیاسی متفاوتی سرچشمه بگیرد: حزب کارگر که از روز جمعه به شدت در نظرسنجی ها پیشتاز بود، در کنفرانس تعهد خود را به ملی کردن مجدد راه آهن با اتمام قراردادهای اپراتورهای قطار تایید کرد. مگر اینکه GBR تا سال 2024 راه اندازی شود، ممکن است متوجه شود که مسیر آن تمام شده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
