ناکارآمدی و خودفریبی کرملین را تهدید می کند، اما چه کسی در مقابل پوتین بایستد؟ | روسیه

در اوایل این هفته، وزارت دفاع روسیه اذعان کرد که سربازان جوان به نبرد فرستاده شده و تعدادی نیز اسیر شده اند.

این اعتراف که به خودی خود با توجه به تلاش‌های دقیق روسیه برای کنترل روایت جنگ قابل توجه است، درست یک روز پس از آن صورت گرفت که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در یک سخنرانی ویدیویی به کشورش اطمینان داد که سربازان وظیفه «در درگیری شرکت نمی‌کنند و شرکت نخواهند کرد». این عقب نشینی برخی را به این پرسش واداشت که آیا رهبر روسیه در بیانیه خود دروغ گفته است یا صرفاً اطلاعات نادرستی به او ارائه شده است.

تاتیانا استانووایا، بنیانگذار R.Politik، گفت: «این حادثه برخی از انتظارات غیر واقعی پوتین را هنگام شروع این عملیات نظامی نشان می دهد.

به نظر می‌رسد پوتین واقعاً فکر می‌کرد که روسیه می‌تواند اوکراین را با طوفان درآورد و به ارتش خود دستور داد که از سربازان وظیفه استفاده نکنند. اما این تنها یکی از بسیاری از جنبه هایی است که در واقعیت به گونه ای متفاوت ظاهر شده است.»

دو هفته پس از جنگ، آشکار شد که ارتش روسیه در طرح اولیه خود برای تصرف سریع شهرهای بزرگ – از جمله پایتخت، کیف، و خارکف در شمال شرق اوکراین- شکست خورده است. حمله به اودسا، یک شهر بندری مهم در جنوب، نیز متوقف شده است و پیشروی های زمینی روسیه مکرراً خنثی شده است.

بیش از یک هفته پیش، روسیه اعتراف کرد که تقریباً 500 سرباز این کشور کشته شده اند، رقمی که از آن زمان به روز نشده است، در حالی که مقامات آمریکایی تخمین می زنند که بین 5000 تا 6000 سرباز روسی کشته شده اند.

الکساندر گابویف، یکی از اعضای ارشد بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی، گفت: «مشکلات کنونی را باید در آغاز این جنگ جستجو کرد، جنگی که برای جلوگیری از هر گونه افشاگری به صورت محرمانه انجام شد.

گابویف گفت: «اقدام فاجعه بار کرملین برای حمله ریشه در کمبودهای عظیم کارشناسی در مورد اوکراین داشت. مقاومت کم

«تنها گروه بسیار کوچکی از ژنرال‌ها در مورد جنگ مطلع شدند، و آنها سؤالات دشواری را که بتواند برای هر سناریو دیگری به جز پیروزی سریع روسیه آماده شود، نپرسیدند.

گابویف گفت: “کل برنامه ریزی جنگ به یک عملیات مخفیانه که فقط توسط تعداد انگشت شماری از افراد یونیفورم پوش و شخص رئیس جمهور توسعه یافته بود، خلاصه شد.”

گزارش های سربازان اسیر روسی و همچنین مکالمات صوتی فاش شده بین ارتش روسیه حاکی از آن است که بسیاری از ارتش تا آخرین لحظه از تهاجم مطلع نشده بودند.

به نظر می رسد روسیه نیز دست کم گرفته است که غرب در مواجهه با تهاجم چقدر متحد خواهد بود.

ماریا شاگینا، متخصص تحریم‌های بین‌المللی در مؤسسه روابط بین‌الملل فنلاند، می‌گوید: کرملین ممکن است پیش‌بینی نکرده باشد که روسیه چقدر در چشم غرب سمی خواهد شد.

شاگینا گفت که در حالی که کرملین انتظار تحریم داشت، احتمالاً از سرعت و وحدتی که غرب و شرکت های چندملیتی بزرگ با روسیه قطع کرده اند، شگفت زده شده است.

با توجه به عقب‌نشینی‌های نظامی و سیاسی، در چند روز گذشته نکاتی مبنی بر اینکه پوتین ممکن است برخی از خواسته‌های اولیه دیپلماتیک گسترده‌اش، از جمله تعهد خود به تغییر رژیم در اوکراین را پس بگیرد، ظاهر شده است.

دیمیتری پسکوف، سخنگوی مورد اعتماد پوتین روز دوشنبه به رویترز گفت که روسیه آماده است تا عملیات نظامی خود را در صورتی که کیف لیست شرایط خود را برآورده کند، متوقف کند. این شروط اوکراین را ملزم می‌کند که اقدامات نظامی خود را متوقف کند، بی‌طرفی را در قانون اساسی خود قید کند، کریمه را به عنوان قلمرو روسیه به رسمیت بشناسد و جمهوری‌های جدایی‌طلب دونتسک و لوهانسک را به رسمیت بشناسد. در این خواسته‌ها اشاره ای به «شخصیت زدایی» از رهبری اوکراین که قبلاً توسط پوتین به عنوان انگیزه اصلی تهاجم عنوان شده بود، حذف شده است.

با این حال، اکثر تحلیلگران و مقامات غربی بر این باورند که پیروزی نظامی احتمالی روسیه با توجه به قدرت نظامی فوق‌العاده آن، واقعی‌ترین سناریو باقی می‌ماند.

علیرغم ناکامی هایی که تجربه کرده است، نیروهای روسیه در شمال غرب پایتخت اوکراین دوباره گروه بندی می کنند، چیزی که اطلاعات غربی می گوید می تواند آماده سازی برای حمله به کیف باشد. نیروهای روسیه همچنین شهرهای مهم استراتژیک خارکف و ماریوپل را که تحت بمباران شدید فزاینده ای قرار گرفته اند، محاصره کرده اند.

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه و دیمیترو کولبا، همتای اوکراینی وی، در جریان مذاکرات آتش‌بس روز پنجشنبه در شهر آنتالیا ترکیه نتوانستند به موفقیت دست پیدا کنند و این نشان می‌دهد که روسیه برای یافتن راه‌حلی برای جنگ عجله ندارد.

و در حالی که برخی در غرب امید خود را به بازرگانی و نخبگان سیاسی روسیه بسته اند که جنگ را متوقف کنند، کارشناسان در روسیه به طور کلی موافق هستند که تهاجم هنوز بر قدرت پوتین تأثیری نداشته است.

نخبگان ساکت شده اند. در حالی که بسیاری مخالف این جنگ هستند، انتظار نمی رود که هیچ کس صحبت کند.

در میان برخی از ثروتمندترین شهروندان کشور که میلیون ها نفر را در پی تحریم های غرب از دست داده اند، نارضایتی های آرامی وجود داشته است. اولگ دریپاسکا، الیگارشی نزدیک به پوتین، در یک سری پست های عمومی درباره پیامدهای اقتصادی جنگ برای روسیه هشدار داده است.

اما دریپااسکا و دیگران مراقب بودند که مستقیماً از پوتین انتقاد نکنند.

در همین حال، برخی از مقامات ارشد نیز به نظر می رسد که از تهاجم غافلگیر شده باشند.

بر اساس گزارش فریدا رستامووا، روزنامه‌نگار روسی که ارتباط خوبی دارد، «حال و هوا در دالان‌های قدرت اصلاً خوشحال نیست. بسیاری در وضعیت تقریبا فلج هستند.»

روز پنجشنبه، پایگاه خبری تجاری کومرسانت گزارش داد که الویرا نابیولینا، رئیس بانفوذ بانک مرکزی روسیه در حال بررسی استعفای خود است.

یک منبع نزدیک به نابیولینا به آبان نیوز تایید کرد که رئیس بانک مرکزی به ترک سمت خود فکر کرده است.

«نابیولینا از زمان شروع جنگ به استعفا فکر کرده است. اما این عواقب مستقیم برای او و خانواده اش خواهد داشت.»

اما حتی اگر نخبگان سیاسی و تجاری آشکارا شورش کردند، این سؤال باقی می ماند که آنها چه قدرت واقعی بر پوتین دارند، کسی که به طور فزاینده ای خود را در محاصره ماموران سابق KGB و دوستان قدیمی خود قرار داده است زیرا این بیماری همه گیر باعث انزوای او شده است.

“تنها افرادی که می توانند تفاوت ایجاد کنند، کسانی هستند که یونیفرم هایی دارند که مانند سربازان واقعی فرماندهی می کنند [minister of defence] سرگئی شویگو و [chief of the general staff of the armed forces] والری گراسیموف، گفت: Gabuev.

اما آن مردان مستقیماً در تدارک تهاجم شرکت داشتند. اگرچه ممکن است از ابعاد درگیری فعلی خوشحال نباشند، اما برای انجام کاری در این مرحله چیزهای زیادی برای از دست دادن دارند. گابویف افزود، آنها نیز در این امر دخیل هستند.