ریچل ریوز هرگز قرار نبود دروازه باز به جا مانده از توری ها را از دست بدهد | ریچل ریوز

ریچل ریوز به ندرت می توانست یک کنسرت راحت تر داشته باشد. صدراعظم در سایه با فشار پوند و شایعاتی مبنی بر اینکه بانک انگلستان در آستانه اعلام افزایش اضطراری نرخ‌های بهره است، در کنفرانس حزب کارگر ایستاد.

حزب کارگر برای نشان دادن خود به عنوان حزب صلاحیت اقتصادی مبارزه مکرری دارد. معروف است، دنیس هیلی در سال 1976 به بلکپول رفت تا درخواستی پرشور – اما نه کاملاً موفق – برای حمایت کنفرانس از اقدامات سخت در طول بحران قبلی استرلینگ ارائه دهد.

امسال همه چیز متفاوت بود. ریوز، اقتصاددان سابق بانک مرکزی انگلستان، به لطف بودجه کوچک کواسی کوارتنگ، با یک هدف باز مواجه شد و او مصمم بود که آن را از دست ندهد.

در لیورپول، ریوز می‌تواند خود را به‌عنوان صدراعظم منتظری معرفی کند که آشفتگی‌هایی را که محافظه‌کاران به ارث گذاشته‌اند، حل کند: استقراض بیشتر، تورم وارداتی بالاتر و وام‌های مسکن بالاتر. او اضافه کرد که علم اقتصاد یک ایده بسیار ساده و بسیار اشتباه بود.

ریوز کاریزماتیک ترین سخنران عمومی نیست، اما در این مناسبت نیازی به سخنرانی بلندبالا نبود. او دو موضوع مرتبط داشت: اینکه حزب کارگر اقتصاد را مسئولانه‌تر از دولت فعلی اداره می‌کند، و اینکه می‌تواند این کار را در حالی که حزب عدالت اجتماعی است انجام دهد.

اعلان بزرگ این بود که یک دولت کارگری لغو نرخ 45 درصدی مالیات بر درآمد پرداخت شده توسط بالاترین درآمد توسط کوارتنگ را لغو خواهد کرد و 2 میلیارد پوند جمع آوری شده را صرف پزشکان، پرستاران، ماماها و بازدیدکنندگان اضافی خواهد کرد. اگر صدراعظم معافیت مالیاتی خود را برای کسانی که بیش از 150000 پوند درآمد دارند اعلام نمی کرد، ریوز مجبور می شد راه دیگری برای تأمین بودجه تعهدات خود بیابد، چیزی که به وضوح مدت ها قبل از مینی بودجه برنامه ریزی شده بود.

این یک چراغ سخنرانی در مورد سیاست های خاص بود.

این تعهد وجود داشت که یک دولت کارگری آینده از کمیسیون حقوق پایین بخواهد که حداقل دستمزد را در سطحی تعیین کند که منعکس کننده هزینه زندگی باشد. اعلامیه ای وجود داشت مبنی بر اینکه حزب کارگر یک شورای اقتصاد ملی متشکل از نمایندگان دولت، صنعت و اتحادیه ها راه اندازی خواهد کرد، احیای رویکرد سه جانبه ای که در اوایل دهه 1960 آغاز شد و سه دهه بعد توسط جان میجر کنار گذاشته شد.

اما قضاوت حزب کارگر این است که کنفرانس سال آینده زمانی برای رونمایی از وعده های اعلامیه پیش از انتخابات احتمالی 2024 خواهد بود.

برخی از سوالات بدیهی نیز بی پاسخ ماند. حزب کارگر کاهش نرخ 20 درصدی مالیات بر درآمد یا تصمیم برای لغو افزایش سهم بیمه ملی را که در آوریل اجرایی شد، معکوس نخواهد کرد، اما نگفته است که چگونه این تعهدات را پرداخت خواهد کرد. همچنین نگفته است که چگونه برای توقف قبوض انرژی پس از شش ماه اول سقف پرداخت خواهد شد.

اما فعلاً نیازی به این کار نیست. این دولت است که ده ها و شاید حتی صدها میلیارد وام اضافی برای پایین نگه داشتن قبوض انرژی و پرداخت هزینه های کاهش مالیات می گیرد. و این حزب محافظه کار است که پس از 12 سال قدرت، مالک آشفتگی اقتصادی بریتانیا است.