طرح پونزی با هر نام دیگری: ترکیدن حباب دارایی چین | اقتصاد چین

آ کمی بیش از یک سال پیش، یک توسعه‌دهنده املاک چینی که تا حد زیادی برای جهان خارج ناشناخته است، گفت که جریان نقدینگی آن تحت “فشار شدید” است و ممکن است نتواند برخی از بدهی‌های چشمگیر 300 میلیارد دلاری (275 میلیارد پوند) خود را بازپرداخت کند.

امروزه آن شرکت، China Evergrande Group، به عنوان فرزند پوستر مشکلات اقتصادی کشور شناخته شده است. قیمت خانه‌ها در چین طی ۱۲ ماه پس از هشدار پیش‌گویانه اورگراند کاهش یافته است و دولت شی جین‌پینگ اکنون آماده می‌شود تا میلیاردها دلار به بازار ملکی که به گفته کارشناسان به طور فزاینده‌ای شبیه به یک طرح غول‌پیکر پونزی است، پرتاب کند.

بر اساس آمارهای رسمی، قیمت خانه های جدید در 70 شهر چین در ماه آگوست سالانه 1.3 درصد بدتر از حد انتظار کاهش یافت که نشان دهنده 12 ماه پرتلاطم مسکن چین است که در آن بخش مسکن چین از یک محرک غیرقابل توقف رشد و شکوفایی به تهدید اصلی برای اقتصاد قدرتمند جهان است.

طبق تحقیقات سیتی گروپ در این هفته، نزدیک به یک سوم کل وام‌های دارایی اکنون به عنوان بدهی‌های بد طبقه‌بندی می‌شوند – 29.1 درصد، نسبت به 24.3 درصد در پایان سال گذشته، با توسعه‌دهندگان املاک دولتی که زمانی مطمئن بودند، این افزایش را افزایش دادند.

بحران در Evergrande که در آن زمان دومین توسعه دهنده بزرگ املاک چین بود، در این صنعت گسترش یافت تا جایی که به عقیده تحلیلگران، تعهد این هفته دولت مبنی بر 200 میلیارد یوان (26 میلیارد پوند) برای شروع سرمایه گذاری، بسیار کوتاه از آنچه مورد نیاز بود بود.

آژانس رتبه‌بندی S&P گفت حداقل 800 میلیارد یوان – یا حتی 10 برابر آن در بدترین سناریو – برای نجات بازار ملکی که در آن قیمت‌ها کاهش یافته، فروش‌ها کاهش یافته، توسعه‌دهندگان سقوط کرده‌اند و خریداران اقدامی بی‌سابقه انجام داده‌اند، مورد نیاز است. و گسترش تحریم وام مسکن در اعتراض به پرداخت پیش پرداخت برای خانه‌هایی که تکمیل نشده‌اند.

تحلیلگران می گویند که بازار در حال تجربه سقوط کامل در اعتماد است و تنها دخالت دولت می تواند اوضاع را نجات دهد.

طبق برآورد تقریبی S&P، حدود 2 میلیون خانه خارج از طرح در سراسر چین ناتمام باقی مانده است. اگر کاهش فروش ادامه یابد و توسعه‌دهندگان برای تکمیل پروژه‌ها به کمبود پول ادامه دهند، این رقم رشد خواهد کرد.

اس اند پی گفت: «رکود املاک چین به یک بحران اعتماد تبدیل شده است که فقط دولت می تواند آن را برطرف کند. «اگر کاهش فروش باعث شود توسعه‌دهندگان بیشتری به مناطقی که دچار مشکل هستند، بدتر شوند. شرکت‌های مضطرب ساخت خانه‌های پیش‌فروش بیشتری را متوقف خواهند کرد و اعتماد خریداران را بیشتر تحت تأثیر قرار خواهند داد. تخمین تقریبی ما این است که حدود 2 میلیون خانه ناتمام پیش فروش شده توسط توسعه دهندگان چینی اکنون در بلاتکلیفی قرار دارند. این باعث از بین رفتن اعتماد در این بازار شده است.»

برای سال‌ها، پیش‌فروش خانه‌ها – عمدتاً آپارتمان‌ها در بلوک‌های بزرگ و روستاهای شهری جدید – باعث می‌شد توسعه‌دهندگان از پول نقد استفاده کنند و همراه با استقراض در مقیاس حماسی، به این معنی بود که می‌توانند زمین بیشتری بخرند و به ساخت و ساز ادامه دهند. در سال 2021، حدود 90 درصد از خانه ها در چین به فروش رفت.

اما تصمیم دو سال پیش شی برای سرکوب وام‌دهی «بی‌ملاحظه»، توسعه‌دهندگان را گرسنه از تأمین مالی خود محروم کرد و وقتی موسیقی متوقف شد، مشخص شد که آنها نمی‌توانند خانه‌هایی را که قبلاً برایشان پول گرفته بودند، به پایان برسانند، زیرا آن را صرف خرید بسته بعدی کرده بودند. زمین یا پروژه

به طور خلاصه، این شبیه یک طرح پونزی است که در آن پول گرفته شده از سرمایه گذاران جدید برای پرداخت به مشتریان فعلی در یک مارپیچ رو به کاهش برای فروپاشی استفاده می شود. حتی صفحات هشیار اکونومیست آن را چگونه می بینند.

جورج مگنوس، یکی از همکاران مرکز چین در دانشگاه آکسفورد، گفت که بازار چین کاملاً یک طرح کلاسیک پونزی به سبک کلاهبرداری بدنام برنی مدوف که پس از بحران مالی جهانی فاش شد، نیست، اما بسیار شبیه است.

«توسعه دهندگان مبالغ هنگفتی از مشتریان جمع آوری می کنند تا اساساً خرید پروژه های ساخت و ساز بعدی را تأمین کنند. مگنوس گفت: این کار قبل از اینکه به اندازه‌ای که دارد برسد ادامه می‌یابد. “این کاملاً یک Ponzi به معنای مدیریت دارایی نیست، سبک Madoff، اما آنها اساسا از پول مشتریان برای تامین مالی پروژه بعدی استفاده می کنند، بنابراین بله، این تعریف استاندارد از معنای آن است.”

بازار املاک بین 20 تا 30 درصد از تولید ناخالص داخلی چین را تشکیل می دهد. این نسبت بزرگی در مقایسه با سایر اقتصادهای بزرگ است و تا حدی به لطف مدل اقتصادی کشور مبتنی بر سرمایه گذاری است که ساخت و ساز را در اولویت قرار داده است. در نتیجه، اعتقادی کورکورانه به ارزش‌های دارایی ایجاد کرده است، ارزش‌هایی که در دو دهه گذشته یا بیشتر به طور یکنواخت افزایش یافته‌اند.

اما با توجه به اینکه قرنطینه های مکرر بازار را نیز تحت فشار قرار داده است، این باور دیرینه مبنی بر اینکه قیمت ها فقط می توانند افزایش یابند در حال کاهش است. بر اساس گزارش گروه کارگزاری و سرمایه گذاری CLSA، بلومبرگ هفته گذشته گزارش داد، این می تواند منجر به انتقال 127 تریلیون یوان توسط خانوارهای چینی در 9 سال آینده و سرمایه گذاری های دیگر مانند سهام، اوراق قرضه و محصولات مدیریت ثروت شود.

مگنوس گفت: «مردم در حال از دست دادن اعتماد به مدل پیش فروش هستند. «این راه اندازی مجدد بازار وام مسکن چین است… دارایی مقدس ملک. طبقه متوسط ​​رو به رشد افسانه ای چین در کنار قرنطینه ها در وضعیت خوبی قرار ندارد.»

این وضعیت چالش بزرگی را برای دولت شی ایجاد می‌کند، به‌ویژه با برگزاری کنگره مهم حزبی که در ماه اکتبر برگزار می‌شود، زمانی که رئیس‌جمهور تلاش خواهد کرد تا زمانی که بخواهد حاکم شود.

اما اگرچه دولت او بر بازسازی ساختار توسعه‌دهندگان ورشکسته مانند اورگراند فشار می‌آورد و امیدوار است که بار بدهی را بین شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و دولت‌های محلی پخش کند، اما این درد احتمالاً بر سر چینی‌های معمولی خواهد بود – درست مانند سرمایه‌گذاران عادی. زمانی که یک طرح پونزی در نهایت از بین می رود.

آن استیونسون یانگ، یکی از بنیانگذاران J Capital Research مستقر در ایالات متحده و یک کارشناس چین، گفت که رژیم در پکن بیشتر به محافظت از شرکت های دولتی، موسسات و مالکان میلیاردر شرکت ها علاقه مند است تا مالکان – و این موضوع باعث اطلاع رسانی می شود. پاسخ آن به بحران

او گفت: «آن‌ها کاری می‌توانند انجام دهند و کارهایی هستند که انجام خواهند داد». کاری که آنها می توانند انجام دهند این است که پول را به خانواده ها منتقل کنند، مانند اهدای آپارتمان، اجازه دادن به مردم برای زندگی در مکان هایی که وام های مسکن پرداخت نشده است، و افزایش حقوق بازنشستگی تا مردم اعتماد به نفس پیدا کنند و دوباره خرج کنند.

اما البته این چیزی نیست که قرار است اتفاق بیفتد. سیستم سیاسی چین حول افراد ساخته نشده است، بلکه حول شرکت ها ساخته شده است، آنها تشکیل دهنده هستند. نظام سیاسی از طریق آنها عمل می کند.

“بازار املاک به گونه ای طراحی نشده است که یک طرح پونزی باشد – یک طرح پونزی باید طراحی شود. اما حباب سرمایه گذاری است. و حباب به پایان رسیده است.”