ریشی سوناک گفت این اقتصاد افسانه ای است. این یک چیزی بود که او درست فهمید | ویل هاتون

بریتن در آستانه یک بحران مالی است. روز جمعه، نخست‌وزیر، لیز تراس، و صدراعظم، کواسی کوارتنگ، به شکلی طنزآمیز ادعاهای نادرست سرسختی خود را به نمایش گذاشتند و برای نرم‌ترین گزینه‌های اقتصادی انتخاب شدند.

در یک «بودجه کوچک» – یک نام غلط آشکار برای جلوگیری از ارائه محاسبات مالی اولیه مورد نیاز توسط قانون برای یک بودجه مناسب – آنها وانمود کردند که مطالبات مالی دولت را کاهش می دهند در حالی که یک استقراض عمومی بی سابقه 411 میلیارد پوندی را طی پنج سال آینده آغاز کردند. “برنامه رشد”. هرگز در زندگی عمومی بریتانیا، شکاف بین لفاظی و واقعیت تا این حد شکاف نبوده است.

اگر وام گرفتن با هدف افزایش سرمایه‌گذاری عمومی و بهبود خدمات عمومی تحت فشار بریتانیا انجام می‌شد، به‌ویژه برای مقابله با رکود اقتصادی آینده، بسیار توجیه‌پذیرتر بود. اگرچه حتی در آن زمان نیز، حجم عظیم و عدم برنامه ریزی برای مقابله با چنین کوهی از بدهی های جدید، خطر محکومیت بازارهای مالی را به همراه داشت. همانطور که هست، بازارها، با مشاهده یک رکورد غیرقابل توجیه 45 میلیارد پوندی از کاهش مالیات های نامتناسب و عجیب و غریب که بدون هدف خوبی به ثروتمندان جنوبی هدیه داده شده بود، یک شرط بندی یک طرفه پیشنهاد شد که آنها آن را تصرف کردند.

پوند طی چند ساعت 3 درصد در برابر دلار سقوط کرد – امسال 17.5 درصد کاهش ارزش داشت. قیمت اوراق قرضه دولتی 10 ساله با افت 5 درصدی نگران کننده و همراه با پیامدهایی بود که تقریباً رکورد 11 درصدی یک هفته ای را تکمیل کرد. بازارهای بدهی عمومی از چشم انداز جریان های بی پایان اوراق قرضه دولتی در اقتصادی با تورم دو رقمی و ارزی که توسط کسری ساختاری عظیم تراز پرداخت ها تضعیف شده است، وحشت زده شده اند.

در چنین شرایطی، بهتر است هر محرک اقتصادی را با دقت طراحی می کردید تا معتبر باشد، در غیر این صورت کل تمرین به خود باخت تبدیل می شود. اما نه برای تراس و کوارتنگ، که با قربانی کردن این اعتبار، سیاستمداران زخمی مرگباری هستند که تنها دو هفته از زمان ریاست جمهوریشان می گذرد.

بی‌احتیاطی کوارتنگ باعث دو برابر شدن نرخ بهره اوراق قرضه دولتی 10 ساله به نزدیک به 4 درصد در کمتر از دو ماه شده است، در حالی که بازارها انتظار دارند نرخ پایه بانک انگلستان در سال آینده به 5 درصد برسد. هیچ بودجه بریتانیا در چند وقت اخیر چنین حکم منفی ویرانگری را دریافت نکرده است. هزینه خدمات بدهی دولت ممکن است افزایش یابد، اما این پیامدهایی فراتر از امور مالی عمومی دارد: هرچه بازده اوراق قرضه بیشتر شود، نرخ‌های هدف بالاتر بازده سرمایه‌گذاری تجاری نیز کاهش می‌یابد، بنابراین هرگونه شناوری مطلوب در نیات سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد. به همین ترتیب، با افزایش نرخ های وام مسکن به 7 درصد در سال 2023، بازار املاک برای کاهش شدید و تا یک سوم وام های مسکن با نرخ ثابت کاهش می یابد. بنابراین دو موتور رشد به طور محکم میخ شده اند.

بله، سطح تقاضا در حال افزایش است که ناشی از بدهی عمومی اضافی است، به طوری که رکود آتی کم عمق تر از آنچه در غیر این صورت بود خواهد بود. و بسته انرژی 60 میلیارد پوندی از مصرف کنندگان و مشاغل در برابر شوک گازی ولادیمیر پوتین محافظت می کند و تورم اوج را تا 5 درصد کاهش می دهد. اما، مانند “طرح رشد” گسترده تر، بسته انرژی به طور منحصر به فردی بد طراحی شده و ناپایدار است. هدف آن نیازمندترین افراد نیست و هیچ تلاشی برای مالیات بیشتر بر شرکت های انرژی برای تامین بخشی از بودجه صورت نگرفته است. انصاف و پذیرش پرونده مالیاتی و پایداری مالی در قاموس این دولت نیست.

چرا؟ اولاً، کابال تراس واقعاً به لیبرتارینیسم اعتقاد دارد – که دولت مزاحم و اجباری لزوماً چیزی را که به طرز مبهمی «تولید ثروت» نامیده می‌شود، در بند می‌کشد، که صرفاً توسط کارآفرینی فردگرایانه هدایت می‌شود – که یک درک کودکانه از اقتصاد و تجارت پیرامون آن را چارچوب می‌دهد. آنها معتقدند که اقتصاد “کاهش پایین” کار می کند، به خصوص اگر با اصلاحات “طرف عرضه” تکمیل شود – کدی برای کاهش استانداردها. دوم، شش سال پس از رفراندوم، برگزیت در ذهن مردم به طور ناگسستنی با رکود، درآمدهای منجمد خانوارها و دروغ پیوند خورده است.

بازگرداندن رشد به 2.5 درصد، بر اساس یک مدل اقتصادی مستقل از اتحادیه اروپا، برای حفظ اعتبار برگزیت – و هرگونه شانس برای پیروزی در انتخابات عمومی 2024 بسیار مهم است. از این رو قمار.

اما چه کسی فکر می‌کند که بازگرداندن نرخ‌های بیمه ملی به سطوح ۲۰۲۱ و لغو افزایش برنامه‌ریزی‌شده در مالیات شرکت‌ها می‌تواند باعث رشد بیشتر شود؟ علی‌رغم ادعاهای بیش از حد اعتماد به نفس تراس و کوارتنگ، شواهدی وجود ندارد که نشان دهد کاهش مالیات برای ایجاد پویایی اقتصادی، تلاش بیشتر یا سرمایه‌گذاری کاهش می‌یابد. رشد در عوض از به کارگیری اختراع ناشی می شود، از طریق تلاش هزاران شرکت و میلیون ها نفر با استفاده از هدایایی که خدایان به آنها داده اند تا جهان را بهتر کنند – و از آن سود حاصل می شود. رشد اقتصادی، همانطور که در یکی از مجموعه 18 مقاله بحث می کنم، تغییری که ما نیاز داریم، روز دوشنبه، محصول سازمان‌های پیچیده اقتصادی و اجتماعی است که این انگیزه‌ها را حول یک هدف مشترک جمع می‌کنند. این شرکت های هدفمند هستند که ذینفعان خود را به یک هدف مشترک متصل می کنند و باعث رشد می شوند.

بریتانیا خیلی کم دارد. “اصلاحات در سمت عرضه” که بر مقررات زدایی بیشتر از یک اقتصاد بسیار مقررات زدایی تمرکز دارد، در کنار این موضوع هستند – تمرکز باید بر اصلاح نحوه مالکیت، مدیریت و اداره شرکت ها باشد. تنها در این صورت است که سایر اجزای حیاتی رشد – افزایش سرمایه گذاری عمومی، تقویت تحقیق و توسعه و دسترسی کامل به بزرگترین بازار ما، اتحادیه اروپا، از طریق پیوستن مجدد به اتحادیه گمرکی و بازار واحد – آتش می گیرند.

هیچ اقتصادی بدون افزایش سرمایه گذاری و تجارت رشد نکرده است: برگزیت بازدارنده تجارت یک توپ و زنجیره است. تصور اینکه 38 “منطقه سرمایه گذاری” سبک مقرراتی جدید این قوانین تغییر ناپذیر را تغییر دهد برای پرندگان است. آن‌طور که پیش می‌آید، آنها یک شرکت بزرگ جدید ایجاد نمی‌کنند، بلکه صرفاً فعالیت‌های اقتصادی را به اطراف منتقل می‌کنند.

خروج از دوران نرخ های بهره بسیار پایین همیشه از نظر اقتصادی خطرناک بود: پوتین و کوارتنگ با هم ترکیب شده اند تا افزایش را بیشتر و آسیب زاتر کنند. با عمیق‌تر شدن بحران مالی، با پیش‌بینی لری سامرز، وزیر خزانه‌داری سابق آمریکا، سقوط استرلینگ به زیر برابری دلار، و رکود تورمی ریشه‌دار می‌شود، محکومیت ریشی سوناک به عنوان اقتصاد افسانه‌ای به‌شدت پیش‌بینی‌کننده به نظر می‌رسد و گسست‌های مسموم‌کننده‌ای را عمیق‌تر می‌کند. درست.

در همین حال، کیر استارمر باید در سخنرانی خود در کنفرانس حزبی این هفته، حزب کارگر را به عنوان کارگر یک ملت، متعهد به اعتبار مالی، انصاف، تجارت و رشد، که بر اساس سرمایه‌داری بازسازی‌شده ساخته شده است، بازتعریف کند – که همگی توسط تراس و کوارتنگ رها شده‌اند.

طبق گزارش بنیاد رزولوشن، طی دو سال تا اوایل سال 2024، 3 میلیون نفر دیگر در بریتانیا در فقر مطلق زندگی خواهند کرد. محافظه‌کاران اعتماد بازارهای مالی را از دست داده‌اند. آنها مستحق از دست دادن اعتماد مردم هستند.