آیا کسی در فوتبال نباید کمی به جنگ یمن اهمیت دهد؟ | چلسی

تیاو اینترنت همیشه می داند که شما چه می خواهید. این هفته یک کلیپ ویدیویی خاص در آن کرم‌چاله‌های پر از آگهی‌های کنار صفحه نمایش من ظاهر می‌شود و دماغش را ساعت‌ها مانند گربه‌ای ناراضی که پشت پنجره غوغا می‌کند به شیشه فشار می‌دهد.

آلن شیرر از رومن آبراموویچ به دلیل بیانیه اوکراین انتقاد کرد. دوباره آنجاست. و در اینجا متن انتقاد واقعی آلن است: “هنوز هیچ محکومیتی از سوی رومن یا باشگاه در مورد آنچه در اوکراین اتفاق می افتد وجود ندارد.” این یک بیانیه قوی و صادقانه است که شایسته درمان جدی است. پس بیایید این را تجزیه کنیم.

آلن شیرر به وضوح به واقعیت ها نگاه کرده است. و او تصمیم گرفته است که حمله به یک کشور همسایه، بمباران غیرنظامیان، استفاده از سلاح های پیشرفته: همه اینها غیرقابل قبول است.

با تعمیم، مالکیت یک باشگاه فوتبال انگلیسی توسط شخصی همدست در چنین جنایاتی، خوب این نیز غیرقابل قبول است. این غیر قابل مذاکره است. همانطور که آلن شیرر به درستی بیان می کند، ما نمی توانیم باشگاه های فوتبال خود را لکه دار، لکه دار یا با رژیم هایی مرتبط کنیم که ممکن است مرتکب چنین جنایاتی باشند.

در این مرحله سه احتمال وجود دارد. آلن شیرر هرگز درباره جنگ یمن نشنیده است. آلن شیرر از اینکه محمد بن سلمان کیست، یا به عنوان شغل اصلی روزانه خود چه می کند، بی اطلاع است. یا سوم، آلن شیرر مایل است هر دوی این موارد را نادیده بگیرد، زیرا او واقعاً نیوکاسل یونایتد را دوست دارد و به آن اهمیت می دهد.

و متأسفانه در این نقطه جهان شروع به نفوذ می کند. برقراری ارتباط در اینجا کار سختی نیست. نیوکاسل یونایتد متعلق به صندوقی است که توسط یک ایالت اداره می شود. و این دولت نیز مانند روسیه ولادیمیر پوتین در تهاجم خونین به یک کشور همسایه درگیر است.

در هفت سال گذشته عربستان سعودی جنگی را به راه انداخته است که به کشته شدن حدود یک چهارم میلیون نفر منجر شده است، بدون ذکر قحطی، هرج و مرج و فروپاشی اجتماعی. سازمان دیده بان حقوق بشر خواستار تحقیق در مورد نقش محمد بن سلمان – که روشن است، مدیریت صندوقی که نیوکاسل یونایتد را اداره می کند – به اتهام جنایات جنگی شده است.

اما آلن شیرر به جای فریاد زدن، مثلاً، آماندا استاویلی به خاطر ناتوانی در محکوم کردن این مسائل، معتقد است که تصاحب نیوکاسل توسط صندوق عربستان سعودی “یک روز خاص” است که پر از درد، گناه و شیطنت نیست، بلکه با امید است. شاید خنده دار باشه فقط اگر آنقدر افسرده و سخت نبود.

این یک حمله بی‌دلیل به آلن شیرر نیست. این یک حمله سنجیده و اصولی به دیدگاهی است که او از آن حمایت می کند. من آلن شیرر را دوست دارم و آن را تحسین می کنم، هم به عنوان یک فوتبالیست بزرگ سابق – در بین بهترین های دنیا در شکوه و شکوهش – و هم به عنوان یک کارشناس، نقشی را که او از همان ابتدا به عنوان یک حرفه ای نسبتا کم حرف سابق به آن تبدیل شده بود. تجسم فعلی او به عنوان یک توزیع کننده صادق، پزشکی قانونی و آموزنده از حقایق.

به جز، نه چندان اینجا. آن حالت ناهماهنگی شناختی آنقدر عجیب است که نمی توان آن را پنهان کرد. آیا ما آن را در اینجا بیان کنیم، فقط برای روشن شدن؟ رومن آبراموویچ توسط دولت بریتانیا تحریم شده است زیرا “با فردی مرتبط است که در بی ثبات کردن اوکراین و تضعیف و تهدید تمامیت ارضی، حاکمیت و استقلال اوکراین نقش داشته یا داشته است.”

اگر این کلمات را بگیریم و آنها را جابه جا کنیم چه اتفاقی می افتد؟ از آنجا که مالکیت نیوکاسل فقط “مرتبط” یا با تخریب بی ثبات کننده، تضعیف کننده و در مقیاس کتاب مقدس همسایه خود یمن نیست. آشکارا و شخصاً درگیر آن است.

این پیوندی نیست که نیاز به اثبات یا مسخره کردن داشته باشد. این به معنای واقعی کلمه همان شخص است که هم بر صندوق فوتبال و هم بر جت های جنگنده نظارت می کند. و با توجه به اینکه اکنون مشکلی نیست، و در واقع ظالمانه نشان می دهد که جام های چلسی به خون شهروندان کیف و ماریوپل آلوده شده است، اسکن وب سایت های ورزشی و لغزش بین این دو افراطی کار عجیبی بوده است.

اینجا ما گناه و شرمساری چلسی را داریم. و سپس درست زیر اخبار نیوکاسل در مورد اینکه ادی هاو چه کار عالی انجام می دهد (که واقعاً هم هست) و خرج کردن آن سرمایه گذاری 80 میلیون پوندی در پنجره زمستانی چقدر هوشمندانه و کاملاً قابل تحسین است.

این چیزا نیست به معنای واقعی کلمه همان است. صاحب فوتبال + جنگ خونین = نامطلوب. این معادل واقعی است. حدود 10000 کودک در یمن کشته یا معلول شده اند. آیا کسی در فوتبال نیز نباید کمی به آن اهمیت دهد؟ آلن؟ آیا ویدیوهای دیگری وجود دارد؟

دو نکته در این مورد ارزش گفتن دارد. اول اینکه خیلی سخت و پیچیده است. تقصیر طرفداران باشگاه نیست که از آنها خواسته می شود چیزی را پردازش کنند و به آن نگاه کنند که زوایای زیادی دارد و واقعاً فقط برای کمی نور و شادی به این مکان می آیند تا از این ارتباط لذت ببرند. این موضوع بر سر همه ما تحمیل شده است. چگونه آن را حل کنیم؟

شاید شفافیت اولیه کمک کند. این مورد دوم اینجاست. حقیقت بسیار ساده است. ما در مورد تحریم عربستان صحبت نمی کنیم، یا تصاویری از جنگ در یمن به یک دلیل کاملا واضح روزانه در مقابل ما قرار می گیرد. عربستان یک متحد است. در حالی که روسیه خصمانه است.

بررسی کنید و آبراموویچ نیز مورد تحریم قرار گرفت زیرا دولت مظنون است که او “فولاد را برای ارتش روسیه تامین کرده است که ممکن است در تولید تانک استفاده شده باشد”. اجازه دهید آن را نیز در سراسر جهان. صندوق نیوکاسل متعلق به نهادی است که به معنای واقعی کلمه، نه بالقوه، تانک ها را برای کشتن غیرنظامیان می فرستد. اما در این مورد این تسلیحات توسط بریتانیا تامین می شود.

بریتانیا تا به امروز 10 میلیارد پوند هواپیماهای تایفون و تورنادو، بمب‌های Paveway، بریمستون و موشک‌های طوفان سایه به ائتلاف سعودی عرضه کرده است. بزرگ‌نمایی کنید و تصور دنیایی که پوتین در آن خواستار تحریم‌ها علیه بریتانیا است و به آبراموویچ دستور می‌دهد تا چلسی را برای حفظ نام نیک کرملین تخلیه کند، سخت نیست.

این دنیایی است که ورزش خود را در آن جای داده است. آنچه تغییر کرده این است که لبه های سخت جایی که این چیز می تواند منجر شود اکنون بسیار قابل مشاهده است. اگر پارادوکس شیرر چیزی به ما می‌آموزد، این است که شما یا آن را می‌بینید و به صورت بلوک رد می‌کنید. یا احتمالاً بهتر است ساکت باشید.