ووستر پس از هفته ای که اتحادیه راگبی انگلیس را تکان داد برای نبرد نهایی آماده می شود | ورچستر

آپس از یک هفته ناامیدکننده برای راگبی انگلیسی، با بسته شدن تور در اطراف Worcester و Wasps، استیو دایموند حداقل می‌توانست جنبه خنده‌دار را ببیند. مدیر راگبی ورچستر با اشاره به درخواست پرشور یکی از نمایندگان مجلس از دولت برای اجرای امور اجرایی در پنجشنبه شب گفت: «این اولین باری است که نام من در پارلمان خوانده می شود.

در همان زمان دایموند در مورد چشم انداز جنگجویان محاصره شده واقع بین بود. استعفای گسترده ای وجود دارد که آنها به برآورده کردن الزامات تعیین شده توسط اتحادیه فوتبال راگبی قبل از مهلت روز دوشنبه در ساعت 5 بعد از ظهر نزدیک نخواهند شد. تعلیق به دنبال خواهد داشت و اگرچه امید وجود دارد که درخواست رابین واکر شنیده نشود – روز جمعه وزارت دیجیتال، فرهنگ، رسانه و ورزش (DCMS) به مشاوران حقوقی دستور داد تا حساب های ورچستر را دقیق بررسی کنند – اعتراف دایموند به اینکه بازیکنانش در بازی روز شنبه شرکت خواهند کرد. این ذهنیت که “این آخرین بازی ما در Sixways است” هشیار کننده بود.

این غم انگیز و شیطانی است که به او اجازه داده شده تا خودش را به قبرستان برساند. هرگز فکر نمی‌کردم به این موقعیت برسد، اما توانسته است.»

در صدای او نیز رگه‌ای از آرامش دیده می‌شد، به سادگی اینکه ووستر مجبور نخواهد بود به سربازی برود، با صحبت از قراردادهایی برای فروش باشگاه که هرگز محقق نشد، با مجموعه‌های سطلی برای کارکنان بدون دستمزدشان، در شرایط دشوار فعلی‌شان. دیاموند معتقد است که تعلیق می تواند تنها چند هفته طول بکشد تا اینکه یکپارچگی لیگ برتر به خطر بیفتد، اما در آن زمان ورچستر به دلایل بیمه نمی تواند در Sixways تمرین کند.

دایموند همچنین مشتاق بود تاکید کند که اگرچه مدیریت ممکن است به باشگاه کمک کند تا به طور کامل ناپدید شود، اما به سختی پاسخی برای همه مشکلات ورچستر است. او گفت: «این کمی شبیه مرگ یک سگ است. شما نمی خواهید بیچاره در آخرین پاهای خود به دامپزشکی برود، اما باید آن را ببرید. اگر نوری در انتهای تونل باشد، روشن نیست.»

در همین حال، وضعیت اسفبار زنبورها نیز به همین ترتیب وخیم است، حتی اگر آنها با ارسال اخطاریه در مورد قصد خود برای انتصاب مدیران و مقداری حسن نیت برای ارتباط فعالانه خود پس از انتشار خبر در روز چهارشنبه، برای خود وقت خریده باشند. با این حال، مشکلات آنها را نباید دست کم گرفت و آنها چند هفته فرصت دارند تا حدود 2 میلیون پوند پیدا کنند یا در مسیری مشابه به ورچستر قرار بگیرند.

به بیان دقیق، زنبورها از قبل باید به سقوط محکوم شوند. مقررات RFU روشن می کند که ثبت اخطاریه در مورد قصد انتصاب مدیران به عنوان یک رویداد ورشکستگی طبقه بندی می شود که اگر فصل از قبل شروع شده باشد، به طور خودکار باعث سقوط برای کمپین بعدی می شود.

اخطار این است که RFU، مانند تقریباً تمام مقررات خود، حق تغییر آنها را برای خود محفوظ می‌دارد و اتحادیه بسیار بعید است که قاطعانه عمل کند تا زمانی که Wasps یا در مدیریت قرار نگیرد یا از این سرنوشت جلوگیری کند. در واقع، غیرقابل درک به نظر می رسد که Wasps اقدامی را که در این هفته انجام دادند، بدون ایده بسیار خوبی مبنی بر اینکه RFU هنوز وارد عمل نمی شود، انجام می داد.

علاوه بر این، بندی در مقررات RFU وجود دارد که می گوید در صورتی که رویداد ورشکستگی تقصیر باشگاه نبوده و به ویژه به یک بیماری همه گیر اشاره می کند، می توان از سقوط جلوگیری کرد. قابل بحث است که آیا زنبورها می توانند این بند را با توجه به طرح اوراق قرضه آنها قبل از کووید-19 تداعی کنند، اما دیدگاه بدبینانه ای که توسط یک منبع معتبر بیان شده است این است که، حتی در صورت اجرایی شدن دولت، زنبورها دلایل خوبی برای این باور دارند که سقوط نخواهند کرد. ، و نه سهم P خود را از دست بدهند. اگر چنین بود، ناگهان دولت به روشی دلپذیرتر برای مقابله با 35 میلیون پوند بدهی تبدیل می‌شود.

واضح است که RFU با همدردی بیشتری نسبت به Worcester به وضعیت Wasps نزدیک می شود. می توانید استدلال کنید که چند هفته خیلی دیر خواهد آمد، اما تعلیق مورد انتظار روز دوشنبه را می توان به عنوان درک این موضوع تلقی کرد که وضعیت اسفبار ورچستر برای بازی بدتر از حذف آنها از همه رقابت ها شده است. اگر Wasps دنبال شود، لیگ برتر نیاز به بازنگری اساسی دارد. یک لیگ برتر 10 تیمی یا یک سیستم دو سطحی که شامل باشگاه های قهرمانی جاه طلبانه باشد، از جمله ایده های مطرح شده است و حداقل اذعان فزاینده ای وجود دارد که تغییرات اساسی مورد نیاز است.

صحبت از باشگاه‌های جاه‌طلب، حال و هوای Ealing Trailfinders، که قهرمانی هیجان‌انگیز فصل گذشته را فقط به این دلیل که استادیوم آنها به اندازه کافی بزرگ نیست رد شد، احتمالاً حالتی از خشم است.

بیشتر از این، با توجه به معیارهای حداقل استاندارد (MSC) برای ارتقا، که این هفته نیز بهینه‌سازی شد، از پایداری و دوام مالی صحبت می‌کند. Ealing و Doncaster همچنین حق دارند بپرسند که چرا Worcester مجاز است در این فصل با حداکثر ظرفیت 4999 فعالیت کند.

این که به روز رسانی MSC در این هفته آمده است، گویای آن است. در ظاهر، خبر خوبی برای Ealing و Doncaster است. با این حال، هر چه بیشتر به آن نگاه کنید، بیشتر شبیه یک سازش ناخوشایند به نظر می‌رسد و می‌توان آن را محصولی از اولین مبادلات غوغایی در مورد توافقنامه جدید بازی حرفه‌ای دانست. به گفته یک منبع، RFU می‌خواست یک محدودیت جمعیتی ساده‌تر از 5000 نفر، یعنی Premiership Rugby برای حفظ آن در 10000 نفر باشد. در پایان یک راه حل پیچیده می آید که به نظر می رسد هر دو طرف را آرام می کند، اگر به ویژه مناسب نباشد.

از این نظر، این یک نشانه امیدوارکننده نیست زیرا PGA موجود نیز برای هیچ یک از طرفین مناسب نیست. باشگاه ها فکر می کنند بازیکنان انگلیسی خود را برای مدت طولانی از دست می دهند – وضعیتی که در این فصل تشدید شد زیرا فینال لیگ برتر تا 27 می به جلو کشیده شد تا زمان آماده سازی بیشتری برای جام جهانی فراهم شود. اما به نظر می رسد که ادی جونز ناامید است، زیرا در نهایت او قبل از شروع جام جهانی با بازیکنانش زمان کمتری نسبت به سال 2019 دارد.

این که مقامات لیگ برتر در اوایل سال جاری اذعان کردند که لیگ آنها از نظر محبوبیت از والیبال آلمان عقب است، حداقل نشان دهنده آگاهی از کار مورد نیاز برای کسب درآمدهای تجاری است که باعث می شود باشگاه ها بیش از توانشان زندگی نکنند. این هفته گذشته نشان داد که آنها باید در بازسازی برای رسیدن به آن رادیکال باشند و RFU باید دستی قدرتمند در هدایت آنها نشان دهد. سازش های ناآرام آخرین چیزی است که راگبی انگلیسی به آن نیاز دارد.