آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
اسآیا هاکا باید از راگبی حذف شود؟ بیایید یک سوال متفاوت و کمتر تحریک کننده بپرسیم. اگر هاکا نیوزلند و مشابه‌های آن مانند فیجیان سیبی و تونگا سیپی تاو امتیاز ناعادلانه‌ای برای آن دسته از تیم‌هایی که آن را قبل از شروع بازی انجام می‌دهند، ایجاد کند، آیا محدودیتی برای زمان و مکان آن تیم‌ها وجود دارد؟
تحقیقاتی که امسال در دانشکده حرکت انسانی دانشگاه کوئینزلند انجام شد، نشان داد بازیکنانی که این رقص‌های جنگی را اجرا می‌کردند، لحظاتی قبل از شروع مسابقه به سطح ضربان قلب بالایی می‌رسیدند. این چمباتمه زدن ها و لانژها معادل انجام یک گرم کردن است، در حالی که مخالفان ساکن می ایستند، اغلب در سرما. مسلماً ما در مورد دستاوردهای حاشیه ای صحبت می کنیم، اما در سطح نخبگان این می تواند تفاوت بین گلزنی در پنج دقیقه ابتدایی باشد یا خیر.
ویکتور ماتفیلد، قفل سابق اسپرینگ‌بوک که با جزیره‌ای در اقیانوس آرام روبرو بود، می‌گوید: «راستش را بخواهید، حتی اگر به آنها مزیت رقابتی بدهد – و من چندان مطمئن نیستم که این کار را میکند یا نه – از دیدن آن متنفرم. رقص جنگ قبل از 34 مورد از 127 تست او. “من آن را دوست داشتم، به خصوص زمانی که ما با All Blacks بازی می کردیم. اگر آنها را تقویت می کرد، خوب بود زیرا باعث تقویت من شد. یک تقویت ذهنی می دانستم که درگیر دعوا هستم و این باعث می شود که راه بروم. من به سراسر میدان نگاه می کردم و به شماره مقابلم نگاه می کردم و چالش را می پذیرفتم. این یک چیز فوق العاده در ورزش ما است.»
یک هشدار سریع: من با متفیلد موافقم. من عاشق هاکا هستم.
من برای اولین بار قبل از فینال جام جهانی 1995 متوجه شدم که اسپرینگ باک کوبوس ویسه با جونا لومو به صورت ناخودآگاه رفت. لوک کرافورد، مشاور فرهنگی مائوری راگبی نیوزلند در پادکست All Blacks گفت: “منشا هاکا از قلمرو خدایی است.” من او را باور دارم. این گرد هم آمدن غول‌ها یک سرمای الهی را در خون من ایجاد کرد و هر زمان که هاکا را به صورت زنده شاهد هستم، هنوز آن را احساس می‌کنم. فریاد گزگز رهبر، غرش عمیق یک تیم یکپارچه، سیلی های رعدآلود زانو و ساعدهای عضلانی که مانند نیزه ها و سپرها بیرون زده اند. نفس را بند می آورد.
متفیلد می افزاید: «من فکر می کنم هر طرفداری اولین باری که آن را با چشمان خود ببیند به خاطر می آورد. این واقعاً خاص است. مردم مشتاقانه منتظر آن هستند. بله، این All Blacks است و این بدان معناست که شما در شرف تماشای یکی از بهترین تیم های جهان هستید. اما هاکا چیز دیگری را به ارمغان می‌آورد که مسابقه با All Blacks را منحصر به فرد میکند.”
اما اگر فینال جام جهانی باشد چه؟ اگر این تیم شما باشد که با یک امتیاز شکست بخورد چه؟ آیا ترجیح می‌دهید که کاپیتان کشورتان جام وب الیس را بلند کند یا نمایش را با رقص جنگی رقیبتان شروع کنید؟ هواداران هر ملتی چندین دهه در مورد پاس رو به جلو که نامیده نشده یا یک ضربه نادرست، شکایت دارند. اگر یک مسابقه راگبی صرفاً مجموعه ای از لحظات درخشان باشد، مطمئناً آنچه قبل از اینکه داور سوت افتتاحیه را بزند نیز اهمیت دارد؟ اگر باور ندارید، از طرفداران All Blacks در مورد شخصیت اساطیری سوزی پیشخدمت بپرسید.
شان فیتزپاتریک، کاپیتان سابق نیوزیلند که بخشی از اولین تیم آل بلکز بود که هاکا را در زمین خود در افتتاحیه جام جهانی در سال 1987 اجرا کرد، توضیح می‌دهد: «اما این به حریف مربوط نیست، بلکه به ما مربوط می‌شود. هرگز کسی که برای بازی در آن پیراهن به انگیزه نیاز داشته باشد. به نظر من اگر با آن روبرو شوید یا هر کاری که انجام می دهید بی احترامی نیست. این به ما مربوط می شود، در مورد خانواده ما، در مورد ما خانواده در مورد اینکه چه کسی پیش از ما آمده است. ما در حال ایجاد یک چالش هستیم، اما این بیش از این است. مردم شاید متوجه نباشند که چقدر عمیق است.»
هفته گذشته، استرالیا این چالش را با یکی از چالش های مهم فرهنگی خود پذیرفت. در حالی که All Blacks هاکا را اجرا می کردند، تیم جیمز اسلیپر در یک آرایش بومرنگ جمع شدند. کاپیتان والابی گفت که بازیکنانش به جامعه بومی استرالیا احترام می گذارند، اما همه در کشتی حضور نداشتند.
دیو رنی، مربی متولد نیوزلند استرالیا، گفت: «ریکو یوآنه پس از آخرین تلاش، حرف‌های زیادی برای گفتن به پسران ما داشت، و در مورد بی‌احترامی به هاکا به فولاو فاینگا گفت.» “ما تجمل داشتن هاکا را نداریم، بنابراین پاسخ ما این است [to get] به شکل بومرنگ و حرکت رو به جلو. آنها یک چالش را رد کرده اند و ما آن را می پذیریم.
«آیا این توقع است که ما فقط آنجا بایستیم، آنها به ما چالشی می اندازند و ما هیچ کاری نمی کنیم؟ فقط بگیرش؟ ما جلوی آن را نخواهیم گرفت.»
هر گونه صحبت از اصلاحات باید اهمیت و حساسیت فرهنگی پیرامون این مراسم قبل از بازی را در نظر بگیرد. همانطور که کرافورد گفت: “اکنون جدا کردن هاکا از راگبی بسیار سخت است، فقط همه جا وجود دارد.” این ما را از طرح سؤالاتی که وضعیت موجود را به چالش می کشد، باز نمی دارد.
شاید یک راه حل محدود کردن All Blacks و دیگران به اجرای Haka منحصراً در خانه باشد. اگر آنها واقعاً در نتیجه از برتری کمی برخوردار هستند، چرا باید در Twickenham، Ellis Park یا Suncorp به آنها اجازه داده شود که این کار را انجام دهند؟ آیا منصفانه است که All Blacks، گویی به درستی، حرف آخر را قبل از شروع flyhalf بزنند؟ شاید آنها می توانستند به جای آن هاکا را قبل از سرود ملی هنگام سفر اجرا کنند؟
متفیلد با تحقیر سوالات را کنار می‌زند. او می‌گوید: «شما باید دور بزنید و از طرفداران راگبی آفریقای جنوبی بپرسید که در مورد هاکا چه احساسی دارند و آیا می‌خواهند آن را ببینند. حدس من این است که آنها این کار را نمی کنند. و چرا آنها؟ این واقعاً یکی از چیزهای بزرگ در مورد بازی ما است. چرا کسی بخواهد آن را از بین ببرد؟»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
