آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
منو لیز تراس از صمیم قلب به یک چیز معتقد است و آن این است که هیچ کس دوست ندارد به او گفته شود چه کاری انجام دهد. مردم نمی‌خواهند در مورد وزنشان آزرده خاطر شوند، یا به آنها فشار بیاورند که کمتر غذا بخورند و بیشتر حرکت کنند. آنها نمی خواهند به آنها گفته شود که در شبکه های اجتماعی چه می توانند بگویند. و مهمتر از همه، کسب‌وکارها می‌خواهند آزادانه در ساخت انبوه و انبوه پول آزاد باشند، بدون اینکه مانعی با مقررات و تشریفات اداری و آنچه دیوید کامرون معروف آن را «چرند سبز» می‌خواند. اما وقتی او گفت که بدش نمی‌آید که خود را در روند رشد آن همه محبوبیت نداشته باشد، منظورش این نبود که مردم این رشد را انجام دهند.
پس از این واقعیت که این هفته بیش از 100 نام شرکت بزرگ از ایکیا گرفته تا آمازون، کوکوکولا و اسکای نامه ای سرگشاده امضا کردند که در آن از دولت خواستند که از صفر خالص عقب نشینی نکند، به دنبال اشاراتی مبنی بر اینکه تراس ممکن است این کار را انجام دهد. دقیقا همون؟ این در فیلمنامه نبود، چه برای جناح راست مقررات زدایی یا احتمالاً آن بخش از چپ که متقاعد شده بود که سرمایه داری چیزی را دوست ندارد جز گرم کردن دستان درنده خود بر روی آتش سوزی نوار قرمز، در حالی که تماشای سوختن سیاره را می بیند. دقیقا چه خبر است؟
بدیهی است که مدیران عامل هیولا نیستند. آنها هم مثل بقیه آتش‌سوزی‌ها و سیل‌ها و خشک‌سالی‌ها را در اخبار می‌بینند و احتمالاً همان بچه‌های نوجوان در هنگام صبحانه آنها را سرزنش می‌کنند. آنها می‌دانند که سبز شدن هم برای مشتریان جوان‌تر و هم برای کارمندان اهمیت دارد، زیرا نسل Z به طور فزاینده‌ای در مورد کار کردن برای مارک‌هایی که دوستانشان سمی می‌دانند سخت‌گیر هستند.
برای برخی، مانند یک صنعت آب که خشک ترین تابستان خود را در 30 سال گذشته تحمل می کند، بحران آب و هوا در حال حاضر تهدیدی مستقیم برای عملیات آنها است. دیگران، مانند ارائه دهندگان انرژی های تجدیدپذیر، کسب و کار خود را حول محور کربن زدایی ساخته اند. اما آنچه واقعاً پس از درگیری در اوکراین تغییر کرده است، این است که تجارت های بزرگ اکنون به طور قابل توجهی نگران افزایش قیمت سوخت های فسیلی هستند. انرژی ارزان، ایمن و تجدیدپذیر به طور فزاینده ای برای توانایی آنها در کسب سود کلیدی به نظر می رسد.
با این اوصاف، ساده‌لوحانه‌ای است که تصور کنیم آلاینده‌های بزرگ در حال حاضر با این دولت جدید لابی نمی‌کنند تا برخی از سیاست‌های صفر خالص را کاهش دهد، یا اینکه بسیاری از شرکت‌ها تغییراتی را که می‌خواهند انجام دهند، انجام نداده‌اند. اما بخش شگفت آور بزرگی از تجارت وجود دارد که اکنون با تغییر مسیر ناگهانی متزلزل می شود.
این نامه توسط مؤسسه رهبری پایداری کمبریج (CISL) سازماندهی شده بود، که نظرسنجی اخیرش از 700 رهبر ارشد کسب و کار نشان داد که تقریباً 70٪ از قبل برنامه های خالص شرکت خود را داشتند (بعضی از آنها بدون شک متقاعد کننده تر از دیگران هستند، اما این ستون دیگری است) و 80 درصد بودجه اختصاص داده شده بود. گفتن به آنها در این مرحله پایانی که در واقع نیازی به خرج کردن پول نداشته باشند، خشمگین تر از رهایی بخش به نظر می رسد.
همین امر در مورد کنار گذاشتن مالیات شکر در حال حاضر نیز صادق است، پس از آنکه شرکت‌ها قبلاً از سد دردناک اصلاح تنقلات و نوشیدنی‌های گازدار برای اجتناب از مالیات عبور کرده‌اند. گاهی اوقات تشریفات اداری فقط برای محافظت از مردم نیست، بلکه ایجاد شرایط باثبات و قابل پیش‌بینی برای کسب درآمد، به علاوه یک زمین بازی برابر تعهدات است که در آن شرکت‌هایی که به خوبی اداره می‌شوند توسط شرکت‌های بد تضعیف نمی‌شوند یا باعث می‌شوند که احساس نکنند. تقریباً سه چهارم از پاسخ دهندگان به نظرسنجی CISL، به طور واضح گفتند که به دور از مشکل بودن، مقررات برای مدل تجاری شرکت آنها اهمیت دارد.
درست است، اغلب هزینه‌ها را از دولت به سمت کسب‌وکار تغییر می‌دهد، که طبیعتاً کسب‌وکار از آن ناراحت است. اما نتیجه منطقی، اگر غیرمحبوب باشد، این است که کنار گذاشتن آن صرفاً این هزینه ها را به مالیات دهندگان بازمی گرداند، چیزی که به نظر می رسد دولت تمایل چندانی به بحث در مورد آن ندارد. همانطور که پولی مکنزی، مدیر اجرایی سابق اندیشکده Demos اخیراً در توییتر خود نوشت، می‌توانید قوانینی را که مانع از تحریک کسب‌وکارها به مواردی مانند چاقی یا استرس در محل کار یا آلودگی هوا می‌شود را کنار بگذارید، اما “هزینه‌های سلامتی شما بسیار زیاد خواهد بود” رنج های انسانی ایجاد شده است. هنوز کسی باید بپردازد: این فقط یک سوال است که چه کسی.
مکنزی این قلمرو را به خوبی می شناسد، زیرا مشاور ویژه لیبرال دموکرات ها در دولت ائتلافی در سال 2010 بوده است، وقتی که مشخص شد اکثر قوانین واقعاً به دلایلی وجود دارند، آتش سوزی های تبلیغاتی خود خاموش شد، و دلیل آن اغلب این است که مردم دوست دارند. آنها یکی از کاندیدهای اولیه برای اسقاط ظاهرا قوانینی بود که بر اشتعال پذیری لباس شب کودکان حاکم بود، به این دلیل که اکثر خانواده ها در حال حاضر رادیاتورهایی دارند که خطر آتش باز نیست. اما هنوز، آیا کسی برای لباس خواب بچه‌ها که راحت‌تر آتش می‌گیرد گریه میکند؟ آیا واقعاً پیشرفت به این معناست؟
حتی قوانینی که در ابتدا به شدت مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند، به مرور زمان جا افتاده و به بخشی از کاغذ دیواری تبدیل می‌شوند. دستورالعمل زمان کار، که از کارکنان در برابر اجبار به کار بیش از 48 ساعت در هفته محافظت می کند، در سال 1998 زمانی که برای اولین بار معرفی شد، بحث برانگیز بود. اما کنار گذاشتن آن – همانطور که جیکوب ریس ماگ در نظر دارد – اکنون در قرن گذشته احساس کنجکاوی می کند، در دنیایی که شرکت هایی که مشتاق افزایش بهره وری هستند در عوض هفته های چهار روزه را آزمایش می کنند.
ایده آزادی، یا از بین بردن دولت از زندگی‌تان، ایده‌ای پرهیجان است و برای بسیاری از کسانی که آن را ترک کرده‌اند، بخشی از خارش برگزیت بود. اما اگر هنوز هم نوع خاصی از رای‌دهندگان محافظه‌کار را به وجد می‌آورد، احساس میکند که به طور فزاینده‌ای یکپارچه‌سازی شده است. ما از روزهایی که حرص و آز خوب بود، ناهار برای دزدها و مراقبت از سیاره فقط برای هیپی ها فاصله زیادی داشته ایم. اگر می خواهید بریتانیا را به دهه 1980 برگردانید، از ما انتظار نداشته باشید که بی سر و صدا بیایم.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
