“احساس درستی به نظر می رسد”: فدرر در کنار رقبای بزرگ، کمان نهایی را در آغوش می کشد | راجر فدرر

آراوگر فدرر، رافائل نادال، نواک جوکوویچ و اندی موری – گروهی از سه تنیس باز مرد بزرگ تمام دوران و چهار رقیب تعیین کننده نسل – برای کنفرانس مطبوعاتی جام لیور در روز پنجشنبه، زمانی که همگی به هم نزدیک شدند، در کنار هم قرار گرفتند. برای آخرین بار به عنوان حرفه ای

در حالی که آنها بازی‌های قدیمی خود را یادآوری می‌کردند و در مورد خاطرات مشترکشان می‌خندیدند، با شکوه یا ویرانگر بسته به دیدگاه، فدرر مداخله می‌کرد: «اینجا نشسته‌ام، احساس خوبی دارم که اول از بچه‌ها می‌روم.» او لبخند زد. “این احساس درستی دارد.”

از بسیاری جهات، فصل پایانی زندگی فدرر تاریک است. علیرغم شهرت او برای اجتناب از آسیب جدی در طول دوران حرفه‌ای‌اش، سال‌های پایانی او با مشکلات جسمانی ویران شده است. برخلاف جدایی شدید و رقابتی اخیر سرنا ویلیامز فدرر، نمی تواند به زانوی او اعتماد کند تا بیش از یک مسابقه دوبل کوتاه دوام بیاورد. او در آخرین مسابقه خود در کنار نادال، هم تیمی اش در تیم اروپا، جمعه شب در مقابل فرانسیس تیافو و جک سوک از تیم جهانی وارد میدان O2 خواهد شد و تنها به این امید که در سطح قابل احترامی رقابت کند.

اما شرایط مناسب است. سه تن از سخت‌ترین حریفان زندگی‌اش او را خواهند دید، بازیکنانی که با او این یک و نیم دهه گذشته را از تنیس تعریف کرده‌اند و آن را از طرق مختلف به جلو سوق داده‌اند. بین آنها آنها 66 عنوان گرند اسلم را به دست آورده اند، 234 بار با یکدیگر روبرو شده اند و 933 هفته را در رتبه اول سپری کرده اند. برای بیش از یک دهه آنها مراحل بعدی هر رویداد مهم را پشت سر گذاشتند و تقریباً از موفقیت سایرین جلوگیری کردند.

نادال گفت: “فردا یک اتفاق ویژه خواهد بود.” من فکر می کنم بسیار سخت، دشوار است. بدون شک رسیدگی به همه چیز به خصوص برای راجر سخت خواهد بود. برای من هم در پایان یکی از مهم‌ترین بازیکنان، اگر مهم‌ترین بازیکن دوران تنیس من نباشد، رفتن است، نه؟»

فدرر ابتدا وارد زمین شد و در 41 سالگی به همین ترتیب خواهد رفت. او پنج سال از نادال 36 ساله بزرگتر بود و او را در آسمان قرار داد و اولین عنوان گرند اسلم خود را در سال 2003 به دست آورد، تسلط خود را به نمایش گذاشت و دیگران را مجبور کرد به عقب بروند. نادال به دنبال آن، یک ابرنواختر نوجوان که ابتدا خود را روی خاک رس تثبیت کرد و سپس به تدریج به جای دیگری رسید.

جوکوویچ که اکنون 35 سال دارد، درست همانطور که رقابتی دو بخشی ایجاد کرده بودند، بازی ها و شخصیت هایشان به شدت متضاد بود، جوکوویچ که اکنون 35 سال دارد، از سد به ظاهر غیرقابل نفوذی که ساخته بودند شکست و خود را برابر آنها نشان داد. در حالی که موری 35 ساله کاملاً در کنار سه تیم بزرگ ایستادگی نمی کند، سال ها او تنها بازیکن دیگری بود که به طور مداوم در بزرگترین رویدادها با آنها روبرو می شد.

با گذشت زمان آنها یکدیگر را هل دادند و دیگران را مجبور کردند که بازی های خود را به ارتفاعات بیشتری ببرند. آنها در برخی از بهترین مسابقاتی که تا به حال دیده شده شرکت کرده اند و دائماً قلب یکدیگر را شکسته اند.

در کنار احترام آشکار، طبیعتاً لحظات تنش زیادی نیز وجود داشته است.

حالا آنها آخرین لحظات دوران حرفه ای فدرر را در همان سمت در زمین بازی خواهند کرد. جوکوویچ گفت: “ما تمام تلاش خود را می کنیم تا به تیم کمک کنیم و عملکرد خوبی داشته باشیم، اما در عین حال حرفه او را شگفت زده کنیم و جشن بگیریم، زیرا او به شکلی عالی شایسته آن است.”