گرت ساوتگیت در حال نبرد بی وقفه با توهم انگلیسی | انگلستان

دبلیوبه محاسبات خوش آمدید ورزش جهانی بخش زیادی از دو سال گذشته را در وضعیت جت لگ سپری کرده است، در اثر حباب ها و آتش سوزی ها، تاریخ هایی که واقعاً تاریخ نیستند، رویدادهایی که به نظر می رسد در جدول زمانی اشتباهی رخ می دهند. خوب، اینجا نقطه مرکزی است: قطر 2022، یک مورد غیرقابل مذاکره، نقطه ثابتی که این وضعیت شار حول آن می چرخد.

ساعت را در جیب خود چک کنید، هنوز روی زمان مسابقات استاندارد تنظیم شده است، و در واقع همین الان آوریل است. جام جهانی – خدمه کابین، صندلی برای فرود – کمتر از دو ماه دیگر است. و مسابقات برتر این هفته با دور بازی های لیگ ملت ها آغاز می شود، اولین قدم ها به سوی فینال در دوحه در 18 دسامبر. در پایان آن، با چشمان قرمز و پریشان، فصل آزاد است تا از طریق ورودی‌ها به عقب برگردیم و مستقیماً وارد لیست وسایل کریسمس شویم.

برای انگلیس، مسابقه جمعه شب مقابل ایتالیا در میلان آغاز می شود و سه روز بعد آلمان به ومبلی می رود. این یک هدر دوتایی با ظاهری خوشمزه و یک چشم انداز غیرمعمول فوری از دو جهت است. اول، به عنوان آخرین فرصت برای حل مسائل پرسنلی و تاکتیکی قبل از جام جهانی که بسیاری از مردم، یا حداقل بسیاری از انگلیسی ها، به نظر می رسد فکر می کنند تیم گرت ساوتگیت باید در میان شانس های قهرمانی باشد.

و ثانیاً این شروع یک محاسبه گسترده تر برای سن گرث است. اکنون شش سال از آن زمان می گذرد و تنها دو تورنمنت واقعی را در بر می گیرد، یکی از آن تورنمنت های پلاستیکی و آلوده به طاعون که با یک فاج آغاز شد و به خماری سمی ختم شد.

در آن زمان، تیم انگلیس دوباره تجسم شد، بیش از حد به عنوان قهرمانی در نظر گرفته شد و به قله‌های بی‌سابقه موفقیت (غیر جام) ارتقا یافت. بلکه در اثر حس عجیبی از خشم و نارضایتی. 12 هفته آینده ممکن است تصمیم بگیرد که این کار به کدام سمت می رود. ساوتگیت گفته است که از استقبال خود پیشی نخواهد گرفت. و همیشه فقط کمی دیرتر از آنچه فکر می کنید است.

در این مرحله، زمان آن فرا رسیده است که برخی از سوالات آشنای اطمینان بخش را حل کنیم. به طور عمده، آیا انگلیس واقعاً خوب است؟ ما باید به طور منطقی – این کلمه کلیدی است – از این تیم انتظار داشته باشیم؟ و چقدر سر و صدا (چون همیشه نویز وجود دارد) اطراف آن حواس‌تان را پرت می‌کند؟ همانطور که همیشه پاسخ ها مرتبط هستند. صبح روز سه‌شنبه، یکی از ایستگاه‌های رادیویی ملی از قبل می‌پرسید که آیا چیزی جز قهرمانی در جام جهانی را باید شکست برای انگلیس تلقی کرد، زیرا در 72 سال تلاش یک تورنمنت را برده است. هوم سؤال خوبی بود. بیایید آن یکی را بشکنیم.

در واقع انگلیس می تواند به یک چهارم نهایی برسد، با هر چیزی بیشتر از آن یک امتیاز. اما برای اینکه این کار انجام شود باید دو اتفاق بیفتد. ابتدا باید صدای محیط را از بین ببرند. و این حداقل قلمرو آشناست. از بسیاری جهات زمان ساوت گیت با نبرد بی وقفه با توهم انگلیسی، استثناگرایی انگلیسی، خود خرابکاری انتظارات غیرواقعی انگلیسی تعریف شده است.

او قبلاً یک بار با استفاده از زیباترین ترفند خود، یعنی توانایی تبدیل نقاط ضعف به نقاط قوت، در این نبرد پیروز شده است. این در سطح تاکتیکی صادق است. انگلیس که او به ارث برده بود نمی توانست توپ را حفظ کند و در دفاع مرکزی ضعیف بود. راه حل: هفت بازیکن دفاعی بازی کنید، توپ را در عمق آن نگه دارید، غیر قابل نفوذ شوید.

همین امر به طور قابل توجهی در قلمرو احساسات، ارتعاشات، انرژی به دست آمده است. انگلستان ساوت گیت نیز متکبر و شکننده بودند. در زمانی که روسیه 2018 شروع شد، او تیمی داشت که با فروتنی گالوانیزه و عملکردی آن تعریف می شد. ما فروتن ترین هستیم. به فروتنی ما خیره شوید و بلرزید، زیرا ما انگلستان هستیم، واقعاً در فقدان استثنایی خود استثنایی. کار هم کرد. بازیکنان هیچ فشاری احساس نمی کردند. ملت پیروزمندانه فقدان پیروزی خود را پذیرفت.

البته توهم انگلیسی نیز به این موضوع دامن زد. به نظر می رسد تفکر این است: چون ما اکنون کاملاً خوب هستیم، مسلماً باید بهترین باشیم. موفقیت دیگران اساساً یک انحراف است، یک انحراف از برخی حالت‌های آرتوریایی فیض. بنابراین این واقعیت که انگلیس بازیکنان خوبی دارد به “دستی غیرقابل توقف از استعدادهای طلایی” ترجمه شده است. موفقیت نادر رسیدن به فینال یورو 2020 به شکست غیرقابل توجیه شکست در فینال یورو 2020 تبدیل شده است.

مثل همیشه این به سؤالات مقیاس برمی گردد. انگلیس این هفته می تواند ایتالیا و آلمان را شکست دهد. اما آنها همچنین در گروه لیگ ملت های خود بدون گل از بازی آزاد در انتهای جدول قرار دارند. در عین حال، ایده یک محصول از استعدادهای نسلی، که همه اروپا به آن حسادت می‌کنند، نمی‌تواند پابرجا بماند. هری کین بهترین بازیکن انگلیس است، پنج بازیکن برتر جهان در پست خود، اما با فاصله نسبت به نخبگان امباپه-لواندوفسکی. رحیم استرلینگ، دومین سلاح هجومی موثر ساوت‌گیت، منچسترسیتی را ترک کرد تا شروع‌های بیشتری داشته باشد.

هیچ یک از دروازه بان های انگلیس در لیگ قهرمانان بازی نمی کنند. فیل فودن و بوکایو ساکا واقعاً بازیکنان جوان خوبی هستند، اما بعید است که در کشورهایی که مهاجمان با استعداد خود را دارند، احساس وحشت آشکار را القا کنند. کدام تیم های بین المللی نخبه دیگر هری مگوایر و لوک شاو را برای شروع در نظر می گیرند؟

به علاوه البته، در ضربه ای خیره کننده به روان ملی، ملت های دیگر وجود دارند. مبارزه برای پردازش این واقعیت از بسیاری جهات میدان نبرد تعیین کننده فوتبال انگلیس و در واقع فرهنگ انگلیسی به طور کلی است. و تیم هایی وجود دارند که فقط یک سطح بالاتر به نظر می رسند. برزیل از ابتدای سال 2020 یک بار شکست خورده است. فرانسه و آلمان قوی هستند. آیا انگلیس به درستی انتظار دارد بلژیک یا پرتغال یا اسپانیا یا آرژانتین را شکست دهد؟

البته یک عنصر adhominem در این از دست دادن مقیاس وجود دارد، یک خصومت شخصی در پشت میل به صحبت از دستاوردهای خوب ساوتگیت به عنوان سرمربی تیم ملی انگلیس. خیلی ها به سادگی از سیاست، روش و احتیاط تاکتیکی او خوششان نمی آید. اما ساوت گیت هم ایراداتی دارد. عدم توسعه وجود دارد، حسی که تیم های دیگر یاد گرفته اند که چگونه با برنامه بازی ساده انگلیس مبارزه کنند.

هر شکست کلیدی در شش سال زندگی او – کرواسی، هلند، ایتالیا (در ضربات پنالتی) – در نتیجه مانور دادن و پیشی گرفتن در اواخر بازی‌های حذفی سخت بوده است، جایی که طبق قانون بهترین هافبک برنده می‌شود. یک نقطه واقعی تکامل در اینجا، تمایل به راه اندازی جود بلینگهام مترقی تر بوده است. اما بلینگهام هم 19 سال دارد. و در آخرین بازی 4-3-3 4-0 به مجارستان باخت.

به نظر می رسد تقریباً مطمئن است که ساوتگیت اکنون به منطقه راحتی خود عقب نشینی خواهد کرد، به فوتبال کنترل و جزئیات دقیق. انگلیس باید در این هفته پیروز شود یا حداقل از شکست اجتناب کند، زیرا برد سخت بوده است. آنها عمدتاً نیاز به ایجاد انرژی، احساس خوب، یافتن آن سطح غیرت تبلیغی دارند.

به فرآیند اعتماد کنید. در این فاصله، تنها چیزی است که قرار است به دست آوریم. و باز هم ارزش گفتن دارد. انگلیس در 72 سال به پنج نیمه نهایی رسیده است که دو نیمه نهایی آن (دو مورد از دو) زیر نظر ساوتگیت بوده است. به هر حال سفر جت لگ فعلی به پایان برسد، این دستاوردها پابرجا خواهند ماند.