“این زمین متعلق به ما بود”: زنجیره تامین نستله به منطقه مورد مناقشه بومی مرتبط است | صنعت گوشت

در یک طرف حصار، در جنگل های انبوه، مردم Mỹky محصولات خود را می کارند: کاساوا، پکی و میوه کابریتیرو. از طرف دیگر، دامداران در زمین های ویران شده، دام پرورش می دهند. آنها می گویند که آن زمین مال ماکی ها است.

شینوکسی موکی، بزرگ روستا، می‌گوید که این منطقه در گذشته جنگلی بوده که روستاهای مختلف در آن رشد می‌کردند. اکنون تنها یکی باقی مانده است و مزارع در آن زمین نیز بریده شده اند. «این مرتع که سفیدپوستان در آن زندگی می‌کنند، روستای ما هم بود، اما الان دامداری می‌کنند. زمین متعلق به ما بود: مردم بومی.»

اگرچه مردم ماکی قرن ها در اینجا زندگی می کنند، قلمرو منکو – در مرز جنگل های بارانی آمازون و ساوانای سرادو در ایالت ماتو گروسو – تنها در اواسط دهه 1970 توسط دولت برزیل به رسمیت شناخته شد. حتی در آن زمان، تنها بخش کوچکی از زمین آنها به طور کامل به رسمیت شناخته شد.

برای چندین دهه، Mỹky برای تصدیق وسعت کامل قلمرو خود، همانطور که توسط مطالعات فنی مشخص شده است، مبارزه کرده اند. در میان بلاتکلیفی قانونی، کشاورزان به سمت زمین حرکت کرده اند و دولت فدرال آنها را بیرون نکرده است. در دوران ژایر بولسونارو، روند رسمیت شناختن زمین متوقف شد. تا همین اواخر، پیشرفت کمی حاصل شده بود.

اما یک تحقیق اکنون می تواند نشان دهد که گاوهای پرورش یافته در اینجا به کشتارگاهی مرتبط با زنجیره تامین جهانی که شامل شرکت غذا و نوشیدنی نستله است – که از گوشت گاو در غذای کودک، غذای حیوانات خانگی و چاشنی استفاده می کند، ختم شده اند. از دیگر شرکت های بزرگ در این زنجیره تامین می توان به مک دونالد و برگر کینگ اشاره کرد.

کشتارگاه مورد بحث متعلق به Marfrig، دومین شرکت بزرگ گوشت گاو برزیل است، که می گوید از مزارعی که به طور غیرقانونی به زمین های بومیان تجاوز می کنند یا بخش هایی از جنگل های بارانی را تخریب می کنند، دام خریداری نمی کند.

اما تحقیقات دفتر روزنامه‌نگاری تحقیقی (TBIJ)، O Joio e O Trigo، NBC News و آبان نیوز نشان داد که صدها گاو پرورش یافته در قلمرو بومی منکو به کشتارگاه Marfrig’s Tangará da Serra منتقل شده‌اند.

تعدادی از بیش از 700 تامین کننده گاو مارفریگ که مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، با 150 کیلومتر مربع (58 مایل مربع) جنگل زدایی در سال های اخیر مرتبط بودند. مارفریگ گفت که نمی تواند بدون اطلاعات دقیق تر به این ادعاها پاسخ دهد.

این یافته‌ها نگرانی‌های تازه‌ای را در مورد تأثیر تجارت گوشت گاو بر بزرگترین جنگل‌های بارانی جهان – یک حائل حیاتی در برابر تغییرات آب و هوا – ایجاد می‌کند و تعهدات صنعت برای نظارت بر زنجیره‌های تامین و مبارزه با جنگل‌زدایی را مورد تردید قرار می‌دهد.

زمین و معیشت

کشاورزان در زمین مورد مناقشه در برابر ادعاهای ماکی عقب نشینی می کنند و در مورد تعیین محدوده قلمرو اعتراض می کنند و از حمایت برخی از سیاستمداران محلی برخوردارند.

جامعه کوچک بومی که در آنجا زندگی می کند – متشکل از 130 نفر – در نتیجه احساس می کند تحت فشار هستند. آندره لوپس، یک انسان شناس که با قوم ماکی کار می کند، گفت که جامعه به طور مکرر مورد تهدید قرار می گیرد. او گفت: «رابطه با کشاورزان محلی ناپایدار، غیرقابل پیش‌بینی است و در برخی موارد می‌تواند با آزار و اذیت و خصومت آشکار باشد».

لوپس افزود، گسترش کشاورزی بزرگ در این منطقه بر توانایی ماکی ها برای تغذیه خود، محدود کردن مناطق ماهیگیری و شکار، و آلوده کردن زمین با آفت کش های سنگین تأثیر گذاشته است.

برای پااتو ماکی، نرده‌های مزرعه مانعی برای کار او ایجاد می‌کنند و مانع دسترسی به درختان نخل می‌شوند. به طور سنتی، زنان از الیاف توکوم برای ساختن صنایع دستی مانند تور ماهیگیری و سبد استفاده می کنند.

او گفت: «ما قبلاً در آن فضا زندگی می کردیم، اما سفیدپوستان آمدند و زمین و جنگل ما را گرفتند. از آن مزرعه است که برای ساختن طناب های تورهایمان توکوم گرفتیم و امروزه به محلی برای پرورش دام تبدیل شده است.

گوشت مگا

مارفریگ یکی از بزرگترین تولیدکنندگان گوشت برزیل است، با 32000 کارگر و درآمدی در حدود 15 میلیارد دلار (13.3 میلیارد پوند) در سال 2021. سالانه 5 میلیون گاو را در آمریکای جنوبی ذبح می کند. سوابق حمل و نقل نشان می دهد که کشتارگاه Tangará da Serra از سال 2014 بیش از یک میلیارد پوند محصولات گوشت گاو را به خریداران مختلف صادر کرده است. مقصدها عبارتند از چین، آلمان، اسپانیا، ایتالیا، هلند و بریتانیا.

جزئیات مربوط به تامین کنندگان مارفریگ مخفی نگه داشته شده است، اما تحقیقات ما اطلاعاتی را در مورد برخی از صدها ملک در آمازون و سرادو که از آنها برای کارخانه Tangará da Serra خریداری می کند به دست آورده است.

بر اساس اسناد به دست آمده توسط TBIJ، ارجاع متقابل تصاویر با سوابق عمومی، دو ملک را شناسایی کرد که در قلمرو ادعا شده توسط Myky همپوشانی دارند، یکی از آنها – مزرعه Cascavel – به طور مستقیم گاوها را در سال 2019 به Marfrig منتقل کرد. مزرعه به درخواست های اداره برای اظهار نظر پاسخ نداد.

مارفریگ به TBIJ گفت که تنها سرزمین‌های بومی را آن‌هایی می‌داند که تأییدیه ریاست جمهوری را دریافت کرده‌اند. از زمانی که بولسونارو در سال 2019 به قدرت رسید، هیچ کدام را تایید نکرده است.

نستله می گوید در سال 2021 مارفریگ را به عنوان تامین کننده گوشت کنار گذاشته و این موضوع در به روز رسانی لیست تامین کنندگان سالانه منعکس خواهد شد. این شرکت گفت که 99 درصد از گوشتی که تهیه می‌کند «بدون جنگل‌زدایی ارزیابی می‌شود» و اقدامات بیشتری را برای کمک به اطمینان از اینکه هیچ ماده گوشتی از Marfrig وارد زنجیره تأمین آن نمی‌شود، انجام می‌دهد.

مک دونالد گفت که در سال های 2021 و 2022 از مزارع همپوشانی منطقه منکو گوشت تهیه نکرده است. برگر کینگ گفت که در مورد تامین کنندگان استراتژیک صحبت نمی کند.

در همین حال، مقایسه تصاویر ماهواره‌ای و اسناد ثبتی زمین نشان می‌دهد که جنگل‌زدایی طی یک دوره شش ساله در محدوده بسیاری از دامداری‌هایی که کشتارگاه را تامین می‌کنند، با بیش از 150 کیلومتر مربع تخریب جنگل‌ها در آن دوره قابل مشاهده است.

Marfrig بارها از طریق زنجیره تامین گسترده خود که شامل حدود 10000 دامدار در برزیل است با جنگل زدایی غیرقانونی مرتبط شده است. در سال 2020، یک تحقیق Repórter Brasil گزارش داد که چگونه به طور مستقیم و غیرمستقیم از دامدارانی که حیوانات را به طور غیرقانونی در قلمرو بومی Apyterewa در ایالت پارا – یکی از جنگل‌زدایی‌شده‌ترین سرزمین‌های بومی در سال‌های اخیر – پرورش می‌دادند، دام می‌گرفت.

Marfrig در آن زمان ادعا کرد که تجهیزات مورد استفاده توسط مقامات برای تعیین مرز زمین دقیق نبوده و دارای حاشیه خطا است. Marfrig به TBIJ گفت که در مارس 2020 “عملیات خود را در ایالت پایان داد”.

سال گذشته، TBIJ گزارش داد که گوشت گاو کشاورزان متهم به جنگل‌زدایی غیرقانونی راه خود را به زنجیره‌های عرضه جهانی، از جمله آنهایی که به Marfrig سرو می‌کنند، باز کرده است.

Marfrig می‌گوید: «به طور مداوم برای کاهش هر گونه ارتباط بین جنگل‌زدایی غیرقانونی و سایر بی‌نظمی‌ها در [its] زنجیره تولید». این شرکت اکنون 100٪ تامین کنندگان مستقیم خود را زیر نظر دارد و می تواند 72٪ از تامین کنندگان غیرمستقیم خود در آمازون را زیر نظر داشته باشد. Marfrig می گوید از تمام اطلاعات موجود استفاده می کند و هر تامین کننده ای را که با استانداردهای آن مطابقت ندارد مسدود می کند.

این شرکت می گوید که بدون جزئیات بیشتر در مورد املاک مربوطه، نمی تواند بررسی کند که آیا این مزارع مطابقت داشته اند یا خیر.

قانون سرزمین

مناقشه زمین Mỹky در دادگاه عالی برزیل در حال رسیدگی است. دادگاه عالی به TBIJ گفت که یک حکم اولیه اخیر به نفع جامعه نسبت به کشاورزان است، اما این پرونده هنوز به نتیجه نرسیده است.

مقام ایالتی محیط زیست ماتو گروسو به این دفتر تأیید کرد که مزارع مورد بحث در زمین های بومی هستند اما گفت، چون زمین هنوز به طور رسمی طبق سیاستی که تحت مدیریت بولسونارو وضع شده است، مشخص نشده است، دارایی ها غیرقانونی نیستند.

کریستینا لمه، تحلیلگر حقوقی ارشد در اندیشکده ابتکار سیاست آب و هوا، هیچ پایه ای برای استدلال کشاورزان نمی بیند. او گفت: «قانون اساسی برزیل از تمام سرزمین هایی که به طور سنتی توسط مردم بومی اشغال شده اند، محافظت می کند. از نظر قانون اساسی هیچ توجیهی برای اجازه ثبت ملکی که بر قلمرو منکو همپوشانی دارد، وجود ندارد.

در برزیل، ثبت زمین در مناطق روستایی خوداظهاری است. همانطور که ریکاردو پائل، دادستان عمومی فدرال در ماتو گروسو، گفت: “هرکسی می تواند ادعا کند که مالک یک قطعه زمین است، هر کجا که باشد. آنچه باید انجام شود بررسی سریع نهادهای دولتی ذیصلاح برای تایید قانونی بودن این خوداظهاری است.

Tupy Mỹky، معلم بومی، گفت: «در مورد حفاظت از محیط زیست و مردم نگران تغییرات آب و هوا صحبت های زیادی وجود دارد. اما در عمل شاهد هیچ گونه اقدام ملموسی نیستیم. ما مردم بومی به تنهایی می جنگیم.»

این داستان با حمایت گروه تولید شده است مرکز پولیتزر