شرکت های مد گرین واشینگ بریتانیا توسط ناظر نامگذاری و شرمنده می شوند | صنعت مد

سازمان رقابت و بازار (CMA) در حالی که خود را آماده نامگذاری و شرمساری از شرکت‌های پوشاک خیابانی می‌داند، اعلام کرده است که مصرف‌کنندگان فریب داده می‌شوند تا برای محصولات مدی که ادعاهای بزرگی درباره اعتبار زیست‌محیطی خود دارند، اما هیچ مدرکی برای تأیید آن‌ها ندارند، حق بیمه بپردازند.

به گفته CMA، تمامی خطوط لباس با برچسب “پایدار” و “دوستانه با محیط زیست” شناخته می شوند، بدون اینکه شرکت مدرکی داشته باشد که کل فرآیند – از تولید تا تحویل، بسته بندی و فروش – برای محیط زیست خوب است.

CMA در حال بررسی ادعاهای بخش مد بریتانیا است و به زودی لیستی از بدترین متخلفان را ارائه خواهد کرد. بخش به بخش در حال بررسی است و صنایع غذایی بسته بندی شده و سوپرمارکت ها احتمالاً در رتبه بعدی قرار دارند.

تخمین زده می شود که مصرف کنندگان بریتانیا سالانه 54 میلیارد پوند برای پوشاک و کفش خرج می کنند و انتظار می رود این میزان در سال های آینده به رشد خود ادامه دهد. بر اساس برخی برآوردها، مد عامل بین 2 تا 8 درصد از انتشار کربن در جهان و همچنین ایجاد زباله و آلودگی است. هر ساله حدود 300000 تن لباس مستعمل در بریتانیا سوزانده یا در محل دفن زباله دفن می شود.

اما خریدارانی که تلاش می‌کنند با خرید محصولات پایدار، کار درست را انجام دهند، به گفته این سازمان دیده‌بان، با ادعاهای گسترده دچار سردرگمی می‌شوند، که منجر به از دست دادن اعتماد می‌شود که می‌تواند بریتانیا را از رسیدن به تعهدات اقلیمی خود باز دارد.

سیسیلیا پارکر آرانها، مدیر حمایت از مصرف‌کننده CMA، گفت: «طبق تحقیقات ما، حدود 60 درصد از مردم گفته‌اند که احتمالاً می‌خواهند یا تقریباً مایل به پرداخت بیشتر برای محصولات هستند، و من فکر می‌کنم که این اتفاق افتاده است. به حدود 9 درصد بیشتر [money] برای محصولاتی که سازگار با محیط زیست هستند. تصور من این است که مردم مایل به پرداخت حق بیمه هستند.

این بدان معناست که شرکت‌ها به سرعت ادعاهای سبزی را در مورد محصولات خود مطرح کرده‌اند، گاهی اوقات بدون اینکه تلاش زیادی برای پایدارتر کردن اقلام انجام دهند.

پارکر آرانها توضیح داد: «ما معتقدیم که تقاضای فزاینده مصرف‌کنندگان برای محصولات سبز و تمایل آن‌ها به پرداخت برای این محصولات سبز، انگیزه سبز دیده شدن کسب‌وکارها را افزایش داده است، خواه واقعاً سبز باشند یا نباشند.

ادعاهایی که توسط CMA بررسی می‌شوند شامل مقایسه‌های ناعادلانه مبنی بر اینکه تک تک لباس‌ها «برای محیط‌زیست بهتر» هستند، بدون اینکه شرایط لازم را داشته باشند، می‌شوند. ادعا در مورد استفاده از مواد بازیافتی در لباس های جدید؛ و طیف وسیعی از لباس ها در فروشگاه ها به عنوان “پایدار” نامگذاری شده اند.

پارکر آرانها می‌گوید: «من واقعاً در مورد کسی که ادعای گسترده‌ای مبنی بر «اکولوژیک بودن» یا «پایدار» بودن یک محصول داشته باشد، شک داشتم، زیرا کسب‌وکار باید واقعاً نشان دهد که هر عنصر محصول از تولید تا دور انداختن، خوب است. برای محیط زیست، نه برای محیط زیست مضر. نکته دیگری که من تماشا می کنم این است که بگویند “با الیاف بازیافتی ساخته شده اند”. آنها اغلب فقط با 16 تا 20 درصد الیاف بازیافتی ساخته می شوند.

“برای آن ادعاهای کلی بسیار کلی، اکثر مشاغل در موقعیتی نخواهند بود که ثابت کنند محصول در هر مرحله برای محیط زیست خوب است. اگر از کلمه «پایدار» استفاده می‌کنید، فکر می‌کنم این واقعاً به این معنی است که باید در کل چرخه زندگی پایدار باشید.»

CMA شرکت هایی را که بدترین متخلفان می داند، به عنوان نمونه ای برای بقیه صنعت نام می برد و از آنها می خواهد تغییراتی ایجاد کنند. اگر تغییراتی در تبلیغات خود ایجاد نکنند، می توانند به دادگاه کشیده شوند.

بازرسان خاطرنشان کردند که سرکوب فروش بلیط آن منجر به یک پرونده قانونی علیه وب سایت Viagogo شد که سپس تغییراتی در نحوه عملکرد آن ایجاد کرد. در این بیانیه آمده است که شرکت‌های مد و لباسشویی سبز می‌توانند با عواقب مشابهی مواجه شوند.

پارکر آرانها گفت: “اگر کسب و کارها داوطلبانه این تغییرات را انجام ندهند، ما این گزینه را داریم که آنها را به دادگاه بکشانیم تا آنها را مجبور به انجام این کار کنیم.”

این حوزه هنوز نسبتاً مورد بررسی قرار نگرفته است، با شرکت‌هایی که آزادند خود را “اکو” بنامند و با بررسی دقیق کمی روبرو هستند.

پارکر آرانا افزود: «من فکر می‌کنم شستشوی سبز و ادعاهای گمراه‌کننده زیست‌محیطی حوزه‌ای نیست که بسیاری از قانون‌گذاران در بریتانیا تاکنون به آن توجه کرده‌اند».

این امر می تواند باعث از بین رفتن ایمان به محصولات پایدار شود و مشتریان از انتخاب های سازگار با محیط زیست چشم پوشی کنند. همچنین می تواند باعث شود شرکت هایی که تلاش می کنند سبز باشند با یک نقطه ضعف رقابتی روبرو شوند.

“این یک مشکل است زیرا تعداد زیادی از این ادعاها نادرست هستند، مصرف کنندگان محصولات اشتباه می خرند، و کسب و کارها [that] پارکر آرانا گفت: “در حال انجام کار درست هستند، در حال باخت هستند.”

همچنین می تواند واقعاً اعتماد را تضعیف کند. و در نهایت، اگر اعتماد را تضعیف کنید، تا آنجا که به ادعاهای سبز مربوط می شود، مصرف کنندگان آنچه را که روی هیچ بسته بندی می بینند باور نمی کنند. و این بر توانایی بریتانیا برای انجام کارهایی که برای مقابله با تغییرات آب و هوا و سایر چالش‌های پایداری که با آن‌ها روبرو هستیم، تأثیر خواهد گذاشت.»

عباراتی که باید به آنها توجه کنید

1. اکو

برخی از محدوده‌ها «eco» نامیده می‌شوند یا «eco» در نام دارند، اما اثبات اینکه آیا کل زنجیره تأمین و فرآیند تولید سازگار با محیط‌زیست بوده است بسیار دشوار است.

2. پایدار – برچسب گذاری کل محدوده

برخی از اجزای یک محصول را می توان به طور قانونی “پایدار” نامید – اما بررسی کنید که آیا صلاحیت وجود دارد یا خیر. به عنوان مثال، ممکن است با استفاده از یک فرآیند غیر سمی ساخته شود، اما اگر کل مجموعه یا لباس برچسب “پایدار” باشد، این یک پرچم قرمز را نشان می دهد زیرا یک عبارت فراگیر است.

3. ساخته شده با ارگانیک یا پنبه بازیافتی

بسیاری از خطوط لباس می گویند که با مواد بازیافتی یا ارگانیک ساخته شده اند، در حالی که این الیاف تنها درصد کمی از پارچه را تشکیل می دهند.

4. مقایسه های ناعادلانه

اگر چیزی به عنوان «سبزتر» یا «دوستانه‌تر با محیط‌زیست» شناخته می‌شود، اما نشان نمی‌دهد که این مقایسه با چه چیزی انجام می‌شود، می‌تواند یک ادعای سبز شویی باشد.