آنها ابرثروتمندان را دوست دارند و می خواهند دولت رفاه را از بین ببرند: با تیم جدید در شماره 10 آشنا شوید | زوئی ویلیامز

مناز دست دادن آسان است، وقتی نخست وزیری دارید که کاملاً به این کار نگاه نمی کند، چقدر می تواند آسیب برساند. من این اشتباه را با ترزا می و برگزیت انجام دادم. او چگونه می‌توانست چنین چیزی لرزه‌انگیز را که به این همه متقاعد کردن نیاز دارد، انجام دهد، در حالی که حتی نمی‌توانست به طور قانع‌کننده‌ای به گروه کوچکی از مردم سلام کند؟ مطمئنا تنها کاری که باید می کردیم این بود که منتظر بمانیم و همه چیز منفجر شود؟ تا آنجا که او نتوانست برگزیت را محقق کند حق با من بود، اما نتوانستم پیش‌بینی کنم که پروژه تا زمانی که تلاشش به پایان برسد چقدر بدتر خواهد بود.

پس به خاطر اینکه لیز تراس را دست کم نگیریم، بیایید نگاهی به تیم او بیندازیم: رئیس ستاد او مارک فولبروک است که توسط FBI درباره کاری که او برای یک بانکدار ونزوئلایی-ایتالیایی متهم به رشوه دادن به فرماندار پورتوریکو انجام داده است، مصاحبه کرده است. (برای رعایت انصاف، باید بگوییم که با او به عنوان یک شاهد بالقوه صحبت شده است، نه یک مظنون.) فولبروک، یکی از شاگردان لینتون کرازبی و مبارز قدیمی محافظه کار، به داشتن رفتارهای خوب معروف است، زیرا این موضوع در داونینگ وجود دارد. خیابان الان اگر تمام مدت سر مردم فریاد نزنی، تو مرد یک چشمی در سرزمین نابینایان هستی.

دو سیاستمدار به نام‌های جیمز هریس و جیمی هوپ وجود دارند که هر دو آنقدر جوان هستند که پرسیدن اینکه از کجا آمده‌اند بی‌ادبانه تلقی می‌شود، زیرا پاسخ آنها «مدرسه» است. مشاور ویژه سوفی جارویس سابق موسسه آدام اسمیت است، ایین کارتر مدیر استراتژی با کراسبی و فولبروک کار می کرد، جیسون استاین دیگر برای پرنس اندرو کار می کرد و مشاور ارشد اقتصادی متیو سینکلر فشار اتحادیه مالیات دهندگان را اداره می کرد. گروه Vote Leave، سایت شایعه پراکنی دست راستی Guido Fawkes و مرکز مطالعات سیاست، بقیه پیشینه این مجموعه کاملاً غیرتمند و از نظر ایدئولوژیک همگن را فراهم می کنند که شعار آن این است: کوچک کردن دولت.

سیاست‌گذاری‌ها و اندیشکده‌های چپ‌گرای بیشتر زمان زیادی را صرف تحلیل این می‌کنند که کوچک‌شدن دولت در طیف وسیعی از سناریوها چگونه به نظر می‌رسد: از نظر تامین اجتماعی، این به این معنی است. این بسیاری از کودکان بدون لباس مدرسه، در NHS به این معنی است اینها کمبود کارکنان، آن ها لیست‌های انتظار، از نظر زیرساختی به این معنی است: «امیدواریم فرانسوی‌ها و چینی‌ها بتوانند آن را تأمین کنند، و چه کسی اهمیت می‌دهد که آن‌ها مالک آن باشند؟»، در اصطلاحات بالا به این معنی است: «ها، آیا هیچ کدام از شما واقعاً این مزخرفات را بلعید؟ ”

اما آن تصویر دومینوی زوال، فاجعه‌ای که فاجعه‌ای دیگر را می‌کوبد، فقط یک نتیجه جالب برای تماشا است. اولین و آخرین ذینفع از کوچک کردن دولت و پرستش بازار، افراد فوق‌ثروتمند هستند: نه طبقات متوسط، نه کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، نه تولیدکنندگان ثروت که به سختی پیوند می‌زنند، بلکه آنهایی که دارای ارزش خالص بالایی هستند.

این محافظه‌کاری مدرن است – این محافظه‌کاری کاملاً به نفع طبقه‌ای عمل می‌کند که تنها تعداد انگشت شماری از بازیگران کلیدی آن به آن تعلق دارند. اهداکنندگان اصلی حزب در حال حاضر سرمایه‌گذاران و توسعه‌دهندگان دارایی هستند، بنابراین می‌توانید توضیحی در آنجا پیدا کنید: البته محافظه‌کاران باید HNW‌ها را در اولویت قرار دهند، در غیر این صورت از کجا می‌خواهند 10 گرانب یدکی پیدا کنند – پشت مبل دفتر حوزه انتخابیه ? اما این استدلال برای من کاملاً به جایی نمی رسد، یا حداقل، نه در تمام طول راه: چه چیزی باعث می شود شخصی، که احتمالاً با معیارهای فوق ثروتمند دستمزد بسیار کم می گیرد، بی انتها آرمان اربابان ثروتمند خود را تحت فشار قرار دهد؟ آیا آنها فکر می کنند، “یک روز، من نیز املاکی مانند جیکوب ریس ماگ یا لیوانی 180 پوندی مانند ریشی سوناک خواهم داشت – فقط باید به گذشته برگردم و متولد شوم یا با یک میلیاردر ازدواج کنم.” ?

من به طور دوره‌ای با متفکران در برنامه‌های امور جاری، عمدتاً از سوی مؤسسه امور اقتصادی، ملاقات می‌کنم و گاهی فکر می‌کنم جهان بینی آن‌ها ویژگی مذهبی دارد: «آن افراد ثروتمند به سادگی بهتر از ما هستند. آنها در حالت لطف وجود دارند. چرا آن را زیر سوال ببرید، در حالی که آنقدر واضح است؟» اگر آنها آن را با صدای بلند بگویند اما هرگز در مورد “افراد ثروتمند” و فقط “بازار” صحبت نمی کنند، مقابله با آن آسان تر خواهد بود.

و وقتی می گویند “دولت” البته منظورشان ماست. آنها قصد دارند ما، فرصت ها و زندگی ما را کوچک کنند. آنها را دست کم نگیرید. برای به هم ریختن جهنم، لازم نیست صلاحیت داشته باشید، حتی کمتر منطقی.