آلمان پل راین که در جریان جنگ جهانی دوم فروریخت را بازسازی می کند | آلمان

مقامات آلمانی از برنامه‌های خود برای بازسازی پلی بر روی رود راین خبر داده‌اند که چند روز پس از تسخیر آن توسط سربازان آمریکایی در هفته‌های پایانی جنگ جهانی دوم فروریخت.

پل رماگن که در سال 1969 در فیلمی به همین نام با بازی جورج سگال، بن گاززارا و رابرت وان با تمرکز بر قهرمانی آخرین پیشروی متحدان به آلمان نمایش داده شد، ممکن است طی یک دهه آینده دوباره پابرجا شود. .

این پل معلق که در محلی به عنوان لودندورف بروکه شناخته می شود، که 325 متر طول و 6 متر عرض داشت، تنها برای عابران پیاده و دوچرخه سواران در نظر گرفته شده است و به عنوان یادبود قربانیان جنگ، از جمله کسانی که در اثر فروریختن آن در 80 سالگی جان خود را از دست داده اند، خواهد بود. سالها پیش.

در یک نظرسنجی از مردم محلی در سال 2020، 91 درصد به بازسازی پل رای مثبت دادند، و بسیاری گفتند که اگر فقط از یک نقطه نظر عملگرایانه صرفاً علاقه مند به عبور از راین هستند. هیچ گذرگاهی از رودخانه برای حدود 27 مایل (44 کیلومتر) وجود ندارد و فقط تعداد محدودی قایق های فری وجود دارد.

مارک بورس، یک مروج تجارت و صنعت برای شهر Remagen، که دارای 17,456 جمعیت است، گفت که یک مهندس مأمور شده است تا طرح هایی را برای بازسازی این پل که “قابل دوام و واقع بینانه” بود، طراحی کند.

هنگامی که این پل فروریخت، تنها چیزی که از پل باقی مانده بود – که در طول جنگ جهانی اول توسط اسرای جنگی روسی برای تسهیل در تحویل پرسنل، تجهیزات و تدارکات به سربازان آلمانی در جبهه غربی ساخته شد – برج های ساحل غربی آن در Remagen که به موزه صلح تبدیل شد و آنهایی که در ساحل شرقی در روستای Erpel قرار دارند که به عنوان فضای هنرهای نمایشی استفاده می شود.

جوامع محلی آمادگی خود را برای کمک به تامین مالی این پروژه که انتظار می‌رود حدود 22 میلیون یورو هزینه داشته باشد، از جمله بازسازی برج‌های باقی‌مانده، اعلام کرده‌اند، اما آنها همچنین از ایالت راینلند-فالتس و دولت فدرال با اشاره به اهمیت نمادین این پروژه درخواست کمک مالی کرده‌اند. این شهر در بیانیه ای گفت: پروژه “که بسیار فراتر از منطقه است”.

ارتش ایالات متحده در 7 مارس 1945 پس از عقب نشینی ورماخت از فرانسه از پل عبور کرد، اولین فرصتی که آنها برای عبور از راین از نظر استراتژیک حیاتی داشتند. تلاش نیروهای آلمانی برای منفجر کردن آن با قرار دادن مواد منفجره در نقاط استراتژیک در امتداد پل ناکام ماند و مهندسان متحد موفق شدند قبل از تصرف پل، مواد منفجره را از بین ببرند.

10 روز بعد فروریخت و 28 مهندس ارتش کشته شدند. ده تن از جسدها هرگز پیدا نشدند، گمان می رود در جریان شدید رودخانه با خود برده شده باشند. این پل، همراه با دیگر پل های پانتونی که با عجله ساخته شده بودند، به ارتش ایالات متحده اجازه داد تا حدود 125000 سرباز را به همراه تانک ها، توپخانه و سایر وسایل نقلیه بر فراز رودخانه به سمت شرق منتقل کند. مورخان توافق دارند که تصرف آن به کوتاه شدن جنگ کمک کرد، جنگی که دو ماه بعد، در 8 مه پایان یافت.

پل در ریماگن در شهر داوله در مرکز بوهمی، در چکسلواکی آن زمان فیلمبرداری شد.