خشم بر سر “مواد شیمیایی برای همیشه” در حالی که ایالت های ایالات متحده لجن سمی فاضلاب را پخش می کند | محیط

ایالت ها همچنان به پخش لجن فاضلاب در زمین های زراعی به عنوان کود ادامه می دهند و در برخی موارد میزان پخش را افزایش می دهند، حتی در شرایطی که ماده آلوده به PFAS معیشت کشاورزان را خراب کرده، منابع آب را مسموم کرده، مواد غذایی را آلوده کرده و سلامت مردم را به خطر انداخته است.

میشیگان و مین تنها دو ایالت در ایالات متحده هستند که لجن را به طور گسترده آزمایش می کنند و تنظیم کننده ها در هر کدام می گویند آلودگی در همه نمونه های آزمایش شده مشاهده شده است. با این حال، در ماه‌های اخیر، مقامات ویرجینیا میزان لجن مجاز برای پخش در زمین‌های کشاورزی را بدون آزمایش PFAS افزایش دادند، در حالی که تنظیم‌کننده‌های آلاباما درخواست‌های ساکنان و گروه‌های زیست‌محیطی برای آزمایش لجن برای مواد شیمیایی را رد کردند.

درگیری‌های مشابهی در سایر ایالت‌ها، از جمله جورجیا و اوکلاهاما در جریان است و طرفداران سلامت عمومی از این می‌ترسند که قانون‌گذاران خطرات را برای دلجویی از صنعت مدیریت زباله نادیده می‌گیرند.

جولی لی، یک کارگر کشاورزی آلاباما که ساکنان را سازماندهی کرده است تا از این کار جلوگیری کنند، گفت: “ما در یک آشفتگی مطلق هستیم، و دولت می داند که ما در یک آشفتگی هستیم، اما به نظر می رسد که آنها نمی دانند چه کار کنند.” لجن ناشی از پخش در ایالت “این وحشتناک است.”

لجن فاضلاب محصول فرعی فرآیند تصفیه آب است که با جداسازی آب از زباله های انسانی و صنعتی که به سیستم های فاضلاب کشور تخلیه می شود، باقی می ماند. باشگاه سیرا لجن را به عنوان “غنی ترین آلاینده ترین ماده ساخت بشر روی زمین” توصیف کرده است.

فرآیند تصفیه بیوسولید PFAS یا “مواد شیمیایی برای همیشه” را حذف نمی کند، یک ترکیب سمی پرمصرف – که معمولاً برای مقاومت هزاران محصول در برابر آب، لکه و گرما استفاده می شود – که کارشناسان می گویند همه لجن ها را آلوده می کند. مواد شیمیایی می توانند به راحتی از لجن به خاک، محصولات کشاورزی، گاوها و منابع آب آشامیدنی مجاور منتقل شوند. تنظیم‌کننده‌ها در برنامه‌های آزمایشی میشیگان و مین آلودگی گسترده‌ای را در مزارع انتشار این ماده و همچنین در محصولات کشاورزی، گوشت گاو، آب‌های زیرزمینی و حتی خون کشاورزان شناسایی کرده‌اند.

مین سال گذشته اولین ایالتی بود که این عمل را پس از آسیب رساندن به صنعت کشاورزی آن ممنوع کرد. به طور مشابه، مقامات میشیگان و گروه‌های زیست‌محیطی آلودگی PFAS را در ده‌ها مزرعه کشف کرده‌اند که یکی از آنها را مجبور به تعطیلی کرده و سؤالاتی در مورد ایمنی زمین‌های کشاورزی این ایالت ایجاد کرده است. ایالت طرحی را برای شناسایی مزارع در معرض خطر برای بالاترین سطوح آلودگی وضع کرد، برخی از تصفیه خانه های فاضلاب را از فروش لجن منع کرد و آلاینده ها را مجبور کرد تخلیه PFAS را به فاضلاب متوقف کنند.

اما کشورهای دیگر رویکرد متفاوتی در پیش گرفته اند. در ماه جولای، اداره کیفیت محیطی ویرجینیا (DEQ) به درخواست مجوز غول مدیریت زباله Synagro برای پخش لجن در حدود 5400 هکتار از زمین های کشاورزی در شهرستان کینگ ویلیام، درست در شمال ریچموند، چراغ سبز نشان داد. تایلا ماتسون، رئیس گروه رودخانه یورک از باشگاه سیرا گفت، این درخواست به دنبال مجوز سال 2013 بود که به شرکت اجازه داد در 7155 هکتار در این شهرستان گسترش یابد و DEQ اکنون در حال بررسی درخواست مجوز جدید برای 1900 هکتار دیگر است.

حدود 80 نفر از ساکنان محلی و گروه های محیط زیست به آخرین مجوز Synagro اعتراض کردند و خواستار رسیدگی عمومی شدند. از جمله نگرانی‌های دیگر، آنها می‌گویند لجن پخش شده در مزارع همسایه آنها را بیمار کرده، بوی بدی منتشر می‌کند و آب آشامیدنی، خاک و غذای آنها را با PFAS آلوده کرده است.

اما تنظیم‌کننده‌های ایالتی گفتند Synagro از تمام قوانین ایالتی و فدرال پیروی می‌کند، درخواست برای استماع عمومی را رد کرد و درخواست‌ها برای آزمایش PFAS را نادیده گرفت. Synagro بلافاصله به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.

متسون گفت: «ما منزجر هستیم، زیرا کم کم مسموم می شویم. ویرجینیا باید یک ستون فقرات داشته باشد و کاری را انجام دهد که سایر ایالت ها انجام می دهند.

در بیانیه ای به آبان نیوز، ویرجینیا DEQ اعلام کرد که منتظر است تا آژانس حفاظت از محیط زیست، تجزیه و تحلیل خطر آلودگی PFAS در جامدات زیستی را قبل از بررسی آزمایش مواد شیمیایی به پایان برساند. هیچ محدودیتی برای PFAS در لجن یا غذا در سطح ایالتی یا فدرال ایجاد نشده است.

یک سخنگوی به مطالعه‌ای اشاره کرد که نشان می‌دهد PFAS در زمین‌های کشاورزی در سطوح بالا ایجاد نمی‌شود، و گفت که کشف آلودگی گسترده در میشیگان و مین ممکن است “غیرطبیعه” باشد. ادعای ویرجینیا DEQ با مطالعه تنظیم‌کننده‌های میشیگان که ارتباط مستقیمی بین استفاده از جامد زیستی و تجمع PFAS در مزارع پیدا کرد، در تضاد است.

در پاسخ به چندین سال شکایت ساکنان در مورد بو، آلودگی، آلودگی PFAS و سایر مسائل، تنظیم‌کننده‌های دپارتمان مدیریت محیط‌زیست آلاباما در ماه ژوئن برخی قوانین را در مورد نحوه استفاده و ذخیره‌سازی لجن و سایر مواد زائد پخش شده در زمین‌های کشاورزی تشدید کردند.

اما دولت درخواست‌ها برای آزمایش لجن برای PFAS را نادیده گرفت و به درخواست آبان نیوز برای اظهار نظر پاسخ نداد. جک وست، مدیر سیاست و حمایت از آلاباما ریورز، که از ایالت درخواست کرده است تا PFAS را آزمایش کند، گفت: امتناع از آزمایش در میان بحران‌های جاری در میشیگان و مین «نگران‌کننده» است.

ما می‌خواهیم غذاهایی را بخوریم که در ایالت خود رشد کرده‌اند، اما این نگران کننده است که به فروشگاه‌های مواد غذایی یا بازارهای کشاورزان برویم و ندانیم که آیا غذایی که می‌خریم در خاک‌هایی که لجن روی آن‌ها ریخته شده است یا نه، در حالی که کسی لجن را آزمایش نمی‌کند یا نه. PFAS،” او گفت.

وست گفت، در غیاب کمک معنادار از سوی تنظیم‌کننده‌های ایالتی، حامیان سلامت عمومی قصد دارند قانون‌گذاران را وادار کنند تا این موضوع را در جلسه بعدی بررسی کنند.

در شمال آلاباما، جولی لی و همسایگانش از قاضی درخواست کرده اند که به مزرعه ای نزدیک دستور دهد تا از پخش لجن جلوگیری کند و سعی دارند کشاورزان را در مورد خطرات آن آموزش دهند. لی گفت که لجن پخش شده در یک مزرعه مجاور ممکن است باعث مسمومیت سفره ای شود که حداقل 30000 ساکن از آن آب می گیرند. او بوی بد لجن را با بوی متلاشی شدن اجساد یکی دانست و گفت که این ماده همسایگانش را بیمار کرده است.

لای افزود، کشاورزان ناخواسته قربانی بازیگران صنعتی مانند Synagro هستند که بیوسولیدهای ارزان قیمت را تحت فشار قرار می دهند.

لی گفت: “کاری که آنها انجام می دهند شیطانی است.” “[Synagro has] تا زمانی که توالت ها در فاضلاب ریخته می شوند و زباله های صنعت نیز پایین می آیند، هیچ سرنخی در لجن وجود ندارد.

در ویرجینیا، متسون گفت که کشاورزان و ساکنان هیچ گزینه خوبی برای جلوگیری از تصویب مجوزهای لجن ندارند، اما افزود که آنها به مخالفت با درخواست های مجوز جدید و افزایش آگاهی ادامه خواهند داد.

او گفت: “من معتقدم که مردم با صدای بلند صحبت می کنند.” “من معتقدم که هرگز دست از کار نکشم.”