“موذیانه و اغوا کننده”: اوبر به گروه لابی جدیدی کمک مالی می کند تا حقوق کارگران شرکت های بزرگ را رد کند | اقتصاد گیگ

یکی از کارگران در یک تبلیغ تلویزیونی مرموز جدید می گوید: «اگر بخواهم 20 دقیقه در هفته یا 30 ساعت کار کنم، می توانم این کار را انجام دهم. دیگری می‌گوید: «وقتی برای مطالعه برای یک امتحان بزرگ به یک روز تعطیل نیاز دارم، می‌توانم این کار را انجام دهم.

این آگهی برای یک سایت مشاغل یا هیچ کارفرمایی نیست. این توسط یک گروه لابی جدید به نام Flex ساخته شده است، که خود را “صدای اقتصاد مبتنی بر اپلیکیشن” می نامد و توسط گروه های اصلی از جمله Uber، Lyft، DoorDash و Instacart پشتیبانی می شود.

فلکس به دنبال دفاع از مدل‌های کسب‌وکار این شرکت‌ها است که از کارگرانی استفاده می‌کنند که به عنوان پیمانکاران مستقل شناخته می‌شوند، در میان فشار مجدد واشنگتن برای تصویب قوانین کار که از حق کارگران برای تشکیل اتحادیه و اعتصاب دفاع می‌کند. جو بایدن در سخنرانی ایالت اتحادیه خود برای تصویب قانون پرو، که تعریف فدرال کارمندان را گسترش می‌دهد تا کارگران گیگ را نیز بسط دهد، تماس جدیدی برقرار کرد.

وب‌سایت Flex با عنوان «استقلال کار می‌کند» ادعا می‌کند: «سیاست‌گذاران می‌خواهند یک مدل استخدامی یکسان برای همه کارگران، صرف‌نظر از نیازها یا خواسته‌هایشان اجرا کنند».

تصاویری از دانش‌آموزان، والدین و معلمان خندان در کنار شهادت‌های ظاهری افراد بدون نام خانوادگی را نشان می‌دهد. فرض کنید می‌خواهم چند ساعت خارج از شغل معمولی‌ام کار کنم تا برای کالج فرزندم پس‌انداز کنم. من می توانم این کار را انجام دهم.» یکی از ریکاردو پی.

ایان دبلیو، به راحتی شعار فلکس را کلمه به کلمه تکرار می کند، می گوید: «استقلال کار می کند، زیرا من رئیس اینجا هستم.

اما کارگران و حامیان کارگری در حال حاضر مخالف روایت فلکس هستند. نیکول مور، یک راننده اشتراکی مستقر در لس آنجلس، به آبان نیوز گفت که اپلیکیشن‌های اقتصاد گیگ برای کنترل کارگرانی طراحی شده‌اند که معمولا ابزاری برای نه گفتن ندارند.

مور یک ناامیدی روزانه را که او و سایر رانندگان با آن روبرو هستند توصیف کرد: برنامه‌هایی مانند Uber و Lyft جزئیات یک سواری مانند مسافت، زمان مورد انتظار و پرداخت را به او نمی‌دهند تا زمانی که او آن را بپذیرد – در این مرحله او این کار را انجام می‌دهد. انتخاب کمی جز پیگیری کردن، حتی اگر پولش را از دست بدهد.

“من متوجه شدم که 45 دقیقه طول می کشد تا 5 مایل را طی کنم و حدود 5 دلار برای سواری دریافت خواهم کرد. پس تنها انتخاب من این است که یا اساساً کار داوطلبانه را با پذیرش سواری انجام دهم یا آن را لغو کنم. و ما تنبیه می‌شویم و تهدید می‌کنیم که اگر آن را لغو کنیم، فسخ می‌شویم.

بنابراین من را یک پیمانکار مستقل خطاب نکنید، زیرا این چیزی نیست که ما هستیم.

مور گفت که تعریف محدود شرکت‌های گیگ از «انعطاف‌پذیری» تنها بر زمان‌بندی تمرکز دارد. او گفت، اما انعطاف واقعی به معنای ارائه «امکاناتی مانند مرخصی خانوادگی، مرخصی پزشکی و مرخصی با حقوق والدین است».

وینا دوبال، استاد حقوق کار در دانشگاه کالیفرنیا هستینگز گفت که تاکتیک‌های شرکت‌های گیگ “موذیانه و بسیار اغوا کننده” بود زیرا “اکثریت قریب به اتفاق مردم در ایالات متحده تفاوت بین کارمندان و پیمانکاران مستقل را درک نمی‌کنند”.

آنها سعی می کنند یک جنبه از آنچه کارگران واقعاً به آن نیاز دارند و می خواهند، یعنی انعطاف پذیری برنامه ریزی، را به تصویر بکشند و میلیون ها دلار را صرف تلاش برای متقاعد کردن تنظیم کننده ها، رأی دهندگان و خود کارگران می کنند که این کار در ساختار شغلی که شرکت ها باید ارائه کنند غیرممکن است. دوبال گفت: حداقل دستمزد و مزایا.

او افزود: “در واقع، هیچ محدودیت قانونی برای ارائه انعطاف پذیری به کارکنان وجود ندارد – هیچ چیز در حال حاضر مانع از ارائه انعطاف پذیری و مزایا توسط آنها نمی شود.” کاری که آنها انجام می دهند خنثی کردن ارزش یک قرن مبارزه جنبش کارگری برای دستمزد زندگی است.

کریستین شارپ، مدیرعامل فلکس، در بیانیه‌ای به آبان نیوز گفت: «کار مبتنی بر اپلیکیشن اساساً با کار سنتی مبتنی بر کارمند متفاوت است، به همین دلیل است که مردم در وهله اول به آن روی می‌آورند. این فقط در مورد برنامه ریزی نیست. این همچنین در مورد مکان و نحوه کار افراد است.

بیانیه شارپ ادامه داد: «در سطح ملی، کارگران مبتنی بر اپلیکیشن به طور متوسط ​​هشت ساعت در هفته بر روی این پلتفرم‌ها کار می‌کنند و بیشتر آنها برای درآمد اضافی به آن روی می‌آورند. ما معتقدیم راهی برای حمایت از کارگران مبتنی بر اپلیکیشن بدون محدود کردن استقلال آنها وجود دارد و مشتاقیم با سیاستگذاران، رهبران جامعه و کارگران در سراسر کشور برای یافتن راه‌حل‌های آینده‌نگر کار کنیم.»

شارپ یکی از کارمندان ارشد سابق سناتور مارک وارنر، یکی از سه دموکرات فعلی است که مانع تصویب قانون پرو در سنا شده است.

در سال 2020، شرکت‌های گیگ رکوردشکنی 200 میلیون دلار را برای یک جنگ تبلیغاتی همه جانبه خرج کردند تا Prop 22 را به تصویب برسانند، یک طرح رای‌گیری در کالیفرنیا که به کارگران شرکت‌کننده مزایای جزئی ارائه می‌کرد، در حالی که شرکت‌ها را از قانون کار برجسته، AB5، معاف می‌کرد. برنامه‌ها را ملزم کرده‌اند که کارگران خود را به عنوان کارمندانی با حقوق کامل کار طبقه‌بندی کنند. این قانون از آن زمان توسط یک قاضی ایالتی مغایر با قانون اساسی اعلام شد، اگرچه حامیان آن نسبت به این حکم اعتراض کرده اند.

قبل از تصویب، Prop 22 به عنوان یک اقدام مترقی به بازار عرضه شد و حامیان آن حداقل دستمزد را برای کارگران گیگ و کمک هزینه مراقبت های بهداشتی جزئی برای کارگرانی که آستانه مشخصی از ساعات کار را برآورده می کردند، تبلیغ می کردند.

اما از زمانی که این قانون اجرایی شد، یک نظرسنجی نشان داد که اکثر کارگران کالیفرنیا از مزایای مراقبت‌های بهداشتی دریافت نکرده‌اند و بسیاری از رانندگان گزارش داده‌اند که حقوق آنها کاهش یافته است. یک مطالعه در سال 2019 توسط دانشگاه کالیفرنیا برکلی حداقل دستمزد مؤثر قانون را 5.64 دلار در ساعت تخمین زد، زیرا زمانی را که رانندگان صرف انتظار برای تعیین سفر بعدی خود می کنند، در نظر نمی گیرد.

دوبال گفت که شرکت های کنسرت این اقدام را با استفاده از زبان عدالت نژادی در پی اعتراضات سراسری به مرگ جورج فلوید ترویج کردند. او گفت: «آنها از چهره کارگران سیاه‌پوست و قهوه‌ای خندان استفاده کردند و در تبلیغات به دروغ ادعا کردند که Prop 22 به آنها حقوق جدیدی می‌دهد.» شرکت‌ها گفتند، ببینید، این کارگران مستأصل هستند. ما به آنها چند خرده می دهیم. شما باید به Prop 22 رای دهید. و آنها کار فوق العاده موثری در گیج کردن مردم انجام دادند.”

هفته گذشته، مجلس مقننه ایالت واشنگتن بی سر و صدا لایحه ای با حمایت شرکت های گیگ به نام HB2076 را تصویب کرد که مزایای محدودی را برای کارگران غرفه ارائه می کرد و در عین حال شرکت های گیگ را از قوانین مهم کار معاف می کرد. یکی از اعضای اتحادیه‌ای که از این لایحه حمایت می‌کرد به خبرنگار لوئیس فلیز لئون گفت: پس از تهدید شرکت‌های گیگ به تکرار Prop 22، اتحادیه چاره‌ای ندارد. این عضو اتحادیه گفت. “ما ممکن است همه چیز را از دست بدهیم.”

مور انتظار دارد که Flex همان کتاب بازی را دنبال کند. او گفت: “شما به اندازه کافی یک دروغ می شنوید که شروع به تبدیل شدن به حقیقت می کند.” “و این رویکرد آنها برای تبدیل شدن Prop 22 به قانون بود. آنها به رانندگان دروغ گفتند و به رای دهندگان در مورد آنچه که قرار است انجام دهد دروغ گفتند. آنها گفتند این تنها راه برای پایین نگه داشتن قیمت مسافر است. این یک دروغ است. قیمت مسافر سر به فلک کشیده است آنها به رانندگان گفتند که به آنها امنیت می دهند و این به آنها انعطاف می دهد. این کار هیچکدام انجام نشده است.

این کارگر رایدشیر افزود: «ما تمام هزینه‌های اداره ناوگان یک شرکت میلیارد دلاری را می خوریم». “انعطافی که آنها از آن محافظت می کنند، انعطاف پذیری خودشان است.”