وزارت کشور از تسریع پرونده ویزای یک زن مبتلا به سرطان ترمینال خودداری کرد | دفتر خانه

یک مادربزرگ و مبارز ویندراش که مبتلا به سرطان لاعلاج است از وزارت کشور التماس کرده است که وضعیت مهاجرت او را قبل از مرگش حل کند، اما از تسریع در پرونده او خودداری کرده است.

اولالی پنانت، 64 ساله، از میراث جامائیکا، در سال 2001 وارد بریتانیا شد و ویزای دانشجویی دریافت کرد. در یک مقطع، پرونده مهاجرت او به مدت یک دهه در انبارهای عقب مانده وزارت کشور گیر کرده بود. او در سال 2019 بر اساس زندگی خانوادگی با شریک زندگی خود، گیلفورد فریزر، شهروند بریتانیایی و از نوادگان ویندروش، که در سال 1968 در سن 12 سالگی از جامائیکا به بریتانیا آمد، مرخصی اختیاری دریافت کرد.

مرخصی پنانت برای ماندن در ژانویه امسال تمام شد. او درخواست جدیدی برای مرخصی بیشتر ارائه کرده است، اما همچنان منتظر است تا وزارت کشور آن را بررسی کند.

او در طول بیماری همه گیر به عنوان یک مراقب کار می کرد و یک مجری موسیقی با نام هنری LadyP Lioness بود، اما در ماه آوریل تشخیص داده شد که به سارکوم سلول کوچک گرد مرحله 4 مبتلا شده است و پزشکانش فقط چند ماه به او فرصت زندگی می دهند.

پنانت به بودجه عمومی مراجعه نمی‌کند، بنابراین نمی‌تواند به مزایایی که می‌تواند ماه‌های آخر او را راحت‌تر کند، دسترسی داشته باشد. او تاکنون برای درمان NHS خود هزینه ای دریافت نکرده است، اما می ترسد که فریزر پس از مرگش با صورت حساب هنگفتی مواجه شود. او ایمیل هایی را از بخش بازدیدکنندگان خارج از کشور بیمارستان دریافت کرده است که در آنها مدرکی دال بر مرخصی او برای ماندن در بریتانیا درخواست شده است.

این زوج در یک آپارتمان طبقه سوم در هاکنی بدون آسانسور زندگی می کنند. پنانت جدا از زمانی که خدمه آمبولانس او ​​را برای قرار ملاقات بیمارستان از پله‌ها پایین می‌آورند، محصور در خانه است.

نماینده وی، دایان ابوت، به وزارت کشور نامه نوشت و از آنها خواست که درخواست او برای مرخصی بیشتر برای اقامت را تسریع کنند، اما مقامات در پاسخ نوشتند که با وجود اینکه از وضعیت بد پنانت متاسف هستند، با وجود زمان محدودی که پنانت در اختیار دارد، درخواست را تسریع نخواهند کرد. باقی ماند تا زندگی کند

در نامه مورخ 6 اوت، مقامات گفتند که نوع برنامه Pennant ساخته شده دارای زمان پاسخگویی هدف نیست، و اگرچه این برنامه ها در سریع ترین زمان ممکن در نظر گرفته می شوند، “ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که منجر به تاخیر طولانی مدت در زمان پردازش درخواست شود. “.

در این نامه افزوده شد که چون او تحت مراقبت NHS بود، مقامات به این نتیجه رسیدند که “تسریع در درخواست با استدلال ارائه شده مناسب نیست”.

خانواده، دوستان و حامیان از وزارت کشور خواسته اند تا به او اجازه دسترسی به بودجه عمومی را بدهد و همچنین از وزارت خواسته اند تا قبل از مرگ پنانت، درخواست را عجله کند و پردازش کند.

پنانت در جامائیکا و بریتانیا مصائب و مصیبت‌های زیادی را متحمل شده است، از جمله قتل پسرش مایکل فیلیپس در جامائیکا در سال 2009. او در ژوئن 2009، ماه‌ها پس از اخراج از بریتانیا، بر اثر جراحات متعدد گلوله درگذشت. در سال 2018، در اوج رسوایی ویندراش، وزارت کشور او را بازداشت و تهدید کرد که او را به جامائیکا اخراج خواهد کرد. او با انرژی برای عدالت قربانیان ویندراش مبارزه کرده است.

فریزر گفت: چیزهایی که او پشت سر گذاشته وحشتناک است. حتی دیدن چیزهایی که او تجربه کرده و زخم هایی که با آنها به جا مانده است سخت است. وقتی می‌بینی کسی گریه می‌کند و کاری از دستت برنمی‌آید، این بدترین چیز است.»

پنانت گفت: “اگر وزارت کشور پرونده من را حل کند، زندگی من میلیون ها برابر بهتر از الان می شد. آنها سال ها با زندگی من به هم ریخته اند. رفتار آنها ظالمانه، خصمانه، نژادپرستی است. من در زندگی سختی های زیادی داشته ام. نمی دانم چه کرده ام که سزاوار این کار هستم.»

حامیان او صندوقی برای پرداخت هزینه های اولیه برای او ایجاد کرده اند، زیرا او نمی تواند به مزایا دسترسی داشته باشد.

کارن دویل، فعال عدالت خواه، که از پنانت حمایت می کند، از وزارت کشور خواست تا به عنوان یک موضوع فوری به پنانت مرخصی بدهد و از بودجه عمومی استفاده کند. این اقدام ساده وزن غیرقابل تحمل نگرانی در مورد اینکه چگونه او می تواند از نظر مالی زنده بماند را از بین می برد و استرس ناشی از ترس از پرداخت هزینه های مراقبت پزشکی، نحوه پرداخت صورت حساب ها، گرم نگه داشتن خانه و زنده ماندن در ماه های آینده را از بین می برد.

منابع وزارت کشور می گویند که آنها به طور معمول در مورد موارد فردی اظهار نظر نمی کنند، که درخواست ها براساس شایستگی آنها بررسی می شود و آنها تلاش می کنند تا در اسرع وقت آنها را بررسی کنند.