رهبران جهان برای ادای احترام به ملکه در حالی که ملت منتظر هستند وارد می شوند | ملکه الیزابت دوم

منآغاز پایان بود اعلامیه رسمی در ردیاب صف که از نزدیک دنبال می شد منتشر شد: “برای جلوگیری از ناامیدی لطفاً به صف ملحق نشوید”. ریاضیات دیکته می کرد که با توجه به اینکه درازکش در حالت قرار است روز دوشنبه در ساعت 6:30 صبح به پایان برسد و انتظار 13 ساعته پیش بینی شود، صف نیم روز از بسته شدن فاصله داشت.

انتظار برای برخی ضروری احساس می شد، دوستی پیدا می کردند و در حین رفتن داستان می گفتند. اما این برای دیگران چندان آسان نبود: سرویس آمبولانس لندن گفت که بیش از 1000 نفر از روز پنجشنبه آغاز به کار درازکشیدن در ایالت مجبور به دریافت مراقبت های پزشکی شده اند. در مجموع 136 نفر حتی در بیمارستان بستری شده بودند.

با این حال، دیگران تازه وارد شده بودند. جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، شنبه شب برای ادای احترام در مراسم تشییع جنازه فرود آمد و لیموزین زرهی خود، “جانور” را از فرودگاه استانستد برد. بسیاری مانند سیریل رامافوزا، رئیس جمهور آفریقای جنوبی، کتاب تسلیت را در خانه لنکستر امضا کردند. بسیاری نیز تصمیم گرفتند برای دیدن تابوت ملکه به تالار وست مینستر سفر کنند.

ژایر بولسونارو، رئیس‌جمهور راست‌گرای برزیل، در اولین سفر رسمی خود به لندن، یکی از این سفرها بود که به همراه همسرش میشل وارد گالری تماشایی بلندپایه برای مقامات خارجی شد. دو هفته از انتخابات ریاست‌جمهوری باقی مانده است، اما رئیس فعلی که در نظرسنجی‌ها عقب مانده بود، سفر به بریتانیا را مناسب می‌دانست و به سفارت در پایتخت برای جمعیتی متشکل از چند صد نفر از هوادارانش می‌رسید.

قرار نیست این سفر برای هیچ یک از رهبران جهان که به لندن می آیند یک سفر سیاسی باشد. اما این مانع رهبر برزیل نشد که چند دقیقه بعد از بالکن برای جمعیت حاضر در خیابان سخنرانی کرد و یک میکروفون در دست داشت و یک سخنرانی نه چندان ظریف در مبارزات انتخاباتی ایراد کرد. بولسونارو گفت: «ما کشوری هستیم که نمی‌خواهیم درباره قانونی کردن مواد مخدر بحث کنیم، نمی‌خواهیم درباره قانونی شدن سقط جنین بحث کنیم و کشوری هستیم که ایدئولوژی جنسیتی را نمی‌پذیرد».

همه نمی خواستند داستان باشند. در مورد محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، متهم به سازماندهی قتل جمال خاشقجی، روزنامه نگار، ظاهراً روز یکشنبه پس از تایید وزارت خارجه آمریکا که وی در مراسم تشییع جنازه شرکت نخواهد کرد، حل شد. تظاهرات روز دوشنبه در لندن برنامه ریزی شده است و حضور او بدون شک باعث حواس پرتی می شود.

با این حال، دیگران سبک را انتخاب کردند. امانوئل ماکرون، به همراه همسرش بریژیت، با لباس‌های سایه‌دار، روسری مشکی، شلوار خاکستری زغالی و – به طور مشترک با شریک زندگی – مربی‌های مشکی، پیاده به وست‌مینستر رسید. بایدن در اواخر بعدازظهر، سوار آن لیموزین وارد شد. در بالکن داخل تالار وست مینستر، او با همراهی همسرش جیل، علامت صلیب را گذاشت و دستش را روی قلبش گذاشت.

یادآوری گذشته اغلب بخش آسانی است. با این حال، آینده کمتر مشخص است. جاسیندا آردرن، نخست‌وزیر نیوزیلند، صبح یکشنبه با حضور در بی‌بی‌سی گفت که معتقد است که «به احتمال زیاد» نیوزلند در زمان حیاتش جمهوری خواهد شد. او گفت: «حتی خود ملکه نیز تکامل در طول زمان در روابط ما را مشاهده کرده و تصدیق کرده است. اگرچه رهبر 42 ساله گفت که تغییر در وضعیت قانون اساسی چیزی نیست که او “هیچ قصدی برای تحریک آن” داشته باشد.

شاه چارلز سوم یک روز قبل از تشییع جنازه مادرش از جلسات و فعالیت کم نداشت. در ساعت 12:15 بعدازظهر با لیز تراس مخاطبی داشتیم، سپس با نخست وزیران کشورهای مشترک المنافع، کشورهایی که هنوز پادشاه بریتانیا را به عنوان رئیس دولت خود دارند، جلسه ای برگزار شد. یکی از آن‌ها گاستون براون، نخست‌وزیر آنتیگوا و باربودا بود که هفته گذشته پس از مرگ ملکه، گفت که می‌خواهد در عرض سه سال یک همه‌پرسی برگزار کند که به جمهوری تبدیل شود، اگرچه پادشاه به اندازه کافی شاداب در عکس به نظر می‌رسد. جلسه آنها

با گذشت زمان، ورود برخی به دستور کار اخبار اجتناب ناپذیر بود. شاهزاده اندرو یکشنبه را برای انتشار بیانیه ادای احترام خود انتخاب کرد. این مرد 62 ساله پس از پرداخت حدود 12 میلیون پوند برای تسویه ادعای سوء استفاده جنسی توسط ویرجینیا گیفر پس از قاچاق شدن توسط دوستش و مجرم جنسی، از وظایف سلطنتی خود خلع شد و اساساً از خانواده سلطنتی تبعید شد. جفری اپستاین

“مامان، مادر، اعلیحضرت” به اندازه کافی مبهوت شروع شد. او افزود: “مامان، عشق تو به یک پسر، شفقت، مراقبت و اعتماد به نفست، من برای همیشه ارزشمند خواهم بود.” همراه با این بیانیه، مشاور روابط عمومی او تصویری از ملکه ارسال کرد که شاهزاده را در کودکی در سال 1960 در آغوش گرفته است.

با تبدیل شدن روز به عصر، رهبران جهان در اوایل غروب برای پذیرایی پیش از تشییع جنازه که توسط پادشاه برگزار شد به کاخ باکینگهام رفتند. اتوبوس‌ها، نه اتوبوس‌ها، بسیاری از مقامات بلندپایه – از جمله رئیس‌جمهور کمیسیون اروپا، اورسولا فون در لاین، و رئیس شورای اروپا، چارلز میشل، را درست بعد از ساعت 6 بعد از ظهر به زمین فرستادند. البته بایدن همچنان از حمل و نقل جمعی معاف بود.

زمان انتظار برای صف تالار وست مینستر، در یک نقطه در ساعت 14، به 9.5 ساعت کاهش یافت زیرا به نظر می رسید مردم به هشدار دولت توجه کرده بودند. در هر صورت، اگرچه برخی به صف آرایی خود ادامه می دادند، اما تمرکز به جای دیگری تغییر می کرد. جمعیت در ویندزور و ساندرینگهام جمع شدند، جایی که مردم برای ادای احترام به گل‌ها آمده بودند. برخی دیگر صف می‌کشیدند، چون صف‌های کافی وجود نداشت، تا در پارک سبز لندن گل بگذارند، و ماندند تا یادداشت‌های نوشته شده توسط دیگران را بررسی کنند.

اما در حالی که جمعیت در مکان های خاصی جمع شده بودند، توجه بی سر و صدا به جای دیگری تغییر می کرد. به تدریج، از حوالی زمان ناهار، مشخص شد که مردم، صندلی‌های تاشو در دست، در مرکز لندن و ویندزور قرار می‌گیرند تا موقعیت مناسبی را برای تشییع جنازه در کلیسای وست مینستر و متعاقب آن در قلعه ویندزور ایجاد کنند.

با پیش‌بینی کاهش دما تا 10 درجه، نوید یک شب خنک بود و چادر در ویندزور ممنوع است. با این وجود، برخی مصمم بودند که در روز دوشنبه یک صندلی در ردیف جلو داشته باشند. آخرین اقدام در دوره 10 روزه عزای ملی در راه بود، اقدامی که ملکه را به خاکسپاری نهایی خود در کنار همسر فقیدش و ملت به فصل جدیدی سوق می داد که در آن وضعیت سلطنت شاید کمتر قطعی باشد. در 70 سال گذشته