رقیب راست افراطی برای نخست وزیری ایتالیا با نزدیک شدن به انتخابات، نسبت به اتحادیه اروپا نرم می شود | ایتالیا

در گردهمایی راست افراطی اروپا در فوریه 2020، رهبر برادران ایتالیا، جورجیا ملونی، علیه «بوروکرات‌های تکنو بروکسل» که به گفته او می‌خواهند «طرح شوروی برای نابودی هویت‌های ملی و مذهبی» را تحمیل کنند، انتقاد کرد. ادعای وحشتناک ملی گرایان اروپایی شکاک ملونی اکنون در آستانه تبدیل شدن به اولین نخست وزیر راست افراطی ایتالیا، آهنگ متفاوتی به صدا در می آورد.

ملونی در مقاله‌ای در ماه گذشته برای روزنامه Il Messaggero گفت که می‌خواهد «طبق مقررات اروپایی و در توافق با [European] کمیسیون» برای استفاده از منابع اتحادیه اروپا برای ارتقای رشد و نوآوری ایتالیا – خطی که آنقدر متعارف است که می تواند در سخنرانی هر تکنوکرات مشتاق طرفدار اتحادیه اروپا قرار بگیرد. او در یک پیام ویدئویی که به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی پخش می‌شد، به «روایت پوچ» پاسخ داد که حزب او دسترسی ایتالیا به ۱۹۱.۵ میلیارد یورو (۱۶۶.۲۶ میلیارد پوند) از بودجه بهبود کووید اتحادیه اروپا را به خطر می‌اندازد. ملونی، که به دنبال فاصله گرفتن برادران ایتالیا از ریشه های فاشیستی آن بوده است، گفت که حزب او “ارزش ها و تجربیات” را با محافظه کاران بریتانیا، جمهوری خواهان ایالات متحده و حزب لیکود اسرائیل به اشتراک گذاشته است.

در حالی که بروکسل نگران انتخابات 2018 ایتالیا بود که جنبش پوپولیستی پنج ستاره و لیگ تندرو متئو سالوینی را به قدرت رساند، مقامات اتحادیه اروپا کمتر نگران ائتلاف دست راستی به رهبری ملونی هستند که انتظار می رود برادران ایتالیایش را با حزب سالوینی و فورتزا سیلویو برلوسکونی متحد کند. ایتالیا

از زمان آن گردهمایی راست افراطی در سال 2020، چشم انداز سیاسی اروپا به دلیل ابتلا به ویروس کرونا که ایتالیا را با بالاترین آمار مرگ و میر در بین کشورهای اتحادیه اروپا مواجه کرده است، تغییر کرده است. در زمان نخست وزیری مستعفی، ماریو دراگی، ایتالیا بیشترین سهم بودجه را از برنامه ۷۵۰ میلیارد یورویی اتحادیه اروپا برای بهبود کووید دریافت کرد. طی یک دوره شش ساله، رم 191.5 میلیارد یورو برای سیاست هایی مانند آوردن پهنای باند فوق سریع به کل کشور و تامین مالی 265000 مرکز نگهداری از کودکان برای کودکان زیر شش سال دریافت خواهد کرد.

لنگر کمک های مالی اتحادیه اروپا از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا رشد ایتالیا در سال 2023 به شدت کاهش می یابد زیرا قیمت های بالای انرژی بر اقتصاد تأثیر می گذارد. در همین حال، سرمایه‌گذاران درباره اینکه خروج دراگی برای ثبات سومین اقتصاد بزرگ منطقه یورو چه معنایی دارد، نگران هستند.

لورنزو کودونو، مدیر سابق بخش خزانه داری در وزارت دارایی ایتالیا گفت: «برخی از مفسران ایتالیایی می گویند که در حال حاضر هیچ حامی قوی تر از ملونی از سیاست های دراگی وجود ندارد. او در حال حاضر علاقه‌ای به منفجر کردن اوضاع ندارد.»

در حالی که ملونی متعهد شده است برنامه بهبود ایتالیا را اصلاح کند، انتظار نمی رود که او به دنبال تغییرات اساسی باشد که کمیسیون اروپا قبلاً آن را رد کرده است. مجریه اتحادیه اروپا آماده است تا برنامه‌های احیای ملی را به تعویق بیندازد تا تقاضای جدید برای حذف تدریجی سوخت‌های فسیلی روسیه را منعکس کند، اما هرگونه مذاکره مجدد ریشه‌ای و اساسی را وتو کرده است.

کودوگنو که اکنون استاد مدعو در دانشکده اقتصاد لندن است، گفت: «او باید پرچم خود را در پایان روز روی برنامه بگذارد. اما اینکه آیا این واقعاً ماهیت برنامه را تغییر خواهد داد، من شک دارم… به نفع هیچ کس نیست که امکان به دست آوردن پول اروپایی را تضعیف کند.

انتظار می رود ملونی یک تکنوکرات را به عنوان وزیر دارایی منصوب کند، مانند رئیس فعلی فعلی، بانک مرکزی سابق، دانیله فرانکو. در مورد سیاست خارجی، او توسط یک کارشناس داخلی کهنه کار، دیپلمات حرفه ای و وزیر خارجه سابق، جولیو ترزی دی سانت آگاتا، مشاوره می گیرد. و گفته می شود که او از “سوپر” ماریو – دراگی، مظهر تأسیس اتحادیه اروپا، مشاوره می گیرد. ناتالی توچی، مدیر مؤسسه امور بین‌الملل در رم، گفت: «به خوبی شناخته شده است که یک خط مستقیم بین این دو وجود داشته است، بنابراین راهنمایی‌های زیادی در حال انجام است. توچی گفت که مؤسسات ایتالیا که نماد خود دراگی است، «سعی کنید[ing] تا اطمینان حاصل شود که کشتی ایتالیایی علیرغم همه ناآرامی های سیاسی ثابت می ماند.

با بالا رفتن قبوض انرژی، توچی فکر نمی‌کند ملونی جایی برای ابراز ناسیونالیسم بدخواه خود در برابر یورو داشته باشد. توچی با اشاره به حمایت ملونی از سقف قیمت انرژی در سراسر اتحادیه اروپا گفت: «ما اساساً در بحبوحه بحرانی هستیم که خودش تشخیص می‌دهد راه‌حل ملی ندارد. اگرچه او یک ناسیونالیست است، اگرچه او یک بدبین است، اما می‌داند که این بحرانی است که به راه‌حل‌های اروپایی نیاز دارد.»

ملونی، طرفدار ناتو، در محکومیت تهاجم روسیه و حمایت از ارسال تسلیحات به اوکراین صریح بوده است. انتظار نمی رود دولت ائتلافی او با وجود حضور سالوینی، که زمانی با تی شرتی منقش به چهره ولادیمیر پوتین ژست گرفته بود و اخیراً مدعی شد که اقدامات محدودکننده علیه روسیه “اروپا و ایتالیا را به زانو در می آورد”، مانع تحریم های اتحادیه اروپا شود.

لوئیجی اسکازیری در مرکز اصلاحات اروپایی اشاره می کند که دولت لیگ پنج ستاره هرگز تحریم های اتحادیه اروپا علیه روسیه را وتو نکرد. او فکر نمی‌کند که در دولت احتمالی بعدی ایتالیا تغییر کند: «از نظر خرابکاری در اتحاد غرب… این اتفاق نخواهد افتاد.

برخی از حامیان اتحادیه اروپا نسبت به دولت ملونی کمتر دلسوخته هستند. پتروس فاسولاس، دبیرکل جنبش بین‌المللی اروپایی، گفت: «ملونی، درست مانند دیگر رهبران پوپولیست راست افراطی، از نمونه بریتانیا و هرج‌ومرجی که خروج از اتحادیه اروپا ایجاد کرده است، درس گرفته است». قصد آنها حمله به اتحادیه اروپا نیست. قصد آنها این است که از درون خود را به دست بگیرند و آن را به چیزی نزدیک تر به ایده های خود تبدیل کنند – یک کابوس برای همه ما اینجا در بروکسل. او درگیری بین ملونی و بقیه اتحادیه اروپا را بر سر مهاجرت می بیند. برادران ایتالیا از نیروی دریایی می خواهند که قایق های مهاجران را دور بزند. در اتحادیه اروپا که به طور فزاینده ای توسط امنیت مرزی اشغال شده است، جناح ملونی در تلاش برای جلوگیری از رسیدن پناهجویان به مرزهای اروپا تنها نیست.

دولتی که مشتاق حفظ جریان های نقدی اتحادیه اروپا است، در حالی که مهاجران و پناهجویان را دور نگه می دارد، در اتحادیه اروپا استثنایی نیست. ملونی متحد راست ملی گرای حاکم در لهستان و دموکرات های راست افراطی سوئد است که به گروه محافظه کاران و اصلاح طلبان اروپایی تعلق دارند که او از سال 2020 رهبری می کند.

موفقیت دموکرات‌های سوئد که در انتخابات هفته گذشته مقام دوم را به دست آوردند و آنها را به پادشاهان بالقوه در شکل‌دهی دولت سوئد تبدیل کرد، یکی دیگر از نقاط پرکننده اتحادیه ناسیونالیست اروپا است. فاسولاس معتقد است که ظهور جناح راست ملی گرای اروپا شکاک بی ثبات کننده خواهد بود. مقابله با یکی آسان است، اما زمانی که دو یا سه رهبر غیر لیبرال یا راست افراطی در شورای اروپا داشته باشید. [of EU leaders] این روند بسیار دشوارتر می شود.»