آرسنال با پیروزی فابیو ویرا در برنتفورد به صدر جدول بازگشت لیگ برتر

این چه انحرافی بود از شبی که 13 ماه پیش آرسنال در این ورزشگاه کتک خورد. این بار آن‌ها آن را تقریباً در سکوت فرو بردند، و از طریق ویلیام سالیبا پیشی گرفتند و هرگز به نظر نمی‌رسیدند که از راه دور اجازه دهند آن لغزند. ارواح به ندرت به این صورت پاک کشته می شوند: تیم میکل آرتتا در همه بخش ها بسیار برتر از برنتفورد بود و با توجه به اینکه می توان تصور کرد که همه رقبای آنها در اینجا کار را به همین راحتی نخواهند داشت، می توانند احساس کنند که تبلیغات قانع کننده ای برای توانایی خود ارائه کرده اند. برای رقابت در پایان کسب و کار

گل های بیشتر از گابریل ژسوس و فابیو ویرا، دومی با یک ضربه عالی از محدوده، بازگشت آنها به اوج را تضمین کرد و به این معنی بود که آنها می توانستند بیشتر نیمه دوم را با پیروزی در مسابقه قبل از ایجاد لحظه ای از تاریخ در پایان مسابقه دهند. زمانی که اتان نوانری در زمان های تلف شده از روی نیمکت بیرون آمد، با 15 سال و 181 روز به جوان ترین بازیکن تاریخ لیگ برتر تبدیل شد.

ناامیدی برنتفورد این بود که پس از اینکه در ربع اول در هوا راحت به نظر می‌رسیدند، از روی یک ضربه ایستگاهی مستقیم گل را واگذار کردند. گوشه چرخشی بوکایو ساکا که با پای چپ به سمت پست نزدیک فرو رفته بود، به طرز ماهرانه ای ارسال شد، اما از این واقعیت که ایوان تونی خاموش شد، گریزی نبود. او به سالیبا اجازه داد تا جلوی او قرار بگیرد و به دیوید رایا نگاه کند، توپ به وضوح از سمت راست به داخل می رفت. دعوت تونی به انگلیس در روز پنجشنبه کاملا شایسته بود، اما این یک لحظه بی توجهی پرهزینه بود.

آرتتا دست‌هایش را بلند کرد که پس از یک لحظه مکث، دیوید کوت نشان داد که ضربه سر سالیبا از خط عبور کرده است. در واقع شک کمی وجود داشت و هیچ اشتباهی در اهمیت گل وجود نداشت: مبادلات افتتاحیه ناقص بود و در انتخاب زودهنگام آرسنال مزایای آشکاری برای آرسنال داشت.

توماس فرانک به سه خط دفاعی بازگشته بود و کریستوفر آجر را دوباره به میدان می‌آورد و یک مهاجم را قربانی می‌کرد، اما تهی شدن گزینه‌های خلاقانه برنتفورد مشکلی ایجاد کرد که حالا آنها عقب مانده بودند. زمانی که آرسنال با یک ضربه دیگر برتری خود را دو برابر کرد که تلاش های میزبان برای محکم به نظر رسیدن به تمسخر گرفته شد، حتی بدتر شد.

این نباید از برتری گلی که با ارسال زیبای گرانیت ژاکا به دست آمده بود، کم کند. او توپ را روی پونتوس یانسون فرستاد و ژسوس که حرکتش برای مدافع میانی بیش از حد بود، گردنش را خم کرد تا ضربه سر محکمی را به گوشه بالا سمت راست رایا بزند. عیسی با زانو زدن و تظاهر به صیقل دادن چکمه‌های ژاکا، که در هفته‌های اخیر آب‌های خلاقانه‌اش جاری شده، جشن گرفت.

زندگی به طرز چشمگیری برای آرسنال آرام شده بود. این امر در ابتدا محتمل به نظر نمی رسید، زیرا مارتین اودگارد – کاپیتان – و الکساندر زینچنکو هر دو به دلیل مصدومیت از بازی خارج شدند. با وجود اینکه توماس پارتی برای بازگشت مناسب بود، حضور نوانری در مهمانی مسافرتی این نکته را نشان داد که منابع آرتتا علیرغم سرمایه‌گذاری قابل توجه تابستانی‌شان به راحتی قابل افزایش است. ویرا که در غیاب Ødegaard اولین شروع خود را در سطح بالا انجام داد، گهگاه فضایی پیدا کرد که در آن از شلوغی بالاتر برود و به آنچه در پی خواهد آمد اشاره کرد.

کمی برای برنتفورد به میدان آمد. آنها از تندترین و پر اکتان خود قابل تشخیص نبودند و مکانی که نیاز به دعوت کمی برای تپش ریتم تیمش دارد کاملاً آرام شده بود. باد تلاش خود را برای یافتن کناره‌ها با توپ‌های مورب بلند انجام داد: اگرچه رایا در همان اوایل با یک سوئیچ عالی برای انتخاب ریکو هنری تشویق شد، اما در فاصله زمانی بین او ناله‌ها را با چند تلاش نافرجام کشید. قطعه ای با نمایش تیمش

تونی در برابر گابریل ماگالاهس به طور محکم در رده دوم بهترین ها قرار گرفته بود، حتی اگر دید بازیکن برزیلی که در حین گرم کردن احساس مصدومیت می کرد و نیاز به درمان در اواسط نیمه اول داشت، ممکن بود چشمان او را روشن کند. اما او از حمایت کم برخوردار بود و این الگو پس از شروع مجدد ادامه یافت. برنتفورد در همان لحظات اولیه هیچ چیز را ثابت نکرد و به سرعت بازی را فراتر از آنها یافت.

این یک معرفی کاملاً برای عموم مردم برای ویرا بود، که وقتی ساکا به داخل دروازه رفت و او را در فاصله 22 یاردی دروازه پیدا کرد، کاملاً بدون مراقبت بود. هنوز کارهای زیادی برای انجام وجود داشت و پایان او که در سمت چپ از یک تیر خم شده بود، فوق العاده بود. به ویژه بن می، با پیشروی ساکا، خود را در هم پیچید. برنتفورد آمده بود تا در حالت افراطی گیج ظاهر شود.

تیم فرانک هنوز از راه دور نزدیک نشده بود، اگرچه تونی با یک تلنگر مبتکرانه و رگبار از یک ضربه ایستگاهی درست خارج از محوطه دور نبود. آرسنال به نظر می‌رسید که می‌تواند گل‌های بیشتری بزند، رایا دو بار از عیسی پس از حمله به سمت چپ و ساکا با توقف یک دست، دو بار از او نجات پیدا کرد.

وقتی تونی انگار فرار می کرد، صلیبا بی عیب و نقص آماده بود تا او را مرتب کند و در این روند مالکیتش را حفظ کند. معرفی میکل دامسگارد کمی برتری برنتفورد را به ارمغان آورد و در حالی که استادیوم پس از 70 دقیقه برای تشویق ملکه فقید بلند شد، او اولین و تنها کار جدی خود را با یک ضربه زاویه دار به آرون رمزدیل داد. با جدا شدن از هم، آرسنال به خانه رفت.