جسی رودریگز بوکسور: “اینجا بودن بسیار شگفت انگیز است و خیلی سریع اتفاق می افتد” | مشت زنی

“مناینجا بودن دیوانه است.» جسی «بام» رودریگز می گوید در حالی که چشمانش را باز می کند و به اطراف شهر جنگی قدیمی لاس وگاس نگاه می کند، جایی که شنبه شب قول می دهد امید تازه ای را در تجارتی تاریک و خسته برای مردم دمیده شود. سومین بار امسال بوکس توسط فساد و خطر آسیب دیده است، اما، گاهی اوقات، داستان هیجان انگیزی را ارائه می دهد. رودریگز یک گردباد کوچک است که تنها پنج فوت و چهار اینچ قد دارد و تا همین اواخر فقط 108 پوند وزن داشت قبل از اینکه زندگی خود را برای همیشه تغییر دهد. او در مسیر تبدیل شدن به بهترین مبارز سال بوکس جهان است.

رودریگز در حالی که چهره 22 ساله اش با لبخندی حیرت زده روشن می شود، می گوید: “برای من، این فقط شگفت انگیز است و خیلی سریع به دست می آید.” من همیشه می‌دانستم که این روز فرا می‌رسد، اما انتظار نداشتم اینطوری شود.»

هشت ماه پیش او قرار بود در نبرد تیتر جذاب برای عنوان خالی WBC جهانی بین جنگنده افسانه ای تایلندی Srisaket Sor Rungvisai و یک قهرمان باتجربه سابق جهان در Carlos Cuadras مبارزه کند. رودریگز با تماشای هر دو مرد بزرگ شده بود و هیجان زده بود که با یک صورت حساب مبارزه می کند. با این حال، شش روز قبل از مسابقه، رونگویسایی به دلیل مصدومیت از بازی خارج شد و از رودریگز پرسیده شد که آیا حاضر است به عنوان جانشین به میدان برود. او برای مبارزه در وزن سبک، دو لشگر زیر 115 پوند آماده می شد، جایی که کوادراس، کهنه سرباز 44 مبارزه، منتظر بود.

وقتی آنها در مورد آن به من گفتند، بسیار هیجان زده شدم زیرا مبارزه برای عنوان قهرمانی جهان چیزی بود که همیشه آرزویش را داشتم. من نمی توانستم این فرصت را از دست بدهم. همچنین احساس می‌کردم که همیشه برای حضور در آن سکو به دنیا آمده‌ام، بنابراین، البته، با اعتماد به نفس رفتم. من از قبل می دانستم که قرار است چگونه شود. اما، بله، در راند اول دیوانه کننده بود، زیرا فکر می کردم: “من در واقع با کارلوس کوادراس در رینگ هستم. من قبلاً تمام مبارزات او را در مقابل Chocolatito در HBO تماشا می کردم [the great Román González] و همه قهرمانان دیگر بنابراین حضور در رینگ با او بسیار حواس‌پرت کننده بود، و عملکرد من در مقابل او باعث شد تا پیروزی بسیار بهتر شود.»

رودریگز تنها 14 مبارزه حرفه ای قبلی انجام داده بود، اما او مانند یک استاد قدیمی بوکس می زد، زیرا با استفاده از زوایای ماهرانه و حرکات پا، کوادرا را برای یک آپرکات راست لرزان آماده کرد که مکزیکی را در راند سوم زمین گیر کرد. کوادراس شوکه شد، اما تلوتلو خورد و مبارزه را دید، که رودریگز بر آن مسلط شد تا به راحتی در امتیاز پیروز شود. جدا از اینکه جوانترین بوکسور قهرمان فعلی جهان شد، او یک تکه کوچک دیگر از تاریخ ساخت: رودریگز اولین قهرمان جهانی است که در قرن بیست و یکم متولد شده است.

همه چیز آنقدر باحال بود که صادقانه بگویم، آن شب فقط 45 دقیقه خوابیدم. بعد از آن برد خیلی بالا بودم، بنابراین خوابیدن سخت بود.»

رودریگز چهار ماه بعد در ژوئن اولین دفاع از عنوان خود را انجام داد. او با جسارتی چشمگیر پذیرفت که با رونگویسای، قهرمان سابق جهان که در 50 مبارزه از 56 مبارزه خود در طول 13 سال فعالیت حرفه ای خود پیروز شده بود، مبارزه کند. رودریگز به نام مستعار “بم” خود عمل کرد زیرا یک انفجار مبهم مشت ها به مبارزه در راند هشتم پایان داد، زمانی که رانگ ویسایی مجبور شد توسط داور نجات یابد. رودریگز می‌گوید: «گفت‌وگوهای زیادی در رسانه‌های اجتماعی دیدم که برای من خیلی زود است، او ضربه‌ای محکم زد و قرار است من را ناک اوت کند. بنابراین توقف او باعث شوکه بسیاری از مردم شد و این برد را بسیار شیرین‌تر کرد.»

مطمئناً هنگام ورود به رینگ با رانگویسایی عصبی و محتاط بود؟ من در مورد قدرت کمی محتاط بودم، اما به غیر از آن، بسیار مطمئن بودم. می‌دانستم که می‌خواهم جلوی او را بگیرم، اما مسئله این بود که او را لمس نکنم، زیرا او ضربه‌های محکمی می‌زند. من آنها را کاملاً خوب احساس کردم، و او سخت‌ترین مشت‌زنی است که تا به حال با آن‌ها روبرو شده‌ام، اما او هرگز واقعاً به من ضربه نزد. من فقط شوت‌های او را مهار می‌کردم، بنابراین زمان توقف بود. من حدود یک روز بعد از آن درد داشتم اما مشکلی برای مبارزه با این افراد مشهور در 115 سالگی ندارم.

رودریگز پوزخند می زند، خجالتی تر از آنچه به نظر می رسد، و به زودی از چنین صحبت های جسورانه ای دور می شود تا مبارزات خانواده اش در سن آنتونیو را توضیح دهد. برادر بزرگ‌ترش جاشوا فرانکو نیز یک وزنه‌بردار در کلاس جهانی است که به آن «پروفسور» می‌گویند، زیرا او عینک می‌زند و بیرون از رینگ که تنها یکی از ۲۲ مسابقه را باخته است، کمی گیک به نظر می‌رسد. اما والدین آنها سال ها با بدهی مبارزه کردند. رودریگز می‌گوید: «خانواده‌ام به ما بسیار افتخار می‌کنند و این برای من یک دنیا معنا دارد، زیرا می‌دانم که ما به عنوان آماتور چه چیزی را پشت سر گذاشته‌ایم. ما دوران کودکی منظمی داشتیم و هیچ مشکلی نداشتیم، اما زمانی که من و برادرم شروع به رفتن به مسابقات ملی در سراسر ایالات متحده کردیم، اوضاع شروع به سخت شدن کرد. پدر و مادرم به دلیل اینکه تمام پول خود را برای حمایت از ما پرداخت می کردند، خراب شدند. ما به همه این مسابقات می رفتیم اما آب در خانه قطع شده بود. خیلی سخت بود و مجبور شدیم وام بخواهیم. اکنون همه چیز به نتیجه رسیده است و من از فداکاری پدر و مادرم بسیار سپاسگزارم.»

آیا او نسبت به مصائبی که برای کمک به او و برادرش بوکسور شدن تحمل کردند، احساس گناه می کرد؟ “آره، الان دارم، اما در کودکی نمی‌فهمیدم. تا زمانی که بزرگتر شدم، هرگز واقعاً به من ضربه نزد و به من و جاشوا انگیزه بیشتری داد تا تمرین کنیم، اجرا کنیم و به آنها پاسخ دهیم. آنها خیلی به ما ایمان داشتند.»

شنبه شب رودریگز آندرکارت را به بزرگترین مبارزه بوکس سال بین ساول ‘کانلو’ آلوارز و گنادی گولووکین در لاس وگاس هدایت می کند. من فقط یک بار کانلو را ملاقات کردم و آن در ماه مارس در یک دعوا بود. من در ردیف جلو نشسته بودم و کانلو آمد و همه را از مسیر خارج کرد تا به خاطر پیروزی من مقابل کوادراس تبریک بگویم. او چهره بوکس است و اینکه او متوجه کاری که من انجام دادم و تلاش برای تبریک گفتن برای او بسیار خاص بود.

برای اولین بار امسال رودریگز در دفاع از عنوان قهرمانی جهان مقابل اسرائیل گونزالس به عنوان بازیکن محبوب به رینگ خواهد رفت. اگر او دوباره به سبک غالب برنده شود، بسیاری از خودی های بوکس معتقدند که می تواند جایگاه خود را به عنوان بهترین مبارز سال 2022 ثبت کند.

رودریگز می‌گوید: «این یک مبارزه بزرگ برای من است، احتمالاً بزرگ‌تر از دو مبارزه گذشته من، زیرا در بزرگترین کارت بوکس در وگاس قرار دارد. بنابراین این سکوی عالی برای رفتن به آنجا و نشان دادن نه تنها به بوکس های هاردکور بلکه به طرفداران معمولی است که می توانم انجام دهم. من یکی از آن مبارزانی هستم که شما به ندرت می بینید، یک بار در یک نسل قهرمان جهان، و مردم می خواهند آن را شنبه شب در لاس وگاس ببینند. من می خواهم آنجا بیرون بروم و تماشایی باشم و به همه نشان دهم که من واقعاً مبارز سال هستم.”

رودریگز به بالا نگاه می کند و با آخرین لبخند خیره کننده دستم را می گیرد. او می گوید: “این دیوانه است، اما زیباست.”