لیدز ویگان را مبهوت کرد تا به فینال بزرگ برسد در حالی که تجدید حیات قابل توجه ادامه دارد | ویگان واریرز

Leeds Rhinos برای پیروزی در فینال بزرگ سوپرلیگ از جایگاه پنجم فرمی دارد، اما حتی با استانداردهای خود، این داستانی است که شنبه آینده در اولدترافورد شاهد اوج آن خواهید بود.

دشوار است بدانیم که شش ماه پیش چه چیزی محتمل‌تر بود: احتمال اینکه راینوها به فینال بزرگ امسال نزدیک شوند یا هر یک از طرفداران آنها حتی بدانند مردی که در نهایت آنها را به بزرگترین بازی سال برمی‌گرداند کیست.

کمتر از یک سال از زمانی که روهان اسمیت در جام کوئینزلند سرمربی شمال شیاطین بود می گذرد. انتصاب او در آوریل با بالا انداختن دسته جمعی از طرف طرفداران لیدز مواجه شد، با توجه به اینکه افراد کمی درباره او چیزی می دانستند. سیزده برد در 18 بازی بعد، آخرین تلاش دفاعی باورنکردنی برای تحمیل اولین شکست خانگی فصل به ویگان در بدترین زمان ممکن، و لیدز در فاصله یک پیروزی تا نهمین عنوان قهرمانی سوپرلیگ با رکورد افزایش یافته است.

این یکی، با توجه به اینکه وقتی اسمیت در آوریل منصوب شد، تنها یک امتیاز از انتهای جدول فاصله داشتند، قابل توجه ترین آنها خواهد بود. اسمیت تحولی را رقم زده است که حتی خوشبین ترین حامیان لیدز نمی توانستند تا چند ماه پیش پیش بینی کنند. و به لطف یکی از شجاعانه‌ترین و با روحیه‌ترین تلاش‌هایی که احتمالاً در بازی‌های پلی‌آف خواهید دید، چقدر شایسته آن بودند. داستان‌هایی از این دست به این دلیل است که مهم نیست از چه کسی حمایت می‌کنید، فکر می‌کنید هر چیزی ممکن است.

اسمیت پس از آن گفت: “این یک لحظه بسیار ویژه است که اینجا هستم.” من بسیار ممتاز هستم. هر تیم و هر باشگاهی هر سال با چیزهای زیادی روبرو می شود، اما من واقعاً برای بازیکنانم احترام قائل هستم. بازیکنان در پیش فصل برای رفتن به اولدترافورد آماده خواهند شد و اینطور شد.”

این نتیجه برای دوره های بزرگ نیمه اول که تحت سلطه ویگان بود غیرممکن به نظر می رسید. اما با فاصله، تنها چیزی که باید برای آن نشان می دادند تلاش لیام مارشال بود و در پاسخ، لیدز سوار طوفان شد و با یک پنالتی زک هارداکر پاسخ داد. آنها دو نفر عقب افتادند، اما بدون شک با توجه به فشار بسیار زیادی که باید روی خط خود جذب می کردند، از بین دو طرف خوشحال تر بودند. اتفاقی که بعد از نیمه تمام شد به سختی قابل باور بود.

شما مشکوک بودید که لیدز پژمرده شود، با توجه به کار دفاعی که باید تحمل می کرد. در عوض، با اعتقاد و اعتمادی که اسمیت به گروهی از بازیکنان القا کرده است، قوی‌تر ظاهر شدند. زمانی که ویگان دوباره به لطف سام پاول در دقایق پایانی گلزنی کرد، لیدز 18 امتیاز بی پاسخ به دست آورد تا جایگاه خود را در اولدترافورد حفظ کند.

مت پیت، مربی شکست خورده ویگان، گفت: “این یک مسابقه سخت است.” اما من فکر می‌کردم لیدز برنده‌های برجسته و شایسته‌ای است و آنها شایسته حضور در فینال هستند. این جایی نیست که برای ما اشتباه شد، این جایی است که برای لیدز درست پیش رفت.» شکست در اینجا راهی ناامیدکننده برای پایان دادن به سالی است که با موفقیت در چلنج کاپ آغاز شد، اما همانطور که پیت پس از بازی اشاره کرد، لیدز برنده شایسته ای بود.

در عرض چند دقیقه از شروع مجدد، آنها برای اولین بار جلو افتادند که جارود اوکانر از نیمه ساختگی شیرجه زد و سه دقیقه بعد، جیمز بنتلی ضربه ای هوشمندانه به آیدان سزر را گرفت. پس از اخراج جان بیتمن برای تکل بالا بر روی سزر، هر تصوری از بازگشت ویگان ریشه کن شد و در آن مرحله، احساس کردید لیدز به اندازه کافی کار کرده است.

سپس بنتلی در حالی که پنج دقیقه به پایان بازی باقی مانده بود، با نفر دومش روی کیک گذاشت، و زمانی که پاول در آخرین دقیقه برای تلاش برای تسلیت عبور کرد، مهمانی از مدت ها قبل در میان 4000 حامی لیدز در حال سفر آغاز شده بود. آنها بر خلاف همه شانس ها هفته آینده در اولدترافورد خواهند بود. حالا چه کسی از آنها حمایت می کند؟

.