جهان‌های دوچرخه‌سواری جاده‌ای نوید مسابقات هیجان‌انگیز در مقابل پس‌زمینه منظره را می‌دهند | دوچرخه سواري

تیورزش دوچرخه سواری با مناظر زیبا غریبه نیست. دوچرخه‌سواری جاده‌ای به‌خاطر پخش‌های خیره‌کننده‌اش مشهور است، به‌ویژه در فصل تورهای بزرگ – عکس‌های متحرک از قلعه‌های فرانسوی، گذرگاه‌های کوهستانی ایتالیایی و مناظر اسپانیایی. بی جهت نیست که آژانس های گردشگری حامی اصلی رویدادهای دوچرخه سواری در سطح جهان هستند.

حتی با این استانداردها، مسابقات جهانی جاده UCI – که از روز یکشنبه در ولونگونگ آغاز می شود – چشم نواز خواهد بود. در کورس مسابقه جاده ای، بهترین سوارکاران جهان در امتداد یک جاده ساحلی زیبا، از هلنزبورگ تا ولونگونگ، از جمله پل نمادین سی کلیف در پارک استنول، که به داخل اقیانوس بیرون زده است، مبارزه می کنند. سپس پلوتون به سمت ارتفاعات می رود تا کوه کایرا را فتح کند، قبل از اینکه قهرمانان جهان تاج گذاری کنند.

این مسیر، به ویژه 60 کیلومتر افتتاحیه، تلویزیون خیره کننده ای را ایجاد می کند. ترکیبی از زمین – یک بخش باز شدن دیوانه کننده، یک صعود سخت و سپس یک مدار مجازات – مسابقه هیجان انگیز را تضمین می کند. اما جاده ساحلی پر پیچ و خم، از لبه جنوبی سیدنی به سمت وولونگونگ، همچنین به عنوان استعاره مناسبی برای بازگشت مسابقات قهرمانی جهان به سواحل استرالیا، 12 سال از آخرین باری که در اینجا برگزار شد، عمل می کند. فقط رسیدن به خط شروع برای سوارکاران، تیم‌های ملی و سازمان‌دهندگان رویداد، تلاشی بی‌نظیر بوده است.

سه عامل باعث سردردهای عمده شده است. اول، فاصله. استرالیا تا قلب اروپای دوچرخه سواری فاصله زیادی دارد. پنج دوره مسابقات قهرمانی جهان جاده گذشته در اروپا برگزار شده است. در مدت زمانی که این رویداد در استرالیا برگزار شد، تنها دو نسخه در خارج از مرکز زمین برگزار شد – یکی در دوحه و دیگری در ایالات متحده. هیچکدام به اندازه ولونگونگ دور نیستند.

آوردن یک پلوتون و تجهیزات، تمام این راه یک کابوس لجستیکی بوده است، در حالی که برخی از سوارکاران – از جمله قهرمان مسابقات جاده ای مردان جهان در سال 2019، مادس پدرسن، و همتای دانمارکی او، برنده اخیر تور دو فرانس، یوناس وینگگارد – ترجیح داده اند در مسابقه شرکت نکنند. نژاد حتی در یک سطح بسیار عملی، تیم‌های ملی معمولاً اتوبوس‌های تیم تجاری و کارکنان را برای مسابقات بین‌المللی قرض می‌گیرند – که در آن سوی دنیا قابل انجام نیست.

دوم، و به همین ترتیب، تیم ها وولونگونگ 2022 را در سبد بسیار سخت قرار داده اند. دوچرخه‌سواری ایرلند با استناد به هزینه و اولویت‌ها به طور کامل از این رقابت خارج شد. دوچرخه‌سواری نیوزلند به سوارکارانی که اکثر آنها ساکن اروپا هستند، گفت که باید هزینه سفر خود را تامین کنند. در نتیجه چندین سوارکار نامی از شرکت در این مسابقه انصراف داده‌اند و تیمی نامرغوب باقی مانده‌اند.

در نهایت، بر اساس سیستم جدید سقوط UCI برای تیم‌های تور جهانی، سوارکاران پیشرو توسط تیم‌های تجاری خود از سفر به استرالیا منع شده‌اند، زیرا در مسابقات پایان فصل امتیاز را از دست می‌دهند تا از بریدگی اجتناب کنند. برجسته ترین در میان این گروه، قهرمان جهان در سال 2018، الخاندرو والورده است که توسط موویستار گفته شد که باشگاه باید اولویت را نسبت به کشور داشته باشد. اختلالات کووید-19 و سایر سکسکه‌ها را کنار بگذارید، و آخرین نسخه مسابقات جهانی جاده‌ها روان نبوده است.

اما این دردسرها به محض شروع مسابقه به سرعت فراموش خواهند شد. برنامه از روز یکشنبه با تایم تریل های نخبه زنان و مردان آغاز می شود. برای کشور میزبان، گریس براون در نبرد ضد ساعت رهبری خواهد کرد. او در فرم خوبی وارد می شود، که اخیراً طلای تایم تریل بازی های مشترک المنافع را کسب کرده است و سال گذشته در همان رشته در المپیک چهارم شد. مدال دور از انتظار نخواهد بود. اما هلندی ها با حضور الن ون دایک مدافع عنوان قهرمانی و آنمیک ون ولوتن، قهرمان دو بار سابق، مورد علاقه خواهند بود.

برای مردان استرالیایی، فقط لوک پلاپ در روز یکشنبه سوار خواهد شد و روهان دنیس قهرمان دو دوره پیشین جهان به دلایل خانوادگی در دسترس نیست. پلاپ 21 ساله در مسابقات جهانی سال گذشته در بلژیک در تایم تریل زیر 23 سال مدال نقره را کسب کرد و یک چشم انداز خارجی برای صعود به سکو است. فیلیپو گانا ایتالیایی با کسب مدال طلا در المپیک توکیو و سپس دفاع از راه راه های خود در مسابقات قهرمانی جهان سال گذشته، محبوبیت قوی برای پیراهن رنگین کمان خواهد بود. تادژ پوگاچار نیز در این ترکیب حضور خواهد داشت.

نسل بعدی با تایم تریل های جوانان و زیر 23 سال و مسابقات جاده ای در طول هفته شانس درخشش را خواهد داشت. استرالیا همچنین وارد یک تیم قدرتمند در رله تایم تریل مختلط می شود که در آن سه سوارکار مرد و سه سوارکار زن از هر کشور در یک مسابقه تایم تریل تیمی دو پا با هم رقابت می کنند. قالب رمان، که اولین بار در سال 2019 آغاز شد، در روز چهارشنبه مسابقه داده خواهد شد. استرالیا در هیچ یک از دوره های قبلی مسابقه شرکت نکرده است، اما با توجه به عمق تیمش، ممکن است مدعی مدال در وولونگونگ باشد.

مسابقات جاده خیمه شب بازی برای آخر هفته آینده برنامه ریزی شده است: زنان در روز شنبه و مردان در یکشنبه. براون با ارتفاع 2433 متری خود دوباره نور پیشرو استرالیا در مسیر 164 کیلومتری خواهد بود. این بازیکن 30 ساله که دو بار قهرمان کشور شده است منگنه زنسوارکار سبک مناسب برای کورس وولونگونگ، که به اندازه کافی سخت است که دویدن دسته جمعی بعید به نظر می رسد، اما نه آنقدر سخت که فقط کوهنوردان نخبه ایستاده باقی بمانند.

آماندا اسپرات، برنده دو مدال مسابقات جاده ای استرالیا، فصلی چالش برانگیز را پشت سر گذاشته است، از یک بیماری نادر و جراحی بعدی بهبود می یابد، اما این تجربه را دارد که در صورت افتادن کارت ها باعث ناراحتی او شود. الکساندرا مانلی، ستاره سابق آهنگ، یکی دیگر از تماشاگران استرالیایی است. یک بار دیگر هلندی ها – نیروی غالب در دوچرخه سواری زنان – خواهند بود که احتمالاً قهرمان پلوتون خواهند شد، اما آنها همچنین با چالش هایی از سوی ایتالیایی ها، فرانسوی ها، آمریکایی ها و دانمارکی ها مواجه خواهند شد.

آخرین باری که جهان های جاده در استرالیا بودند – در ویکتوریا بیش از یک دهه پیش – مایکل متیوز جوان کانبرایی در مسابقه جاده ای زیر 23 سال پیروز ظاهر شد. متیوز که اکنون 31 سال دارد و عملاً یک دولتمرد مسن این ورزش در استرالیا است، امیدوار است که پیراهن رنگین کمان نخبه را به مسابقات قهرمانی جهانی چشمگیر خود اضافه کند، که شامل یک مدال نقره از سال 2015 و یک مدال برنز در سال 2017 است. منگنه زن در فرم خوبی از راه می رسد، با یک مرحله تور دو فرانس و رتبه دوم در GP کبک.

متیوس در طول حماسه 266 کیلومتری با رقابت بین المللی سختی در قالب پوگاچار، دو نفره بلژیکی ووت ون آئرت و رمکو اونپول و متیو ون درپول هلندی روبرو خواهد شد. اما با توجه به افت فرم اخیر، کیلب اوان، پادشاه دوی سرعت استرالیا، به طور بحث‌انگیز از تیم حذف شد، استرالیایی‌ها همگی در مقابل متیوز هستند. احاطه شده توسط یک تیم قوی، ترکیبی از تجربه (سایمون کلارک، لوک دوربریج و هاینریش هاسلر)، توانایی کوهنوردی (جای هیندلی، بن اوکانر و نیک شولتز) و انرژی جوانی (پلاپ)، نسخه 2022 مسابقه نشان دهنده بهترین ماتیوس است. در سال‌ها با پیراهن رنگین‌کمان گریزان عکاسی شده است.

یک هفته بزرگ مسابقه‌ای برای دوچرخه‌سواری استرالیا، با چندین چشم‌انداز برجسته برای مدال‌آوری، تداعی می‌کند. و تبلیغات بین المللی اصلی برای مناظر زیبای ساحل جنوبی NSW نیز صدمه نمی بیند. این دوچرخه سواری در بهترین حالت خود است.