راجر فدرر پس از دوران حرفه ای خود از تنیس خداحافظی کرد | راجر فدرر

راجر فدرر در 41 سالگی از تنیس خداحافظی کرد.

قهرمان 20 دوره گرند اسلم در سه سال گذشته با مشکل زانو دست و پنجه نرم می کرد و به این نتیجه رسید که اکنون زمان کناره گیری است. فدرر هفته آینده در لیور کاپ در لندن بازی خواهد کرد، مسابقاتی به سبک رایدر کاپ که زاییده فکر او بود، اما پس از آن بازی حرفه ای را ترک خواهد کرد.

فدرر از طریق نامه‌ای که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، این خبر را اعلام کرد: «به خانواده تنیس من و فراتر از آن. از بین تمام هدایایی که تنیس در طول این سال ها به من داده است، بدون شک بزرگترین آنها افرادی بوده اند که در این مسیر ملاقات کرده ام: دوستانم، رقبای من و بیشتر از همه طرفدارانی که به این ورزش جان می بخشند. . امروز می خواهم چند خبر را با همه شما به اشتراک بگذارم.

همانطور که بسیاری از شما می دانید، سه سال گذشته من را با چالش هایی در قالب جراحات و جراحی مواجه کرده است. من سخت کار کرده ام تا به فرم رقابتی کامل برگردم. اما ظرفیت‌ها و محدودیت‌های بدنم را هم می‌دانم و پیام آن اخیراً برای من واضح است. من 41 ساله هستم. من در طول 24 سال بیش از 1500 بازی انجام داده ام. تنیس با من سخاوتمندانه‌تر از آنچه که تصور می‌کردم رفتار کرده است، و اکنون باید تشخیص دهم که زمان پایان دادن به حرفه رقابتی‌ام فرا رسیده است.

لیور کاپ هفته آینده در لندن آخرین رویداد ATP من خواهد بود. البته در آینده بیشتر تنیس بازی خواهم کرد، اما نه در گرند اسلم یا تور.

فدرر از زمان شکست مقابل هوبرت هورکاچ در مرحله یک چهارم نهایی در ویمبلدون در تابستان گذشته، هیچ بازی رقابتی انجام نداده است. او متعاقباً اعلام کرد که به جراحی بیشتری روی زانوی خود نیاز دارد، زیرا قبلاً در سال 2020 دو عمل جراحی انجام داده بود که او را بیش از یک سال دور نگه داشت. فدرر پس از آخرین عمل جراحی بازگشت کامل را هدف قرار داده بود، اما به طور فزاینده ای مشخص شد که توانبخشی او آنطور که او انتظار داشت پیش نمی رود.

رکورد فدرر در گرند اسلم اکنون توسط رقیب بزرگش رافائل نادال و نواک جوکوویچ پیشی گرفته است، اما بسیاری از مردم، به خصوص لژیون هوادارانی که او به این ورزش آورده است، همچنان او را بهترین بازیکن تمام دوران می دانند.

فدرر ادامه داد: “این یک تصمیم تلخ است، زیرا من تمام چیزهایی را که تور به من داده از دست خواهم داد. اما، در عین حال، چیزهای زیادی برای جشن گرفتن وجود دارد. من خودم را یکی از خوش شانس ترین مردم روی زمین می دانم. استعداد خاصی برای بازی تنیس به من داده شد و این کار را در سطحی انجام دادم که هرگز تصورش را نمی‌کردم، خیلی بیشتر از آنچه که فکر می‌کردم.»

فدرر که اولین گرند اسلم خود را در ویمبلدون در سال 2003 به دست آورد، از حمایت خانواده‌اش تشکر کرد و نوشت: «می‌خواهم به‌ویژه از همسر شگفت‌انگیزم میرکا تشکر کنم که هر دقیقه را با من زندگی کرده است. او قبل از فینال ها مرا گرم کرده است، حتی در زمانی که بیش از هشت ماهه باردار بوده است، مسابقات بی شماری را تماشا کرده است، و بیش از 20 سال است که شرایط مسخره من را در جاده با تیمم تحمل کرده است.

من همچنین می‌خواهم از چهار فرزند فوق‌العاده‌ام تشکر کنم که از من حمایت کردند، همیشه مشتاق کشف مکان‌های جدید و ایجاد خاطرات فوق‌العاده در این راه. دیدن اینکه خانواده‌ام از روی سکوها مرا تشویق می‌کنند، احساسی است که برای همیشه دوستش خواهم داشت.»

بازنشستگی فدرر که کمتر از دو هفته پس از اخراج عاطفی سرنا ویلیامز در تنیس اوپن رخ می‌دهد، نشانه دیگری از پایان یافتن این دوران حساس در تنیس است. فدرر گفت: “من به اندازه کافی خوش شانس بودم که بازی های حماسی زیادی انجام دادم که هرگز فراموش نخواهم کرد.” ما منصفانه، با اشتیاق و شدت جنگیدیم و من همیشه تمام تلاشم را کردم تا به تاریخ بازی احترام بگذارم. بی نهایت احساس سپاسگزاری می کنم. ما همدیگر را هل دادیم و با هم تنیس را به سطوح جدیدی رساندیم.

مهمتر از همه باید تشکر ویژه ای از طرفداران باورنکردنی خود داشته باشم. هرگز نخواهی فهمید که چقدر به من قدرت و باور دادی. احساس الهام‌بخش قدم زدن در استادیوم‌ها و میدان‌ها یکی از هیجان‌های بزرگ زندگی من بوده است. بدون شما، آن موفقیت‌ها احساس تنهایی می‌کردند، نه پر از شادی و انرژی. 24 سال گذشته در تور یک ماجراجویی باورنکردنی بوده است. در حالی که گاهی به نظر می رسد که در 24 ساعت گذشته است، اما آنقدر عمیق و جادویی است که به نظر می رسد من قبلاً یک عمر کامل را زندگی کرده ام.

فدرر در پایان نامه خود نوشت: «زمانی که عشق من به تنیس شروع شد، در زادگاهم بازل بچه توپ بودم. من با حس تعجب بازیکنان را تماشا می کردم. آنها برای من مانند غول ها بودند و من شروع به خواب دیدن کردم. رویاهایم باعث شد بیشتر کار کنم و به خودم ایمان بیاورم. برخی از موفقیت ها برای من اعتماد به نفس به ارمغان آورد و من در راه رسیدن به شگفت انگیزترین سفری بودم که تا امروز منتهی شده است.

بنابراین، من می خواهم از همه شما از ته قلبم تشکر کنم، از همه کسانی که در سراسر جهان به تحقق رویاهای یک بچه توپ سوئیسی کمک کردند. در نهایت، به بازی تنیس: من تو را دوست دارم و هرگز تو را ترک نخواهم کرد.