راهبه ربوده شده نیواورلئان به شرح مصیبت وحشتناکی می پردازد: “دعا مرا حفظ کرد” | آفریقا

یک راهبه کاتولیک از نیواورلئان که در حین کار در غرب آفریقا ربوده شد، در حالی که نزدیک به پنج ماه در بازداشت بود به مالاریا مبتلا شد و در نهایت آزاد شد، گفت که خواندن دعا به او کمک کرد تا از مصیبت خود جان سالم به در ببرد.

سولن تنیسون، 83 ساله و مدیر سابق یک مدرسه ابتدایی کاتولیک، به روزنامه داخلی حوزه اسقف نشین نیواورلئان گفت: “دعا مرا حفظ کرد.” “این چیزی بود که باعث شد من ادامه دهم زیرا چیزی نداشتم.”

گزارش تنیسون به کلاریون هرالد کامل‌ترین بازگویی پرونده‌ای است که سرفصل‌های بین‌المللی و دخالت اف‌بی‌آی، نیروی هوایی ایالات متحده و سفارت ایالات متحده در بیش از 6000 مایل از خانه او در حومه نیواورلئان را به همراه داشت.

تنیسون که یکی از رهبران بین المللی سابق ماریانیت های صلیب مقدس، یک فرقه کاتولیک است، در سال 2013 کار خود را در یک مأموریت پزشکی در یالگو، بورکینافاسو آغاز کرد.

به گزارش دیده بان حقوق بشر، در طول سال 2021 و امسال، حملات گروه های اسلامگرای مسلح و کشتار غیرقانونی که توسط نیروهای دولتی و شبه نظامیان طرفدار دولت انجام شده است، بورکینافاسو را بی ثبات کرده است.

در اوایل آوریل، مردان مسلح به مجتمعی که تنیسون با دو راهبه و کارمند غیر روحانی مشترک بود، یورش بردند.

متجاوزان – اعضای یک فرقه مسلمان – به یک کامیون و سایر اموال تیراندازی کردند و سپس تنیسون را با اسلحه و موتور سیکلت به عمق جنگل های غرب آفریقا بردند.

او با چشمان بسته و دهان بسته، کفش، عینک و داروهایش را نداشت.

تنیسون گفت که قبل از اینکه به یک گروه مسلمان دیگر تحویل داده شود، هیچ ایده ای نداشت که او را به کجا و چرا می برند.

او به کلاریون هرالد گفت: «اما از ابتدا از خدا می‌خواستم که لطفاً از آن برای خیر استفاده کند.»

او از کاغذ و قلمی استفاده کرد که یکی از اسیرکنندگانش به او داده بود تا روزهای بازداشتش را بشمارد و هر زمان که او را جابجا می‌کردند یادداشت کند و هر بار که او را جابه‌جا می‌کردند یک خط افقی می‌کشید تا اسارت را به صورت بصری به بخش‌هایی تقسیم کند.

تنیسون گفت که ربایندگانش به او آسیب فیزیکی وارد نکردند زیرا او را مجبور کردند بیرون، زیر چادری از شاخه و برگ بخوابد. یکی حتی بعد از اینکه متوجه شد یک ناخن پا در جریان موتورسواری اولیه شکسته و خونی شده است، شروع به شستن پاهای خود کرد. او با دیگری شوخی کرد که حتی اگر بخواهد نمی تواند فرار کند.

“من نمی توانم بدوم و راه را نمی دانم!” به یاد آورد که به او گفت.

او یک مبارزه با مالاریا را تحمل کرد و با رژیم غذایی حاوی اسپاگتی، برنج، ساردین و قهوه 20 پوند وزن کم کرد. او تنها و نامطمئن بود. او هیچ کتابی نداشت که ذهنش را از وضعیت بدش دور کند.

تنیسون به کلاریون هرالد گفت که با تأمل در مورد هر کتاب مقدسی که می توانست به خاطر بسپارد و خواندن دعاها و آیات کتاب مقدس که برای اولین بار در کودکی حفظ شده بود، خود را آرام کرد. او همچنین سرود Amazing Grace را می خواند.

تنیسون، که در منطقه ای با نزدیک به 400000 ساکن کاتولیک بزرگ شد، گفت: “من هر روز مراسم عشای ربانی خود را می گذراندم.”

تنیسون گفت که بیشتر از همه، او از خدا قدرت خواست تا “صبور صلح آمیز” باشد.

در ماه اوت، ربوده‌کنندگان او را با موتور سیکلت در سه رودخانه حرکت دادند. تنیسون گفت که او به سختی می‌توانست خود را آویزان کند و بیشتر زمان را با التماس برای استراحت سپری کرد.

در نهایت راهبه و دستگیرشدگانش به گروه دیگری از مردان نزدیک شدند. تنیسون گفت که او ابراز تاسف کرد: “اوه عیسی، آیا این گروه دیگری است که قرار است دوباره با آن شروع به کار کنم؟” اما سپس یکی از مردان گفت که او آزاد است که برود.

تنیسون به زودی متوجه شد که در نیجر در شرق بورکینافاسو است. او را به خانه ای آوردند تا دوش بگیرد و غذا بخورد.

تنیسون به کلاریون هرالد گفت: «اوه، انگار در بهشت ​​هستم.

به گفته تنیسون، که این واقعیت را معجزه آسا می دانست، هیچ باج پرداخت نشد.

پرسنل FBI، سفارت ایالات متحده در نیجر و نیروی هوایی ایالات متحده به تنیسون کمک کردند تا تا 31 اوت به خانه بازگردد. اگرچه او اکنون با کمک یک واکر در حال رفت و آمد است، او گفت که در حال بازیابی قدرت خود است.

تنیسون به کلاریون هرالد گفت که از همه کسانی که برای آزادی او دعا کردند و تلاش کردند سپاسگزار است.

او گفت: “تنها راهی که می توانم تشکر کنم “متشکرم” است. “قلب من پر از قدردانی است.”