ارلینگ هالند در حالی که منچسترسیتی بر دورتموند غلبه کرد، باشگاه سابق را آزار می دهد | لیگ قهرمانان

بوروسیا دورتموند می‌دانست که از ارلینگ هالند چه انتظاری دارد، او در 89 بازی 86 گل برای آنها در یک دوره 2 و نیم ساله غارت کرده بود. هیچ فرقی نداشت مهاجم منچسترسیتی تعداد گل‌های خود را برای تیم جدیدش به عدد قابل توجه 13 در 9 بازی رساند تا تیم قدیمی خود را به شکست بی‌رحمانه لیگ قهرمانان اروپا محکوم کند.

هالند یک رگبار آکروباتیک فوق‌العاده انجام داد تا پاسی به همان اندازه قابل توجه ژائو کانسلو را به گل تبدیل کند. این به دنبال یک دقیقه سکوت برای ملکه الیزابت دوم بود.

دورتموند تکلیف سخت‌تری را برای قهرمان لیگ برتر نسبت به بازی 4-0 هفته گذشته در سویا نشان داد، به‌علاوه آزمون صبر برای هالند و آن‌هایی که انتظار ادامه شروع پربار ماشین گل‌زن را با رنگ‌های سیتی داشتند. این مهاجم مرکزی یکی از سه بازیکن سابق دورتموند در ترکیب اصلی سیتی در کنار کاپیتان ایلکای گوندوگان و مانوئل آکانجی بود که اولین بازی خود را از زمان انتقال اخیرش به ارزش 16.7 میلیون پوند انجام داد. نفر چهارم، سرخیو گومز، روی نیمکت بود.

هالند چندین بار مالکیت توپ را به دست آورد، با امره جان، هافبک سابق لیورپول درگیری مختصری داشت و به خودش کمک کرد تا از بطری آب الکساندر مایر، دروازه بان میهمان، در حالی که منتظر کرنر در نیمه اول بود، نوشیدنی بنوشد. اما او در یک دوره ابتدایی کسل کننده حتی یک بار هم گل دورتموند را ندید. مهاجم در این زمینه تنها نبود.

شاگردان ادین ترزیچ در نیمه اول به راحتی سیتی را خفه کردند، سه خط میانی آنها به تشکیل یک واحد جمع و جور کمک کرد که راضی بود به ریاض محرز و جک گریلیش اجازه دهد توپ را از بیرون دریافت کنند در حالی که آنها شکاف ها را در مرکز بسته بودند. هنگامی که خطر به وجود آمد، دو بازیکن با تجربه متس هوملز و نیکلاس سوله نسبت به آن هوشیار بودند. سوله مانع از این شد که هالند از اولین اشاره‌اش به فرصت استفاده کند، درست زمانی که فوروارد سابق دورتموند برای اتصال بلند شد. در دقیقه 41 بود که کوین دی بروین فرصتی پیدا کرد تا هالند را در پشت خط دفاع آلمان آزاد کند، اما با مهار هوملس این فرصت متوقف شد.

سیتی کمی قبل از وقفه با گواردیولا تصویری از ناامیدی از شکست مکرر بازیکنانش در جلوگیری از بازی دورتموند از عقب ایجاد کرد. گریلیش یکی دیگر از منابع تحریک کننده بود. مرد 100 میلیون پوندی به طور منظم در فضای سمت چپ یافت می شد، اما به ندرت از توماس مونیر در دفاع راست برتری می یافت یا با یک سانتر مشخص دفاع میهمان را شکست می داد.

این دورتموند بود که اولین شانس واقعی را ایجاد کرد، زمانی که جود بلینگهام از گوندوگان و رودری در خط میانی دور شد و رافائل گوئریرو را به سمت چپ فرستاد. مدافع کناری توپ را به سمت صالح اوزجان به بیرون فرستاد، او به داخل آکانجی رفت اما یک ضربه را مستقیماً به آغوش ادرسون زد.

میهمان بلافاصله پس از شروع مجدد، سیتی را با شدت، سرعت و تعداد بیشتر تحت فشار قرار دادند. گواردیولا دستیاران خود را برای یک جلسه اضطراری در بخش فنی احضار کرد، اما تا زمانی که تغییرات آنها معرفی شد، دورتموند آسیب دیده بود.

مارکو رویس پس از اینکه بلینگهام چشمگیر، اوزجان را با یک توپ برای اولین بار در سمت چپ آزاد کرد، تقریباً موفقیت را به دست آورد. اوزجان با کهنه سرباز دورتموند در پشت خط دفاعی سیتی بازی کرد و دروازه ادرسون زمانی باز شد که او درون لانژ ناامیدکننده آکانجی چک کرد. رویس ضربه خود را از بالای دروازه بان سیتی و همچنین از بالای دروازه دورتر زد. بلینگهام لحظاتی بعد ضربه خانم را آرام کرد.

جمعیت سیتی از جا برخاست تا معرفی سه گانه قریب الوقوع فیل فودن، برناردو سیلوا و جولیان آلوارز را تشویق کنند. اما قبل از اینکه بازیکنانی که تعویض کردند، توپ در پشت دروازه سیتی بود. اوزجان هالند را در یک کرنر از جیووانی رینا، پسر کلودیو کاپیتان سابق سیتی شکست داد و به سمت رویس که بدون علامت در سمت دور محوطه جریمه کمین کرده بود، حرکت کرد. کاپیتان دورتموند یک سانتر را به محوطه شش قدمی وارد کرد که بلینگهام، که بسیار سریعتر از هالند یا آکانجی واکنش نشان می داد، بین دو هم تیمی سابقش تیراندازی کرد تا ادرسون را با یک ضربه سر نگاهی از فاصله نزدیک شکست دهد.

تعویض‌های گواردیولا سیتی را در یک سوم پایانی به طرز بی‌اندازه‌ای بهبود بخشید، اما هالند قبل از اینکه باشگاه سابقش را آزار دهد، ناامیدی بیشتری را تحمل می‌کند. زمانی که چیپ دی بروین از کانال سمت راست پخش شد، اولین دید واقعی به مهاجم داده شد، اما از زاویه ای بسته، شوت او از کنار دروازه بیرون رفت. سپس یک سانتر فودن برای هالند لغزنده ظاهر شد و فقط هوملز برای مداخله دوباره با چالشی که دورتموند مانند یک گل برنده جشن گرفت. خیلی زود.

با 10 دقیقه باقی مانده، یک ناجی بعید در قالب استونز ظاهر شد. این مدافع که در غیاب کایل واکر در دفاع راست قرار داشت، یک پاس از دی بروین گرفت و از فاصله 20 یاردی شانس خود را امتحان کرد. حرکت استونز از بالای سر نیکو شلاتربک، بازیکن تعویضی دورتموند و به گوشه بالای دروازه مایر منحرف شد. دروازه‌بان می‌توانست بهتر از تکان دادن ضربه در هنگام پرواز انجام دهد، اگرچه سرعت و شیب عوامل کاهش‌دهنده بودند. سپس لحظه ای فرا رسید که هالند و سیتی در آرزوی آن بودند و دورتموند از آن می ترسید. او ناامید نشد.