دیدگاه گاردین در مورد کواسی کوارتنگ: در ایجاد دشمن بهتر از جعل سیاست | سرمقاله

Eکواسی کوارتنگ از زمانی که پسر بود، مهارت نادری در اشتباه کردن حریفان از خود نشان داده است. در مصاحبه ای در دانشگاه کمبریج، اتونیایی از معلم اعتراف کرد که این اولین بار بود که با داوطلبان ورودی مصاحبه می کرد. استاد کوارتنگ با صدای بلند گفت: «نگران نباش قربان. “خوب کردی.” گونه نتیجه داد. او وارد شد.

پس از تنها یک هفته به عنوان صدراعظم، او اکنون استراتژی مشابهی را علیه اپوزیسیون کارگر امتحان می کند. در نظر او چیزی است که او آن را «همان مدیریت گرایی اقتصادی قدیمی» می‌نامد که توسط خزانه‌داری و بانک انگلستان انجام می‌شود. در حالی که وزارت جدید خود را به عنوان یک وزارت دارایی عالی ستایش می کند که در حفظ کسری بودجه خوب است، به کارکنان دستور داده است که تمام تمرکز آنها باید “روی رشد” باشد.

کیر استارمر و ریچل ریوز را می توان بخشی از سردرگمی ها را بخشید. آیا این زبان آنها نیست؟ از زمانی که جان مینارد کینز از «دیدگاه خزانه داری» و تمرکز آن بر کاهش سکه بر رشد اقتصاد انتقاد کرد، چپ گرایان نهادهایی را در نظر داشتند که سیاست های اقتصادی را تعیین می کردند. به همین دلیل بود که هارولد ویلسون جورج براون را مسئول بخش بزرگ جدید امور اقتصادی کرد تا نفوذ شماره 11 را دور بزند. و چرا در سال 1995، ویل هاتون، سردبیر اقتصادی آبان نیوز، در The State We’re In اعلام کرد که “اصلاحات خزانه داری محوری است که نوسازی ملی به آن وابسته است”. این نقطه تمرکز «چرخش نهادی» جرمی کوربین نیز بود.

آقای کوارتنگ یک کوربینیت نیست، و در واقع قبلاً نگرانی زیادی در مورد طرز فکر ماندارین ها در رژه گارد اسب ها نشان نداده است. در اولین سخنرانی خود در سال 2010، نماینده جدید اسپلثورن، حزب کارگر را به دلیل ولخرجی تصور شده در زمان حضور در دولت مورد انتقاد قرار داد. تفکر اقتصادی او، تا جایی که تا به حال بیان کرده است، بیشتر ترکیبی از رمی از اندیشکده راست‌گرا و باشگاه گلف ساری بوده است که در مورد نوار قرمز، مالیات‌ها و بیکاری فرضی کارگر بریتانیایی ناله می‌کند.

اما زمانی که حزب شما در نظرسنجی‌ها از رتبه ۱۱ عقب می‌افتد، انتخابات بعدی در راه است و اقتصاد در حال پیشروی به سمت رکود است، ذهن را متمرکز می‌کند. آقای کوارتنگ و لیز تراس برای خرج کردن پول برای تقویت رای خود به برخی حقایق نیاز دارند، و گامی برای رشد یک داستان پوششی قابل قبول است. با این حال، همانطور که صدراعظم قبلی می توانند تأیید کنند، آرزوی رشد با دستیابی به آن یکسان نیست. هیچ چیزی که خانم تراس در کمپین رهبری حزب محافظه‌کار تابستانی گفته است، دلیلی برای این باور ندارد که او می‌تواند به اقتصاد کمک کند تا رکورد شوم خود را بشکند. هیچ یک از افشاگری‌های پیش از مینی بودجه هفته آینده نشان نمی‌دهد که چیزی غیر از هزینه‌های زیاد برای محدود کردن قبوض انرژی، چند کاهش نمایشی مالیات و انبوهی از بدهی‌ها را پیشنهاد خواهد کرد.

به عبارت دیگر، اقتصاد کلاسیک محافظه‌کاران، اگرچه بعید است که در مواجهه با رکود جهانی به یک انفجار رشد دامن بزند. و از آنجایی که بریتانیا در حال گذر از یک بحران شرایط تجاری است – که در آن کالاهایی که ما در خارج از کشور می فروشیم در حال کاهش ارزش هستند در حالی که کالاها و کالاهای تولیدی که وارد می کنیم در حال افزایش قیمت هستند – بازارها احتمالاً در مورد پایداری مالی ما نگران هستند. موقعیت این نگرانی‌ها را می‌توان برطرف کرد، به‌ویژه با یک بانک مرکزی مستقل، اما وجود سیاستمدارانی که به نظر جدی می‌رسند، کمک می‌کند.

متأسفانه، اخراج وزیر خزانه داری تام اسکالر توسط آقای کوارتنگ چیزی جز جدیت را نشان می دهد. درست مانند مارک سدویل، این کار دارای ویژگی‌های بارز یک کار برگزیت در برابر یک کارمند دولتی بسیار توانا است. و لفاظی های ضد خزانه داری نیز آشنا به نظر می رسد. در حالی که در دولت خیلی خوب نیست، محافظه کاران امروزی بسیار ماهر هستند که تقصیر را به گردن قضات، پناهجویان بالقوه یا چپ “بیدار” بیاندازند. به نظر می رسد که آخرین شرکت کنندگان در این لیست نارنگی های خزانه داری باشند.