در قرنطینه کووید، ساکنان سین کیانگ از گرسنگی شکایت دارند

پکن — ساکنان شهری در منطقه سین کیانگ در غرب چین می گویند که پس از بیش از 40 روز قرنطینه ویروس، گرسنگی، قرنطینه اجباری و کاهش منابع دارویی و مایحتاج روزانه را تجربه می کنند.

صدها پست از غلجه در هفته گذشته کاربران رسانه های اجتماعی چین را به خود جلب کرد و ساکنان ویدئوهایی از یخچال های خالی، کودکان تب دار و مردمی که از پنجره هایشان فریاد می زدند به اشتراک گذاشتند.

شرایط وخیم و کمبود مواد غذایی یادآور قرنطینه سخت در شانگهای در بهار امسال است، زمانی که هزاران نفر از ساکنان پست های آنلاین خود را منتشر کردند و شکایت کردند که سبزیجات پوسیده به آنها تحویل داده شده است یا از مراقبت های پزشکی حیاتی محروم شده اند.

اما برخلاف شانگهای، یک کلان شهر پر زرق و برق و جهان وطنی با 20 میلیون نفر و خانه بسیاری از خارجی ها، قرنطینه های سخت در شهرهای کوچکتر مانند غلجا کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

با ورود انواع عفونی بیشتر ویروس کرونا به چین، شعله ور شدن آن به طور فزاینده ای رایج شده است. تحت استراتژی «صفر کووید» چین، ده‌ها میلیون نفر یا مردم قرنطینه روبه‌رو هستند، اقتصاد را فلج کرده و سفر را نامطمئن می‌سازد.

قرنطینه در غولجا همچنین ترس از خشونت پلیس را در میان اویغورها، گروه قومی ترک بومی سین کیانگ، برانگیخته است. برای سال‌ها، این منطقه هدف یک سرکوب امنیتی گسترده بوده است و تعداد زیادی از اویغورها و دیگر اقلیت‌های عمدتاً مسلمان را در شبکه‌ای از اردوگاه‌ها و زندان‌ها به دام انداخته است. قرنطینه قبلی در سین کیانگ بسیار سخت بود، با داروهای اجباری، دستگیری ها، و ساکنان با شلنگ ضد عفونی کننده.

یاسینوف، یک اویغور که در دانشگاهی در اروپا تحصیل می‌کند، گفت که مادرشوهرش این آخر هفته پیام‌های صوتی ترسناکی فرستاد و گفت که به دلیل سرفه خفیف مجبور به قرنطینه متمرکز شده است. او گفت که افسرانی که به دنبال او آمده بودند، زمانی را به یاد او انداختند که شوهرش بیش از دو سال به اردوگاه برده شد.

او در یک ضبط صوتی که توسط آسوشیتدپرس بررسی شد آه کشید: «این روز داوری است. ما نمی دانیم این بار چه اتفاقی قرار است بیفتد. تنها کاری که اکنون می توانیم انجام دهیم این است که به خالق خود اعتماد کنیم.»

مواد غذایی با کمبود مواجه شده است. یاسینوف گفت که والدینش به او گفته‌اند که با وجود اینکه قبل از قرنطینه ذخیره کرده بودند، ذخایر غذایی آنها کم شده است. پدر و مادرش بدون هیچ تحویلی، و از ترس شیوع ویروس از استفاده از اجاق های حیاط خلوت خود منع شده اند، با خمیرهای پخته نشده از آرد، آب و نمک زنده مانده اند. یاسینف به دلیل ترس از قصاص خویشاوندانش از دادن نام خانوادگی خودداری کرد.

او گفت که در روزهای اخیر نتوانسته درس بخواند یا بخوابد، زیرا فکر بستگانش در غلجه او را شب ها بیدار نگه می دارد.

او گفت: “صداهای آنها همیشه در ذهن من است و چیزهایی مانند گرسنگی می گویند، لطفا به ما کمک کنید.” “این قرن بیست و یکم است، این غیرقابل تصور است.”

نیرولا الیما، یک اویغور اهل غولجا، گفت که پدرش در حال جیره بندی ذخایر رو به کاهش گوجه فرنگی آنها بود و هر روز یک گوجه فرنگی را با مادربزرگ 93 ساله خود تقسیم می کرد. یکی دیگر از اقوام به نام عمه اش به دلیل کمبود شیر برای سیر کردن نوه 2 ساله اش دچار وحشت شده بود.

فرماندار محلی هفته گذشته در یک کنفرانس خبری با اشاره به “نقاط کور و نقاط مغفول” با اشاره به “نقاط کور و نقاط مغفول” از “کاستی ها و کمبودها” در واکنش دولت به ویروس کرونا عذرخواهی کرد و قول بهبود داد.

اما حتی زمانی که مقامات این شکایات را پذیرفتند، سانسورچیان تلاش کردند تا آنها را ساکت کنند. پست ها از شبکه های اجتماعی پاک شدند. برخی از ویدیوها حذف شده و ده ها بار بازنشر شده اند، زیرا کاربران اینترنتی با سانسورهای آنلاین مبارزه می کنند.

چندین نفر در منطقه به AP گفتند که پست‌های آنلاین ماهیت وحشتناک قرنطینه را منعکس می‌کند، اما از بیان جزئیات وضعیت خود خودداری کردند و گفتند که از مجازات می‌ترسند.

روز دوشنبه، پلیس محلی از دستگیری شش نفر به دلیل “شایعه پراکنی” در مورد قرنطینه، از جمله پست هایی در مورد یک کودک مرده و یک خودکشی ادعایی، که به گفته آنها “مخالف مخالفت” و “برهم زدن نظم اجتماعی” بود، خبر داد.

دستورالعمل های افشا شده از ادارات دولتی نشان می دهد که به کارگران دستور داده شده است از اطلاعات منفی اجتناب کنند و به جای آن “انرژی مثبت” را پخش کنند. یکی از رسانه‌های دولتی دستور داد از «سالمندان خندان» و «کودکانی که در حال تفریح ​​هستند» در محله‌هایی که از قرنطینه خارج شده‌اند فیلم بگیرند.

در یکی از اطلاعیه‌ها هشدار داده شده است: «با کسانی که بدخواهانه تبلیغات می‌کنند، شایعه پراکنی می‌کنند و اتهامات غیرمنطقی می‌زنند، باید طبق قانون برخورد شود.»

AP نتوانست به طور مستقل اعلامیه ها را تأیید کند. وزارت خارجه چین بلافاصله به درخواست برای اظهار نظر پاسخ نداد.

با بسیج مقامات، شرایط برای برخی بهتر شده است. یکی از ساکنان، که از طریق تلفن تماس گرفت، گفت که تحویل غذا پس از چند هفته متوقف شد. ساکنان مجتمع او اکنون اجازه دارند چند ساعت در روز در حیاط خود صحبت کنند.

او گفت: “وضعیت به تدریج در حال بهبود است، خیلی بهتر شده است.”

مقامات در هفته‌های اخیر دستور آزمایش‌های گسترده و قرنطینه منطقه‌ای را در شهرهای سراسر چین صادر کرده‌اند، از سانیا در جزیره گرمسیری هاینان تا جنوب غربی چنگدو، تا شهر بندری شمالی دالیان.

در شهر گوئیانگ، در استان کوهستانی جنوبی گوئیژو، هفته گذشته یک باغ وحش درخواست کمک کرد و خواستار گوشت خوک، مرغ، سیب، هندوانه، هویج و سایر محصولات شد، زیرا نگران نبود غذا برای حیواناتشان بود.

در جای دیگر شهر، ساکنان یکی از محله‌ها از گرسنگی و از دست دادن غذا شکایت کردند که باعث افزایش نظرات آنلاین شد. مقامات محلی عذرخواهی کردند و گفتند که علیرغم تمام تلاششان، آنها غرق شدند.

آنها در اطلاعیه عمومی گفتند: «به دلیل کمبود تجربه و روش‌های نامناسب، تأمین مایحتاج اولیه کافی نبود و باعث ناراحتی همه شد. ما عمیقا متاسفیم.»