“ما نمی رویم”: داوطلبان در حال مبارزه با رودخانه های آلوده انگلیس | رودخانه ها

مناگر در زمان مناسبی از سال به بخش‌های آرام رودخانه در بریتانیا بروید، احتمالاً افرادی را خواهید دید که با چوب ماهیگیری با آرامش در آنجا ایستاده‌اند و به جریان درخشان و ثابت خیره می‌شوند و امیدوارند که یک نیش بزنند.

ماهیگیران، که حداقل 2 میلیون نفر در انگلستان وجود دارند، هر زمان که بتوانند به تکه های ارزشمند آبراه خود می روند تا از آنها مراقبت کنند، پوشش گیاهی را کوتاه کنند، زیستگاه تخم ریزی در تالاب ایجاد کنند، و حتی شن را با زحمت تمیز کنند. به نظر می رسد یک تعقیب و گریز کاملاً مسالمت آمیز است، اما زمانی که آبان نیوز به دیدار برخی از اعضای Angling Trust در کلوپ های آنها در اطراف Reading رفت، خشم محسوسی در هوا وجود داشت.

این به این دلیل است که شرکت‌های آب در بسیاری از این بخش‌ها زباله می‌ریزند و کار سخت، پول و ساعت‌ها زمانی را که ماهی‌گیران برای حفظ سلامت رودخانه‌ها صرف می‌کنند، از بین می‌برند. اکنون، آنها با ماهیگیران مصمم در سراسر کشور مبارزه می کنند که با استفاده از کیت های ارائه شده توسط Angling Trust، بخش های رودخانه خود را از نظر آلودگی آزمایش می کنند. اغلب هیچ کس دیگری این کار را انجام نمی دهد – کاهش آزمایشات توسط آژانس محیط زیست به این معنی است که بسیاری از سایت ها به طور منظم آزمایش نمی شوند و اطلاع از وضعیت واقعی آلودگی فاضلاب در انگلستان غیرممکن است.

150 داوطلب تاکنون در طرح نمونه برداری در انگلستان ثبت نام کرده اند که 50 رودخانه در 18 حوضه آبریز را پوشش می دهد و هر روز باشگاه های بیشتری ثبت نام می کنند. نتایج آنها تا کنون بسیار بد است – نیمی از نمونه‌ها از حد بالایی برای فسفات و 60 درصد برای نیترات فراتر رفته‌اند. اینها سطوحی هستند که می توانند به رودخانه ها آسیب جدی وارد کنند، زیرا باعث رشد جلبک می شوند و به سلامت ماهی آسیب می رسانند. افزایش سطح فسفات و نیترات نشانه‌ای از نشت احتمالی فاضلاب است.

مارتین سالتر، نماینده سابق ردینگ که اکنون رئیس سیاستگذاری در Angling Trust است، در حالی که با حسرت به رودخانه لودون نگاه می کند، می گوید: «غم انگیز است اما ضروری است که ماهیگیران مجبور به انجام این کار باشند. این جریان گچ توسط ماهیگیران مشخص شده است که دارای سطوح بالاتر از حد متوسط ​​فسفات و نیترات است.

سالتر گفت: “این گواه این واقعیت است که نظارت خود اپراتور یک شکست بزرگ بوده است، همانطور که نشان می دهد Southern Water نتایج خود را جعل کرده است.” ما مصمم هستیم که اطمینان حاصل کنیم که چنین رفتاری قابل تحمل نیست و از نتایج خود برای فراخوانی آنها استفاده خواهیم کرد. ما قصد داریم از این طرح برای یافتن حقیقت استفاده کنیم و سپس توجه دولت و افکار عمومی را جلب خواهیم کرد.»

آبان نیوز به ریچارد ماد از باشگاه ماهیگیری تویفورد و منطقه پیوست که جریان گچ لودون را آزمایش می‌کرد و یک سطل پلاستیکی سفید کوچک را برای جمع‌آوری نمونه‌ای برای بررسی دقیق انداخت. امتداد رودخانه آنها در کنار یک مسیر پیاده روی وحشی است. یک واحه منزوی و آرام در نزدیکی یک منطقه نسبتاً شهری.

ماود از زمانی که به این منطقه نقل مکان کرده است، طی دو سال گذشته در آنجا ماهیگیری کرده است، اما از دوران کودکی به ماهیگیری پرداخته است. «معمولی، مثل اکثر بچه‌های طبقه کارگر، گمان می‌کنم. این من پدرم یا پدربزرگم بودم که ماهیگیری را به من یاد داد و این به من چسبید.

و افرادی که او با آنها در نزدیکی ریدینگ ماهیگیری می کند نیز از دوران کودکی در این سرگرمی شرکت کرده اند و “عاشق” رودخانه هستند. «اکنون، این رودخانه توسط بسیاری از افراد در یک سن خاص صید می شود – برخی 50 سال است که از آن ماهیگیری می کنند. همه فقط عاشق Loddon هستند.

مدتی است که آلودگی ناشی از پمپاژ به رودخانه کاملاً مستند شده است، بنابراین همه ما می خواهیم هر کاری که می توانیم برای کمک به وضعیت انجام دهیم، کمک کنیم، و اگر این بدان معناست که برای جمع آوری نمونه به اینجا بیاییم، ما این کار را انجام خواهیم داد. ماود می افزاید.

هر کسی از باشگاه برای تشخیص یک رویداد آلودگی به خوبی آماده است – آنها بیش از هر کاربر دیگری از آبراه های ما زمان بیشتری را به رودخانه خیره می کنند.

ماود می‌گوید: «ما مناطقی از رودخانه را دیده‌ایم که متفاوت به نظر می‌رسند، وقتی این اتفاق می‌افتد، به نظرم می‌رسد که شاید رنگ قرمز را در آب ریخته‌اید. می توانید ببینید که به نوعی قهوه ای و وحشتناک است. درست به نظر نمی رسد. بسیاری از آن شاید برای افرادی که عادت به نگاه کردن به رودخانه دارند غریزی باشد.

رودخانه با ماود در کنار ساحل ایستاده و زرق و برق دار به نظر می رسد. شما فقط می توانید تا پایین ببینید. به تازگی باران باریده است و باعث شده است که پوشش گیاهی سرسبز سبزتر به نظر برسد و کرانه رودخانه مملو از توت سیاه رسیده، رازک وحشی و اسکله های چاق است.

او می‌گوید: «در حال حاضر، دقیقاً به نظر می‌رسد که یک رودخانه چگونه باید باشد، اما گاهی اوقات، تکه‌هایی از آن شبیه آب قلم مو قدیمی است. اینگونه می دانید که ممکن است چیزی اشتباه باشد. اکنون، امیدواریم بتوانیم داده هایی را برای پشتیبان گیری از این موضوع بدست آوریم.»

ایستگاه بعدی ما باشگاه ماهیگیری Swallowfield است. اعضا زمین خود را در نزدیکی آبراه با ارزش خود اجاره کرده اند، با یک دروازه چوبی با یک علامت شاداب که با افتخار نام باشگاه مزین شده است. آنها به لودون و بلک واتر دسترسی دارند و می توانید ببینید که اعضای آن چقدر تلاش کرده اند تا به تعداد ماهی ها در آنجا کمک کنند. آن‌ها منطقه کوچکی برای تخم‌ریزی تالاب ایجاد کرده‌اند و از ساحل رودخانه مراقبت می‌کنند تا غنی از گیاهان باشد، اما بیش از حد رشد نکند.

راس هچت، نقاش-دکوراتور، آزمایش را در اینجا انجام می دهد. او می‌گوید: «تمام عمرم ماهیگیری کرده‌ام. من مطمئناً متوجه کاهش آهسته ماهی در چند سال گذشته در این مناطق شده ام. ما ماهی‌هایی را گزارش کرده‌ایم که در هفت سال گذشته توسط ماهی‌گیران صید شده‌اند و مطمئناً کاهش محسوسی داشته‌اند.»

آب در اینجا به سرعت جریان دارد، بنابراین شکوفه های جلبکی سبز آبی را که مشخصه فاضلاب هستند، نمی بینید. اما گاهی اوقات، هاچت از دیدن آب‌های معمولاً شفاف که با لکه‌های قهوه‌ای روشن مشخص شده‌اند، شوکه می‌شود. برای کسی که ساعت‌ها و ساعت‌ها را صرف رسیدگی به رودخانه می‌کند، این کار به درد می‌خورد.

ما متوجه یک رنگ چای رنگ در آب می شویم که درست نیست. ما بسیار نگران هستیم، به همین دلیل است که به Angling Trust ملحق شدیم و نمونه برداری کردیم و امیدواریم کسی را در این مورد مسئول نگه داریم.

خشم واقعی در میان ماهیگیران در مورد شرکت های آب وجود دارد، که می توانند سال ها کار دقیق حفاظت را تنها با یک بار نشت خنثی کنند.

او می‌گوید: «آنها نباید کاری را که انجام می‌دهند، انجام دهند، درست نیست. فکر می کنم اگر از آنها بپرسید همه این را خواهند گفت. به خصوص زمانی که ما به عنوان عضوی از مردم برای خدماتشان به آنها پول می دهیم.»

کریستین کنت، از Angling Trust، هشداری برای شرکت های آب دارد. او می گوید: «ما نمی رویم. “علم شهروندی یک واقعیت جهان در آینده است، بنابراین آنها نمی توانند آن را فقط زیر فرش جارو کنند. اگر این فقط یک گروه اجتماعی در رودخانه بود، نادیده گرفتن آن آسان است. اما اکنون که در بیشتر حوضه‌های آبریز رودخانه‌های انگلستان به 150 می‌رسد، به اضافه هر تعداد در آینده، نادیده گرفتن آن دشوار است.