آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
به گفته مقامات برنامه‌ریزی، شوراها و داده‌های خود دولت نیو ساوت ولز، اگر زمین‌هایی که قبلاً برای توسعه تأیید شده بود، به زودی هزاران نفر دیگر ممکن است در یک دشت سیل‌زده گسترده در حاشیه سیدنی زندگی کنند.
شورای شهر بلک تاون به تنهایی بیش از 10000 خانه در حال حاضر برنامه ریزی کرده است که انتظار می رود جمعیت آن منطقه طی دو دهه آینده به نصف افزایش یابد و به بیش از 600000 برسد.
هزاران هکتار در دشت سیل‌زده هاوکزبری-نپین قرار دارد، و در حالی که دولت نیو ساوت دبلیو در حالی که استراتژی سیل خود را اصلاح میکند، پیشرفت‌های جدید را متوقف میکند، انتظار نمی‌رود که فشار برای باز کردن زمین‌های بیشتری برای مسکن کاهش یابد.
این در حالی است که طی یک هفته، دو بار پایین‌ترین سطح سواحل شرقی رودخانه را در برخی نقاط از سال 1978 به بالاترین حد خود رسانده است. احتمالاً صدها خانه زیر آب رفته‌اند و نگرانی‌های تازه‌ای ایجاد میکند که اگر توسعه‌ها بر اساس تاریخی پیش برود، افراد بیشتری در معرض خطر قرار خواهند گرفت. داده های سیل که تغییرات آب و هوایی را در نظر نمی گیرند.
راب استوکس، زیرساخت نیوساوت ولز و وزیر برنامه‌ریزی سابق، گفت سیل اخیر نیاز به اتخاذ رویکردی پیشگیرانه را در قبال تحولات دشت سیل‌زده، از جمله مقابله با میراث تصمیم‌های گذشته، تقویت کرد.
استوکس که در اواخر سال 2020 برای توقف توسعه بخشی از دشت‌های سیل‌زده مداخله کرد و به شوراهای منطقه‌ای اختیار بیشتری برای محدود کردن پروژه‌های جدید در سال 2021 داد، گفت: «ما نگرانی‌های واقعی داشتیم. پس از رویدادی مانند هفته گذشته، ما باید آماده باشید تا نگاهی دوباره به آنچه برای توسعه تایید شده است داشته باشید.
بر اساس مطالعه اثرات زیست محیطی 2021 در مورد طرح افزایش ارتفاع سد واراگامبا در بالادست، سیل با احتمال 1٪ در هر سال رخ می دهد – که معمولاً “سیل یک در 100” نامیده می شود – 7600 نفر را تحت تأثیر قرار می دهد. خانه ها
این مطالعه با استناد به داده‌های سال 2018 گفت که حداکثر سیل احتمالی یا بدترین سناریو ممکن است بر 36700 خانه تأثیر بگذارد.
مقاماتی که با آبان نیوز استرالیا صحبت کردند، گفتند که تغییراتی که توسط دولت قبلی کارگر در سال 2006 با طرح خطر سیل جوامع انعطاف پذیر دره انعطاف پذیر ارائه شد، راه را برای پیشرفت در منطقه جاری سیل یک در 100 سال باز کرد. مجاز به اظهار نظر عمومی نبودند.
مناطق کلیدی برای توسعه عبارتند از Penrith Lakes، Riverstone North، Marsden Park و West Schofields. با توجه به سیل اخیر و همچنین سابقه تاریخی یکی از موانع نبود بیمه بوده است.
با این حال، طرح چند میلیارد دلاری برای بلند کردن سد واراگامبا تا 14 متر، چراغ سبزی برای چنین تحولاتی خواهد بود.
یکی از مقامات گفت: “اگر دیوار سد بلند شود، من پول بسیار خوبی می گذارم تا این پروژه ها به سرعت پیشرفت کنند.”
کارهای کاغذی زیادی انجام شده و به دنبال آن انتظار می رود.
یکی از دولت‌های محلی موافقت کرد که هزاران خانه که ممکن است در معرض خطر سیل باشند ساخته شود: «میراث برنامه‌ریزی به دوران کارگری بازمی‌گردد، اما این دولت فعلی به آن فشار می‌آورد».
دیوید شوبریج، نماینده سبزها، گفت که داده های خود دولت نشان می دهد که توسعه دهندگان به ساخت و ساز در منطقه سیلاب علاقه دارند.
شوبریج گفت: «بیش از 40000 هکتار زمین مستعد سیل فقط در حوضه هاکسبری-نپین وجود دارد که بیشتر آن برای مسکن بیشتر در نظر گرفته شده است، و اگر اجازه دهیم این اتفاق بیفتد، بلایای آینده را با توربو شارژ می کنیم. “درست مانند آب های سیل، پول راه خود را پیدا خواهد کرد.”
منطقه شورای شهر هاکسبری به تنهایی دارای 23900 هکتار زمین مستعد سیل است که 11500 هکتار در پنریث، 4700 هکتار در بلک تاون و 4500 هکتار در هیلز شایر است.
شوبریج گفت: «اولین کاری که دولت نیوساوت ولز باید برای محافظت از صاحبان خانه در برابر سیل انجام دهد این است که اجازه ساخت خانه‌های جدید در دشت‌های سیل‌زده شناخته‌شده را ندهد.
وزیر برنامه‌ریزی می‌تواند فردا یک سیاست برنامه‌ریزی ایالتی صادر کند و توسعه مسکونی جدید دشت سیل‌زده را متوقف کند، اما توسعه‌دهندگان آنقدر قدرت بر دولت‌های ایالتی دارند که حتی درباره آن بحث نمی‌کنند.
یکی از سخنگویان شورای شهر بلک تاون گفت که دولت نیو ساوت ولز مکان و میزان توسعه برنامه ریزی شده را تعیین می کند که شورا موظف بود از آن پیروی کند.
این سخنگوی با استناد به دستورالعمل توسعه دشت سیلابی گفت: “مسکن های جدید باید در سطح سیل 1:100 سال به اضافه 500 میلی متر ارتفاع اضافی باشند.”
برای مارسدن پارک شمالی بلک‌تاون، 6224 مسکن پیشنهاد شده بود، در حالی که در وست اسکوبیلدز 4494 خانه دیگر وجود داشت.
سخنگو گفت: «پیشرفت و تکمیل منطقه‌بندی مجدد این مناطق توسط وزارت برنامه‌ریزی و محیط‌زیست به تعویق افتاده است تا نتیجه استراتژی تخلیه سیل دولت نیوساوت ولز به پایان برسد».
سخنگوی وزارت برنامه‌ریزی و محیط‌زیست گفت که پس از سیل‌های مارس 2021 در شمال غربی سیدنی، منطقه‌بندی مجدد به رهبری دولت نیو‌وساوت ولز در حالی که استراتژی جدید سیل آماده می‌شد، متوقف شد. این سخنگو گفت: «این مکث هنوز هم امروز برقرار است.
استوارت آیرس، وزیر غرب سیدنی، گفت که بالا بردن دیوار سد خطر سیل را برای 140000 نفری که در حال حاضر در هاکسبری-نپین کار می کنند یا زندگی می کنند، کاهش می دهد، بدون اینکه بگوید چند نفر دیگر برای این منطقه برنامه ریزی شده است.
“دولت NSW به بررسی دقیق همه توسعه ها در دره هاکسبری-نپین با توجه به خطر سیل ادامه می دهد، به همین دلیل است که برنامه ریزی یکپارچه کاربری زمین، جاده و برنامه ریزی اضطراری یک اقدام کلیدی تحت استراتژی سیل است.” آیرس گفت. ارتقای مسیرهای تخلیه یکی دیگر از اقدامات کلیدی است که تحت استراتژی سیل انجام می شود.
او گفت: «برافراشتن سد واراگامبا هرگز به منظور توسعه نبوده است، بلکه همیشه مربوط به حفاظت از مردم و اموالی است که در مناطق پر خطر سیل زندگی می‌کنند.
مری لیون باکت، یکی از اعضای شورای شهر هاکسبری و شهردار سابق، گفت که اطلاعات مهمی از مردم، از جمله در مورد برنامه‌ریزی کاربری منطقه‌ای، اثرات سیل تجمعی زمینی و پتانسیل دوره‌های طولانی‌تر طغیان پایین دست ناشی از سد پس از سیل، از مردم پنهان مانده است. منتشر شده.
لیون باکت گفت: “من باور ندارم که بتوانیم توسعه بیشتری در دشت سیلابی حفظ کنیم.” “ما باید به طور جدی آینده کسانی را که قبلاً در آنجا زندگی می کنند در نظر بگیریم – ما به مسیرهای تخلیه مقاوم در برابر سیل نیاز داریم، زیرا می دانیم که تنها راه واقعی تضمین ایمنی این است که مردم را از مسیر آسیب دور کنیم.”
پاتریک کونولی، شهردار هاکسبری، گفت که شورای او پیشرفت‌های جدید در دشت سیل‌زده را متوقف کرده است.
با این حال، نگرانی او طرحی برای شوراهای مجاور مانند پنریث و هیلز بود که جمعیت خود را به میزان هزاران نفر افزایش دهند و به طور بالقوه مسیرهای تخلیه را مسدود کنند. کانولی از بالا بردن دیواره سد حمایت کرد، با این حال، با این استدلال که برای محافظت از خانه های موجود لازم است.
او گفت: «ما 12000 خانه زیر سطح سیل یک در 100 سال داریم، زیرا آنها برای چندین دهه در اینجا بوده اند. و ما باید از آنها محافظت کنیم.
بنابراین در پایان، پاسخ نمی‌تواند فقط متوقف کردن توسعه، یا بازخرید همه آنها باشد، زیرا هیچ یک از این موارد عملی نیستند.
“این مشکلی را که ما قبلاً داشتیم حل نمی کند.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
