اسپرز از گل های دیرهنگام پائولینیو و آرتور برای اسپورتینگ لیسبون حیرت زده شد | لیگ قهرمانان

ناگهان، این مکان منفجر شد، سبز و سفید وحشی شد و چرا که نه؟ آنها قبلا هرگز این را تجربه نکرده بودند و چه راهی برای انجام آن وجود دارد. اسپورتینگ لیسبون برای اولین بار در دو بازی ابتدایی خود در لیگ قهرمانان اروپا پیروز شد، دو گل در وقت اضافه که باعث پیروزی آنها در برابر تاتنهام شد و آنتونیو کونته در آنجا ایستاده بود و در این فکر بود که چه اتفاقی افتاده و چگونه بوده است.

او در مورد اهمیت یک تیم قوی صحبت کرده بود، اینکه چگونه بازیکنان تعویضی می توانند بازی ها را تغییر دهند، و حق هم داشت، اما این پائولینیو و آرتور بودند که از روی نیمکت آمدند تا این کار را انجام دهند.

اسپرز موقعیت‌هایی داشت، اما به جای مهاجمان، اکثراً به یک مدافع کناری سقوط کرده بودند، امرسون رویال سه تا از آنها را به دست آورد. همچنین برای هری کین و ریچارلیسون هر کدام یکی وجود داشت، اما برای سون هیونگ مین هیچ کدام.

دیدار لیسبون به نظر می رسید که بدون گل به پایان می رسید تا اینکه در دقیقه 90، پدرو پوررو به طرز درخشانی یک توپ بلند و بلند را به سمت راست زد، به داخل چرخید و یک شوت زیبا به سمت تیرک دروازه زد. هوگو لوریس آن را مهار کرد اما از کرنر، پائولینیو از بالای امرسون پرید و با سر وارد دروازه شد.

قابل توجه است که تمام نشده بود. آرتور برای اتلاف وقت کمی وارد زمین شد و در عوض در دقیقه سوم وقت اضافه، یک ثانیه هیجان انگیز را به ثمر رساند. این باعث شد تا اسپرز برای آنهایی که از آنها دور شده اند، به خصوص در اوایل هر نیمه، متاسف شوند، سانترهای متوالی که باعث مشکلات ورزشی می شد اما در نهایت باعث پیشرفت نشد.

ارسال ایوان پریسیچ ریچارلیسون را پیدا کرد، اما ضربه سر او در تیرک دور زمین به داخل زمین رفت و زهر آن را گرفت. سپس یک صلیب شرور امرسون درست از میان جعبه شش یاردی، از کنار پنج مرد عبور کرد. از یک پرتاب توپ به امرسون نزدیک به دروازه افتاد. به عقب افتاد و قادر به رام کردن کامل آن نبود، فقط توانست آن را روی میله بگذارد.

مسیرهای دقیق تر دیگری برای رسیدن به گل وجود داشت که توسط هری کین، بازیساز و مهاجم در یکی دیده شد. او دو بار زمین خورد تا هم تیمی های مهاجم خود را دریافت کند و از بین برود، اما پرچم هر دو بار بالا رفت.

دومی از آنها که فوق العاده ساخته شد، ریچارلیسون را دید که فراتر از آنتونیو آدان دریبل زد و به آرامی در یک دروازه خالی به پایان رسید. با این حال، او می‌دانست که دویدن او فراتر از مدافع نهایی و کشیدن پیراهن روی صورتش آغاز شده است. همچنین تبادل نظر شدیدی با سون صورت گرفت که بلافاصله اسپورتینگ را باز کرد.

این همه اسپرز نبوده بود، دور از آن. مارکوس ادواردز، بازیکن سابق اسپرز، اولین فرصت بازی را در انتهای دیگر ایجاد کرده بود و به سرعت برای یافتن فرانسیسکو ترینکائو، که شوت او توسط هوگو لوریس از کنار تیرک عبور کرد، به سرعت رد شد.

20 دقیقه بعد از آن، ترینکائو پس از اینکه اسپورتینگ به سرعت از پشت پرید، تلاش دیگری انجام داد، گونسالو ایناسیو او را وادار به دویدن کرد تا به بیرون شوت کند، و ادواردز یک ضربه را از بالای دروازه به بیرون زد.

زمانی که اسپورتینگ فرصتی برای بلند شدن و دویدن پیدا کرد، یک صراحت در مورد اسپورتینگ وجود داشت، و حرکتی به سمت سه نفر جلوی خود داشتند، ادواردز از مرکز شروع می‌کرد اما گاهی اوقات به سمت راست، چپ و عمیق‌تر ظاهر می‌شد.

همچنین لمس کنید: یک غرش بزرگ با یک چرخش و حرکت منظم پا از ادواردز در وسط زمین استقبال کرد، و سپس مدافع ماتئو ریس جوز هندی پاشنه پشتی را روی کین تولید کرد، جهان وارونه. که تشویق شد. اما لحظه‌ای که هواداران اسپورتینگ را روی پای خود گذاشتند و تشویق کردند، صدای تشویق ایستاده در اطراف این عرصه، درست قبل از نیمه تمام شد.

مینی مسی؟ این بیشتر شبیه مارادونا بود. ادواردز توپ را در وسط زمین برداشت، چرخید و اریک دایر را نه یک بار بلکه دو بار، دور از پریشیچ شکست داد و به سمت منطقه تاتنهام دوید و توپ را به سمت راست ترینکائو فرستاد. توپ برگشت، ادواردز باسن خود را چرخاند، از کریستین رومرو فرار کرد و سپس با نوک کفشش به توپ ضربه زد. دو بار از لوریس منحرف شد، به نوعی زیر او چرخید و از تیرک عبور کرد.

بازی با شروع مجدد تغییر کرد، دو موقعیت واضح دیگر در اوایل به امرسون رسید. هر دو توسط کین ساخته شدند – یک پاس عمقی عالی و یک ضربه ایستگاهی هوشمندانه که به سرعت انجام شد – و هر دو توسط آدان مهار شدند. هیچ‌کدام از این دو سیو – از ضربه سر به بیرون و ضربه‌ای روی پرتاب که با زانوهایش مهار شد – ارتدوکس نبودند، اما هر دو موثر بودند، و همچنین توقف شیرجه‌ای از تلاش کین بلافاصله بعد از آن بود.

در دقیقه 70، پریسیچ نمی توانست باور کند که یک ارسال ظاهراً عالی دیگر از روی دروازه نقطه پایانی پیدا نکرده است، کین در تیرک دروازه غلت می خورد و فقط قادر به برقراری تماس نیست.

اسپرز کمی مالکیت توپ را واگذار کرده بود، احتمالاً برای جلوگیری از بلند شدن اسپورتینگ و دویدن به فضا، اما تهدید همچنان پابرجا بود. درست قبل از ترکیب توپ پریسیک، ادواردز و گونکالوز، پرتغالی به طور ناگهانی به فضا پرتاب شد و ضربه‌ای را که لوریس مهار کرد، کم زد. سپس ادواردز روی بن دیویس سوار شد و به اعماق منطقه رسید.

در حالی که دقایق پایانی بازی می‌شد، اسپورتینگ فشار می‌آورد و سطح سر و صدا بالا می‌رفت. به زودی، آنها از مقیاس خارج شدند.