به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
هلیکوپترها در بالای سرشان پرواز کردند، افسران پلیس خیابان ها را غرق کردند و اندوه در هوا معلق بود، اما دیدار شاه چارلز از ایرلند شمالی شبیه تکرار مشکلات نبود. کاملا مخالف.
یورش پادشاه در سراسر دریای ایرلند در روز سهشنبه، ساعت را به دوران جدیدتری برگرداند، زمانی که آشتی بین اتحادیهگرایان و ملیگرایان، و ایرلند و بریتانیا، قوی و حتی اجتنابناپذیر به نظر میرسید.
خورشید درخشید، رهبران در سراسر شکاف سیاسی نقاط مشترکی یافتند، و برای چند ساعت احساس میکرد که دوره گیجی یک دهه پیش بود که خانواده سلطنتی مرهم را بر زخمهای برجای مانده از قرنها درگیری اعمال کردند و امیدی برای آیندهای هماهنگتر ایجاد کردند.
جکی گراهام، 78 ساله، در حالی که جمعیتی در بلفاست برای استقبال از پادشاه جدید جمع شده بودند، گفت: «اگر او به اندازه مادرش خوب عمل کند، درخشان خواهد بود. گراهام گفت چارلز می تواند هنر از دست رفته آشتی را احیا کند. “او باید به آن برود. وقتی مادرش به ایالت آزاد رفت، همه چیز تغییر کرد. فکر می کنم چارلی هم می تواند این کار را انجام دهد.»
وقتی چارلز و کامیلا، همسر ملکه، به قلعه هیلزبورو در کانتی داون و بعداً به کلیسای جامع سنت آن در بلفاست رسیدند، جمعیت تشویق کردند و جک های اتحادیه را تکان دادند.
ملی گراها و جمهوری خواهانی که وفاداری آنها در جاهای دیگر بود، به فریادهای “خدایا پادشاه را حفظ کن” نپیوستند، اما آنها نیز از او استقبال کردند، آنها نیز به خاطر مرگ ملکه الیزابت ابراز تسلیت کردند، و به نظر می رسید که آنها نیز امیدوار بودند که خانواده سلطنتی بتوانند بار دیگر زندگی را احیا کنند. روح توافق جمعه خوب
الکس ماسکی، رئیس مجلس استورمونت، به پادشاه گفت: “امیدوارم شما و خانواده تان از قدردانی و گرمی که همراه با ادای احترام به ملکه در سراسر این جزایر و در واقع در سراسر جهان بوده است، آرامش داشته باشید.”
یک احساس آشنا، به جز در این مورد که توسط یک زندانی سابق ارتش جمهوری اسلامی ایران و عضو سین فین بیان شده بود، که در جریان مشکلات از حملات مرگبار به «نیروهای ولیعهد» و لرد لوئیس مونت باتن، مربی شاهزاده چارلز، دفاع کرد.
هنگامی که ملکه الیزابت در سال 2011 از جمهوری ایرلند بازدید کرد و با حرکات آشتی با واکنشی هیجان انگیز مواجه شد، سین فین احساسات عمومی را دنبال کرد. یک سال بعد مارتین مک گینس با او دست داد و در سال 2015 گری آدامز با شاهزاده چارلز دست داد. این نقطه اوج در روابط ایرلند و بریتانیا بود.
ماسکی گفت: «او نشان داد که چگونه یک حرکت کوچک اما مهم، یک ملاقات، یک دست دادن، عبور از خیابان، یا صحبت کردن چند کلمه به زبان ایرلندی، می تواند تفاوت بزرگی در تغییر نگرش و ایجاد روابط ایجاد کند.
دیگران این ادای احترام را تکرار کردند، که به یک درخواست ناگفته تبدیل شد: لطفاً دوباره این کار را انجام دهید. برگزیت روابط بین ملیگرایان و اتحادیهگرایان و دوبلین و لندن را تیره کرده است و بنبست سیاسی تلخی را ایجاد کرده است و در برخی از بخشها اشتیاق برای دور دیگری از کیمیاگریهای سلطنتی خوب ایجاد کرده است.
سین فین از فعالان و حامیانش خواست که با شادی از مرگ ملکه، روحیه را خراب نکنند – دستوری که عمدتاً مورد توجه قرار گرفت و اتحادیهها که پادشاه را تشویق کردند به آن اذعان کردند.
«همه آنها محترم بوده اند و حرف های درستی می زنند. این همه چیزی است که می توانید بپرسید.
بن مکآولی، 22 ساله، گفت که برخی از ملیگرایان را دیده است که از مرگ ملکه در فیسبوک شادی میکنند، اما در کل تعجب کرده است. فکر میکردم خیلی بدتر میشد، اما آنقدرها هم بد نبود. جیمز مک ایلوین، 66 ساله، موافق است: «واکنش سیاسی یک واکنش مثبت بوده است. یک یا دو حادثه کوچک اما به طور کلی بسیار خوب.”
سرمقاله بلفاست تلگراف از شین فین، حزب سوسیال دموکرات و کارگر و دیگر ناسیونالیست ها به دلیل همدردی با اتحادیه های غم زده در یک شیوع نادر از همبستگی تمجید کرد. سیاستمداران ما بهترین ما را منعکس کردند و به همین دلیل سزاوار ستایش هستند.»
آتش بس برگزیت در کلیسای جامع سنت آن ادامه یافت، جایی که مایکل مارتین، معلم ایرلندی، به معنای واقعی کلمه از همان صفحه سرود لیز تراس خواند و یان پیزلی، نماینده اتحادیه دموکرات، با سیمون کاونی، وزیر امور خارجه ایرلند دست داد. پس از خدمت، پادشاه به لندن بازگشت و جماعت پراکنده شدند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.