رهبران ایرلند شمالی از طیف های مختلف سیاسی برای دیدار با پادشاه چارلز | ایرلند شمالی

رهبران سیاسی از سراسر طیف سیاسی ایرلند شمالی قبل از ملاقات با پادشاه چارلز سوم در خارج از قلعه هیلزبورو، عمارت سلطنتی در کانتی داون گرد هم آمده‌اند و امیدوارند که او بتواند به سابقه ملکه در کمک به آشتی ادامه دهد.

رهبران ملی گرا قرار است نقش مهمی در رویدادهایی ایفا کنند که در میان تدابیر شدید امنیتی برنامه ریزی شده بود، الکس ماسکی، سخنران مجلس ایرلند شمالی، از طرف مجمع در اتاق تخت قلعه پیام تسلیت گفت.

میشل اونیل، رهبر شین فین در ایرلند شمالی و اولین وزیر منصوب، در میان گروه کوچکی از رهبران از سراسر طیف سیاسی برای ملاقات خصوصی با وی خواهد بود.

او ماه گذشته خشم رهبران اتحادیه‌گرا را برانگیخت، هنگامی که از او درباره مبارزه مسلحانه ارتش جمهوری اسلامی ایران پرسیدند. گفت: “من فکر می کنم در آن زمان هیچ جایگزینی وجود نداشت.” وی افزود: خوشبختانه ما جایگزینی برای درگیری داریم و آن توافق جمعه خوب است و به همین دلیل برای همه ما بسیار ارزشمند است.

در حالی که ده ها دانش آموز و بزرگسال در مقابل دروازه عمارت، که صدها دسته گل در مقابل آن گذاشته شده بود، جمع شده بودند، برخی از سیاستمداران توقف کردند تا با خبرنگاران صحبت کنند.

سر جفری دونالدسون، رهبر DUP، بزرگترین حزب اتحادیه‌گرا، گفت: «با آمدن به رویال هیلزبورو، او دوباره تاکید می‌کند که رئیس دولت است و بالاتر از سیاست ایرلند شمالی است و من فکر می‌کنم. حضور همه احزاب سیاسی اصلی امروز به رسمیت شناختن آن است.

این نشان دهنده این است که چقدر در ایرلند شمالی سفر کرده ایم. من فکر می کنم که این امکان پذیر نبود و در روزهای تاریک گذشته آشفته ما اتفاق نمی افتاد. البته هنوز راه درازی در پیش داریم، اما این نشانه بلوغ سیاسی است.»

او گفت که شاه چارلز، مانند ملکه، نقشی در “ترویج آشتی” خواهد داشت و پادشاه “بینش بسیار دقیقی نسبت به سیاست ایرلند شمالی” دارد.

ما پادشاهی را خواهیم دید که بسیار درگیر است، نسبت به اختلافات سیاسی در اینجا در ایرلند شمالی حساس است، و در عین حال مشتاق و مایل به ایفای نقش خود به عنوان رئیس دولت این کشور در پیشبرد روند صلح و ایجاد آشتی است.»

جیم آلیستر، رهبر حزب صدای اتحادیه سنتی، گفت: «با توجه به فرصت، می گویم که اعتماد دارم که در اوایل سلطنت او، حاکمیت بریتانیا به طور کامل در رابطه با ایرلند شمالی احیا خواهد شد. به عبارت دیگر، پروتکلی که بریتانیای کبیر را به عنوان یک کشور خارجی در نظر می‌گیرد و ما را تابع قوانین خارجی می‌کند… که با بازگرداندن حاکمیت کامل بریتانیا جایگزین می‌شود.»

متیو اوتول، رهبر گروه در پارلمان استورمونت برای حزب ملی گرای سوسیال دموکرات و کارگر، گفت که می خواهد «نقش را به رسمیت بشناسد. [the Queen] از نظر ایجاد آشتی در جزیره ایرلند و بین جزایر بریتانیا و ایرلند بود. او سهم تاریخی بزرگی در آن داشت، به ویژه در اواخر سلطنتش. او مجبور نبود این کار را انجام دهد، اما انجام داد. ما یک حزب سلطنت طلب نیستیم و ما آرزوی تغییر قانون اساسی در این جزیره را داریم، اما هیچ تناقضی با ما برای تغییر و درک اهمیت این لحظه، به ویژه برای افرادی که پیشینه بریتانیایی و اتحادیه دارند، وجود ندارد.

گردهمایی هیلزبورو همچنین به رهبران حزب ایرلند شمالی این فرصت را داد که کینه توزی پس از برگزیت را، اگر فقط برای یک روز، کنار بگذارند. مراسم یادبود ملکه در کلیسای جامع سنت آن بعداً در بلفاست همان فرصت را به دولت‌های ایرلند و بریتانیا داد. لیز تراس قرار بود در این مراسم در کنار یک نمایش دیپلماتیک کامل از دوبلین شرکت کند: مایکل مارتین، وزیر امور خارجه. وزیر امور خارجه ایرلند، سیمون کاونی؛ و رئیس جمهور ایرلند، مایکل دی هیگینز.

شاه چارلز تلاش خواهد کرد تا شاهکار قابل توجهی را که توسط مادرش انجام شده تکرار کند: تبدیل سلطنت به نیرویی برای اتحاد در ایرلند شمالی، نه تفرقه.

در بیشتر مدت وجود این ایالت، خانواده سلطنتی خط گسلی بود بین اتحادیه‌گرایان که متعهد به وفاداری بودند و ناسیونالیست‌هایی که از گیر افتادن در یک ایالت بریتانیا، آن‌طور که می‌دیدند، تحت حاکمیت ناخواسته‌ای سرزنش می‌کردند.

توافقنامه جمعه خوب سال 1998 راه را برای سفر برجسته ملکه الیزابت دوم به جمهوری ایرلند در سال 2011 هموار کرد، زمانی که وی ایرلندی صحبت کرد و ژست های آشتی انجام داد. دست دادن او با مارتین مک گینس در سال 2012 و به دنبال آن شاهزاده چارلز در سال 2015 با گری آدامز دست داد، نقش خانواده سلطنتی را به عنوان پل سازان تثبیت کرد.

سپس برگزیت روابط بین اتحادیه‌گرایان و ملی‌گرایان و بین دوبلین و لندن را تیره کرد و یک بن‌بست سیاسی تلخ ایجاد کرد.