فاش شد: چگونه بریتانیا رهبر حقوق مدنی آمریکا را در کمپین مخفی هدف قرار داد | حرکت قدرت سیاه

اسنادی که اخیراً از طبقه بندی خارج شده فاش کرده است، دولت بریتانیا، استوکلی کارمایکل، رهبر حقوق مدنی آمریکایی را هدف قرار داده و با کمپین های مخفی اطلاعات نادرست، به دنبال تضعیف جنبش قدرت سیاه بود.

این تلاش کار یک واحد مخفی به نام “اداره تحقیقات اطلاعات” مستقر در لندن و بخشی از وزارت خارجه بود که به عنوان بخشی از تلاش گسترده تر برای بی ثبات کردن دشمنان جنگ سرد، ادبیاتی را از منابع جعلی ایجاد و توزیع می کرد.

اگرچه این اکتشافات عمدتاً بر اتحاد جماهیر شوروی و چین متمرکز بود، گروه‌ها و رهبران آزادی‌خواه چپ‌گرا که آنها را تهدیدی برای منافع خود می‌دانستند، اما اکتشافات نشان می‌دهد که IRD از اواخر دهه 1960 به دنبال مقابله با اهداف متنوع‌تر نیز بود.

ما می‌توانیم شاهد تلاشی در مقیاس بزرگ برای شکل دادن به رویدادهای خارج از کشور باشیم، اما تلاشی که از کمونیسم دور می‌شد و مناطق کاملاً جدیدی را هدف قرار می‌داد. روری کورمک، کارشناس تاریخ براندازی و اطلاعاتی که در تحقیق درباره کتاب اخیر خود، چگونه کودتا انجام دهیم: و ده درس دیگر از World of Secret Statecraft.

تلاش علیه کارمایکل، سخنوری آتشین که تا حدی برای فرار از آزار و اذیت آژانس های مجری قانون ایالات متحده به غرب آفریقا سفر کرد، با هدف به تصویر کشیدن رهبر برجسته قدرت سیاه به عنوان یک مداخله گر خارجی در آفریقا که ساکنان این قاره را تحقیر می کرد، بود.

این فعال 28 ساله که عمدتاً از ژوئیه 1969 در گینه مستقر بود، به مدافع سرسخت ایدئولوژی های سوسیالیستی و پان آفریقایی تبدیل شده بود. این موضوع باعث نگرانی مقامات انگلیسی شد.

این اسناد نشان می‌دهد که IRD یک سازمان جعلی در غرب آفریقا به نام نیروی سیاه – گروه میراث آفریقا ایجاد کرده است که جزوه‌ای را تهیه کرده است که کارمایکل را «پیامبری ناخواسته از آمریکا» می‌نامد که جایی در این قاره ندارد.

بس است – چرا استوکلی باید برود! – و کار خود را در جای دیگر انجام دهید،» در این جزوه آمده است که کارمایکل «یک دنباله خونین از هرج و مرج را به نام پان آفریقایی می بافد» و توسط Kwame Nkrumah، رهبر استقلال و رئیس جمهور سابق غنا که در سال 2017 برکنار شده بود، کنترل می شد. کودتا در سال 1966

تلاش IRD به کارمایکل به عنوان یک طرفدار شوروی یا کمونیست، خط حمله ای که تاکنون مکرر بود، حمله نکرد. در عوض، این واحد به دنبال آن بود که هدف خود را به عنوان یک خائن به سایر فعالان قدرت سیاه با رویکرد حمایتی از مردم آفریقا نشان دهد.

در این جزوه آمده است که کارمایکل با آمدن به آفریقا، “آرایش را رها کرده است” در ایالات متحده “که بیش از ما به او نیاز دارد” و در موعظه قدرت سیاه به قاره ای “جایی که واقعاً به آن تعلق دارد” متکبر بود. همچنین مدعی شد که کارمایکل یک “غیور سوز” بود که به نظر می رسید آفریقایی ها را “وحشی” تصور می کرد و او را با سایر فعالان رادیکال که اخیراً از ایالات متحده به این قاره آمده بودند مانند الدریج کلیور، رهبر اولیه پلنگ های سیاه مقایسه کرد. ، که در الجزایر زندگی می کرد.

ما می‌توانیم برنامه‌های خود را برای نقش خود در مبارزه برای حقوق برابر و آزادی سیاه‌پوستان در همه جا تنظیم کنیم… و زمانی که «Black Power» را راه‌اندازی می‌کنیم، آن برند خود ما «African Power» خواهد بود و نه آمریکایی آفریقایی تبار. در بیانیه جعلی آمده است که استوکلی، زاده فکری است که سعی دارد به ما تحمیل کند.

عملیات لکه گیری علیه کارمایکل مورد تایید مشتاقانه مقامات داخل IRD و جاهای دیگر در دولت بریتانیا، از جمله در وزارت امور خارجه آفریقای غربی قرار گرفت. این در بحبوحه نگرانی فزاینده وایت هال در مورد جنبش قدرت سیاه در سایر نقاط جهان نیز رخ داد. IRD به ویژه از نفوذ بالقوه جنبش در کارائیب نگران بود.

در فوریه 1969، IRD از کنفرانس قدرت سیاه که در برمودا در آگوست سال بعد برگزار می‌شود مطلع شد و تصمیم گرفت که به جای ممنوعیت این رویداد، سعی کنند آن را بی‌اعتبار کنند. از سرویس‌های اطلاعاتی بریتانیا اطلاعاتی درباره رهبران قدرت سیاه و هرگونه مدرکی دال بر ارتباط شوروی، کوبا یا گویان با جنبش خواسته شد. این فقط از سوی سرویس‌های اطلاعاتی ایالات متحده در دسترس بود که از حدود سال 1968 شروع به بررسی ارتباط بین رادیکالیسم سیاه‌پوستان در کارائیب و طرفداران قدرت سیاه در ایالات متحده کرده بودند.

سپس IRD مجموعه‌ای از مقالات را برای توزیع در روزنامه‌های کارائیب و جاهای دیگر آماده کرد. اینها جنبش قدرت سیاه را به استثمار هاوانا متهم کردند و مدعی شدند که کنفرانس آتی برمودا را از نظر اقتصادی خراب خواهد کرد.

IRD همچنین مقاله ای در مورد رهبران قدرت سیاه که ترینیداد را هدف قرار داده بودند تهیه و توزیع کرد. این نشان می‌دهد که کمونیست‌ها پشت آرمان‌های قدرت سیاه در جزیره هستند و قدرت‌های بیرونی «با تبانی محلی‌های جاه‌طلب که به دنبال اهداف خود هستند» عمل می‌کنند.

برخی از تاکتیک ها در برمودا به دلیل ترس از دامن زدن به تنش های نژادی رد شد و مقامات محلی در دریای کارائیب از این کمپین حمایت نکردند. «برای آنچه که IRD آماده انجام آن بود، محدودیت‌هایی وجود داشت. در کارائیب، نگرانی این بود که تنش های نژادی می تواند به شورش ها و اختلال در گردشگری و بنابراین اقتصاد گسترده تر منجر شود. به طور کلی، IRD خوشحال بود که چیزی را بدون مدرک و نه با دروغ گویی آشکار القا می کرد.

در سال 1969، IRD همچنین یک گروه جعلی جدید ایجاد کرد: سازمان دانشجویان آفریقایی برای قدرت آفریقا. این بنا ظاهراً در آلمان شرقی مستقر بود و ایده‌های چپ نو رادیکال معاصر را پذیرفت و «طاعون را بر سر غرب سرمایه‌داری و بلوک شوروی اعلام کرد».

IRD احساس می‌کرد که این امر بستری بهتر برای «آسیب رساندن به مخالفان» نسبت به رویکرد ملی‌گرایانه قدیمی فراهم می‌کند، در حالی که ردیابی به بریتانیا دشوار است، زیرا بسیاری از گروه‌های مشابه واقعاً در اواخر دهه 1960 به وجود آمده بودند. این گروه تلاش کرد تا موجی از ترورها در آفریقا را به شوروی مرتبط کند.

انگلیسی ها در استفاده از این تاکتیک ها تنها نبودند. KGB منابع قابل توجهی را به کمپین های اطلاعات نادرست در طول جنگ سرد اختصاص داد و به موفقیت های چشمگیری دست یافت. یک جزوه تولید شده توسط سرویس شوروی آمار دقیق آمریکایی و موارد واقعی جنایات نژادی را گزارش کرد تا مخاطبان آفریقایی را علیه ایالات متحده برانگیزد. به نظر می رسد که توسط یک سازمان آفریقایی آمریکایی که علیه کو کلوکس کلان تحریک می شود نوشته شده است.

سیا شبکه‌های گسترده‌ای را در سراسر جنوب صحرای آفریقا ایجاد کرد و از سفیران فرهنگی مانند لوئیس آرمسترانگ به عنوان «اسب تروا» برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده کرد.

آژانس پس از پرواز کارمایکل از ایالات متحده در سال 1969 به علاقه خود به کارمایکل ادامه داد و «یادداشت‌های تایپی نوشت [his] در دوره ای به خارج از کشور سفر می کند که از دید عموم دور شده بود، خلاصه ای از فعالیت های منتشر شده توسط آژانس در سال 2007 نشان داد.

تلاش بریتانیا بسیار کوچک‌تر از آمریکایی‌ها یا شوروی و همچنین محدودتر بود، اما دامنه وسیعی داشت. کورمک گفت که بریتانیا این کار را در سرتاسر جهان انجام می‌داد. «عملیات اطلاعاتی به عنوان یک افزایش دهنده نیرو در نظر گرفته شد. واضح است که تشخیص داده می شد که ما کوچک هستیم و در حال افول هستیم، اما این روشی هوشمندانه برای حفظ نقش جهانی ارزان بود.»