“همه ما می خواهیم برگردیم”: ساکنان فراری از کیف عزادار یک شهر متروک هستند | کیف

دو هفته پیش، منطقه بزرگ کیف حدود 3.5 میلیون نفر جمعیت شلوغ داشت و خیابان های آن پر از کافه ها، مشاغل و بارهای شلوغ بود.

امروز پس از 13 روز بمباران توسط ارتش روسیه، پایتخت اوکراین خالی از سکنه شده و 50 درصد از ساکنان آن رفته اند.

ویتالی کلیچکو، شهردار کیف، روز پنجشنبه گفت: «نیمی از جمعیت کیف فرار کرده‌اند، زیرا نیروهای مسکو همچنان به شهر مهلت نمی‌دهند. کمی کمتر از 2 میلیون نفر از پایتخت گریخته اند.

در روزهای اخیر، همزمان با تشدید بمباران‌های روسیه در ایرپین و دیگر حومه پایتخت، شهروندان کیف به سمت شهر لویو در غرب سرازیر شدند، جایی که ده‌ها هزار نفر از آغاز تهاجم به آنجا پناه برده‌اند.

آناستازیا استپانچوک، 28 ساله، مصمم بود در خانه خود در حومه کیف با همسرش که برای دفاع از پایتخت می جنگد، بماند.

هنگامی که نیروهای روسی شروع به فشار بیشتر به شهر کردند، او تصمیم به فرار گرفت. او یک کیف غیرقابل تشخیص را پشت سر گذاشت، کافه‌ها و مغازه‌ها بسته و خیابان‌های پر از موانع و وسایل دفاع ضد تانک. کلیچکو می‌گوید، این مکان به یک قلعه تبدیل شده است که هر خیابان، ساختمان و ایست بازرسی در آن مستحکم شده است.

او می گوید: «من مجبور شدم فرار کنم و می ترسم، زیرا دوستان زیادی و البته شوهرم را ترک کردم. “من نمی خواهم به خارج از کشور بروم. مصمم هستم وقتی اوضاع بهتر شد به شهرم برگردم. پس از پیروزی اوکراین، من به کیف بازخواهم گشت تا آن را دوباره بسازم. همه ما می خواهیم برگردیم و در بازسازی شرکت کنیم.»

بسیاری از کسانی که مجبور به ترک شهر خود شدند از ترس خود از آنچه در بازگشت خواهند یافت صحبت کردند.

یولیان کندور، 28 ساله، ساکن کیف که اکنون آواره داخلی است، با شروع جنگ مجبور به نقل مکان به حومه پایتخت شد.

کندور که هماهنگ کننده بنیاد خیریه زنان روما چیریکلی است، می گوید: «در اولین بمباران، ساختمانی در دو بلوک من مورد اصابت قرار گرفت. «وقتی رفتم، شهر شبیه شهر ارواح بود. اکثر افرادی که باقی مانده اند در پناهگاه های بمب زندگی می کنند و برخی در مورد غذا و سایر نیازها به دیگران کمک می کنند. کیف بسیار سرزنده و آرام بود و مردم هر روز سر کار می رفتند و زندگی عادی خود را داشتند. فکر برگشتن و دیدن کیف در این شرایط کمی مرا می ترساند.»

در لویو، پزشکان، سربازان و داوطلبان نیز مشتاقانه منتظر ورود مردم از ماریوپل هستند، شهری که بمباران وحشتناک نیروهای روسی را تجربه کرده است. رئیس جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی، حمله روز چهارشنبه به یک زایشگاه در ماریوپول را “وحشیگری” خواند و بیمارانی را در صحنه های “آخرالزمانی” زیر آوار گرفتار کردند. آماده سازی برای استقبال از مجروحان و آواره های بیشتری در هفته ها و ماه های آینده در حالی که از شهرهای سراسر کشور خارج می شوند، در حال انجام است.

اولگا، 30 ساله، روز چهارشنبه به همراه چهار گربه خود از خارکف، یک شهر بزرگ در نزدیکی مرز شرقی با روسیه، که در میان اولین شهرهایی بود که بمباران شد، وارد لویو شد.

«خارج شدن از شهر بسیار سخت بود. مردم از رانندگی ماشین برای رسیدن به مرز یا مناطق دیگر کشور می ترسند. اطلاعات کمی وجود دارد و همه نمی دانند که اتوبوس هایی برای تخلیه مردم وجود دارد.

اگر بتوانید به این افراد بفهمانید که می توانند شهرها را به سلامت ترک کنند، می توانید جان افراد زیادی را نجات دهید. اما تا زمانی که منطقه پروازی باز باشد، مردم به مرگ ادامه خواهند داد.»