عمو جک چارلز، بازیگر و فعال بومی در سن 79 سالگی درگذشت | فرهنگ

عمو جک چارلز هنرپیشه، نوازنده، هنرمند و فعال بومی در سن 79 سالگی درگذشت.

روزنامه نگار او صبح سه شنبه تایید کرد که چارلز دچار سکته مغزی شده و در بیمارستان سلطنتی ملبورن درگذشت.

بون وورانگ، دیجا دیا وورانگ، وویورونگ و بزرگ یورتا یورتای محبوب با مراسم سیگار کشیدن در بیمارستان توسط خانواده خداحافظی کردند.

ما به همه چیزهایی که او در زندگی چشمگیر خود به دست آورده است – بزرگتر، بازیگر، موسیقیدان، سفالگر، فعال، مربی، نام آشنا و صدای محبوب همه – افتخار می کنیم، همانطور که جوایز متعدد او از جمله جایزه بزرگ مرد NAIDOC امسال نشان داده است. در این بیانیه آمده است.

او در قلب ها و خاطرات ما و از طریق نقش های پرشمارش در صفحه نمایش و صحنه زنده خواهد ماند.

در توییتر، بریگز خواننده رپ ادای احترام کرد: “شما هرگز روح گرم، خنده دار و دوستانه تر را ملاقات نکرده اید.” «عمو جک و عمو آرچ [Archie Roach] هر جا که باشند، در یک شرکت خوب خواهند بود.»

بازیگر دیوید ونهام او را به عنوان “بازیگر بزرگ، فعال اجتماعی بزرگ، انسان بزرگ” توصیف کرد. دیوید کمبل، خواننده و بازیگر، او را “افسانه واقعی استرالیا” نامید.

ماگدا سوبانسکی نوشت که از شنیدن این خبر بسیار متاثر شد. او فقط بهترین بود و این یک باخت است. ریپ کن عزیزم.» نویسنده آنیتا هیس نوشت: زیبایی روح شما و موهبت داستان سرایی شما برای همیشه زنده خواهد ماند.

آدام بندت، رهبر سبزها نیز در توییتر ادای احترام کرد: «چه زندگی است. چه داستان نویسی شوخ طبعی و انرژی و سخاوت و شجاعت فراموش نشدنی.»

چارلز که در سال 1943 به دنیا آمد، یک بازمانده از نسل های سرقت شده بود. در صحبت با پادکست آبان نیوز استرالیا، او درباره تولد خود گفت: «قرار بود مستقیماً توسط اوباش حفاظت بومیان از سینه مادرم گرفته شوم و در یک مأموریت شهر نوزاد قرار دهم… اما این اتفاق نیفتاد. [My mother] توانست مرا دزدکی بیرون بکشد [of hospital]”

چهار ماه بعد او توسط ایالت بازیابی شد و به یک مأموریت شهری منتقل شد و تا دو سالگی در آنجا زندگی کرد. او سپس به خانه پسران منتقل شد و در آنجا مورد آزار جنسی کودکان قرار گرفت.

در آوریل امسال، چارلز اولین شاهدی بود که داستان خود را در کمیسیون حقیقت گویی بومی ویکتوریا تعریف کرد. او تنها فرزند ملل اول در خانه بود و با این باور بزرگ شد که یتیم است. او به کمیسیون گفت: «حتی به من نگفتند که بومی هستم – باید خودم آن را کشف می کردم.

در 17 سالگی شنید که مادرش زنده است و در تپه سوان زندگی می کند. هنگامی که او این خبر را به مادر رضاعی خود داد، از سرپرستی خارج شد و در بازداشتگاه نوجوانان قرار گرفت. او به یاد می آورد: «من به یاد دارم که خودم برای خواب گریه می کردم.

چارلز در سال‌های جوانی‌اش چندین زندانی را برای دزدی و جرایم مواد مخدر تحمل کرد و گاهی با اعتیاد به هروئین و کنار آمدن با تمایلات جنسی خود دست و پنجه نرم کرد.

در مصاحبه ای در سال 2014 با آبان نیوز استرالیا، او گفت که بیش از یک دهه از یک سلول زندان دور بوده است. «وقتی آخرین بار از زندان بیرون آمدم، به عنوان یک مرد خودخوانده از زندان بیرون آمدم. من می دانستم که دانشی برای به اشتراک گذاشتن دارم.»

در سال 1971، چارلز با باب مازا، اولین گروه تئاتر بومی استرالیا به نام Nindethana را در کارخانه کالسکه ملبورن تأسیس کرد.

او در یک ویدیوی اخیر برای NITV گفت: «وقتی صنعت متوجه شد که بومی‌هایی هستند که بومی‌ها را بازی می‌کنند، مجبور شدند از سیاه‌پوست کردن سفیدپوستان برای بازی بومیان خودداری کنند. “این یک زنگ خطر بزرگ برای صنعت هنر بود.”

سال بعد او را برای نقش کارآگاه بومی در سریال تلویزیونی استرالیایی به همین نام از دست داد. این نقش به جیمز لورنسون بازیگر نیوزلندی رسید که برای این نقش آرایش سیاهی انجام داد.

چارلز در طی پنج دهه در فیلم‌هایی مانند آواز جیمی آهنگر، بدویل، بلک‌فللاس، تام وایت و پان نامی برای خود رقم زد.

اخیراً، چارلز در سریال درام ترسناک Wolf Creek و در سریال درام تلویزیونی ABC Cleverman و در کمدی ABC Preppers ظاهر شد.

در سال 2015، او به عنوان سالمند سال استرالیا ویکتوریایی انتخاب شد. در آن شب، او از رفتن به خانه از داکلندز محروم شد، مگر اینکه از قبل به راننده تاکسی پول پرداخت کند.

دو سال قبل، یک راننده تاکسی سیدنی که چارلز به او زنگ زده بود تا او را به اجرایش در تئاتر بلووار ببرد، او را دور زده بود.

چارلز تا زمان مرگش به دفاع از حقوق مردان جوان بومی در بازداشت ادامه داد.

در سال 2019، چارلز از دولت ویکتوریا خواست تا مراکز محلی محلی بومی برای مقابله با افزایش زندانی شدن مردان جوان بومی ایجاد کند. او گفت: «ما باید جلوی جریان ورود جوانان به زندان‌ها و زندان‌های ما را بگیریم. وقتی آنها به آنجا می‌رسند، سه افسر پلیس برای یک زندانی منصوب می‌شوند، که باعث می‌شود آن‌ها سرکوب‌کننده باشند – وقتی آنها چنین عصبانیت نسبت به سیستم و افسران دارند، تماس گرفتن با کسی سخت است.»

در سال 2014، چارلز اولین دریافت کننده بومی جایزه اتاق سبز برای دستاورد یک عمر شد. او در سال 2019 توسط شورای استرالیا با جایزه اخرای سرخ نیز به دلیل یک عمر دستاورد شناخته شد.

خاطرات او – جک چارلز: دوباره متولد شده بلکفلا – در سال 2020 منتشر شد که با همکاری نامیلا بنسون نوشته شد.

در ماه ژوئیه، او در هفته نایدوک به عنوان پیر مرد سال انتخاب شد.

روز سه‌شنبه، لیندا برنی، وزیر امور بومیان، بیانیه‌ای را برای رسانه‌ها ارسال کرد و به وی تسلیت گفت.

او گفت: “عمو جک چارلز یک داستان سرا و فعال پیشگام بود که مردم را با گرمی و لطف خود به آنجا آورد و هرگز از گذشته خود و آنچه که بود ابایی نداشت.” “[He] دریچه ای برای بسیاری از استرالیایی ها برای دیدن درد پایدار بازماندگان نسل های ربوده شده ارائه داد و با قدرت شخصیت و انعطاف پذیری خود به مردم الهام بخشید.

مارکوس استوارت، رئیس مجمع اول خلق ویکتوریا، گفت که عمو جک میراثی قدرتمند و قوی برای غلبه بر تروما، فقدان و درد با شوخ طبعی، لطف و انعطاف پذیری از خود بر جای گذاشت. مرد نیرا illim bulluk از ملت Taungurung گفت: “عمو جک زندگی شگفت انگیزی داشت.” “آنها نتوانستند او را پایین نگه دارند، او در برابر همه شانس ها پافشاری کرد و بر هر چالشی که سر راهش بود غلبه کرد.”

آبان نیوز اجازه استفاده از نام و تصویر او را دریافت کرده است.