با وجود پیروزی های اخیر اوکراین، زندگی در خارکف همچنان متزلزل است | اوکراین

آآژیر ir در طول روز در خاریف به صدا درآمد. دست‌کم چهار موشک روسی در دو حمله روز دوشنبه به این شهر شمال شرقی اصابت کرد که حداقل یک نفر کشته و تعدادی دیگر زخمی شدند و باعث اختلال بیشتر در تامین برق و آب شهر شد.

در حالی که آزادسازی بخش‌های تحت اشغال روسیه در منطقه خارکف توسط اوکراینی‌ها در سراسر کشور جشن گرفته می‌شود، وضعیت در این شهر – که تا همین یک هفته پیش در محاصره نیمه‌ای توسط نیروهای روسی بود – به نوعی ناامن‌تر شده است.

در همین حال، مقامات اوکراینی گزارش داده اند که اجساد غیرنظامیان را با نشانه های آشکار شکنجه پیدا کرده اند، زیرا دادستان ها شواهد بیشتری از جنایات جنگی احتمالی جمع آوری کرده اند.

برخلاف آزادسازی کیف و سایر مناطق شمالی در اواخر مارس، زمانی که مهاجمان مجبور به عقب نشینی آشفته شدند، روسیه تقریباً بلافاصله ضدحمله ای را آغاز کرده است و هیچ نشانه ای از دور شدن از این گوشه از کشور نشان نمی دهد.

روز یکشنبه، برای اولین بار از زمان آغاز جنگ، حملات موشکی کروز روسیه به یک نیروگاه برق خارکف منجر به خاموشی در سراسر منطقه شد. مهندسان موفق شدند پس از چهار ساعت برق را به حالت اول برگردانند، در حالی که آتش سوزی در نیروگاه بیداد کرد.

کیریلو تیموشنکو، معاون دفتر ریاست جمهوری اوکراین گفت: روس ها می خواهند ما را بدون نور، آب و گرما رها کنند.

همچنین گزارش های اولیه از خاموشی در مناطق مجاور سومی و پولتاوا و همچنین در دنیپروپتروفسک وجود داشت که به طور بالقوه بر میلیون ها غیرنظامی تأثیر می گذارد.

به نظر می رسد روسیه با حداقل هفت حمله در 24 ساعت گذشته از موشک هایی با فرکانس فزاینده استفاده می کند. پس از عقب راندن تقریباً به مرز، روس‌ها دیگر نمی‌توانند از گلوله‌های توپخانه ارزان‌تر برای حمله به مواضع اوکراینی و ترساندن مردم شهر استفاده کنند.

ترکیب حملات موشکی و خاموشی، مرحله جدیدی از جنگ را برای مردم خسته شهر رقم می زند.

پس از اعتصابات روز دوشنبه، برق و آب در شهر خارکف دوباره در اکثر مناطق قطع شد. در برخی از آنها، آب از یکشنبه شب بازسازی نشده بود.

مقامات خارکف می گویند که این حملات مناطق غیرنظامیان را هدف قرار داده است و این نشان می دهد که هدف ممکن است اعمال فشار روانی بر مردم باشد.

“[It was] در درجه اول یک ضربه به یک منطقه مسکونی پرجمعیت. هیچ زیرساخت نظامی در این نزدیکی وجود ندارد. ایهور ترخوف، شهردار خارکف در تلگرام نوشت: اطلاعات در مورد قربانیان و ویرانی ها در حال روشن شدن است.

ستاد کل اوکراین روز دوشنبه اعلام کرد که در 24 ساعت گذشته بیش از 20 شهرک را پس گرفته است. ویدئوهای منتشر شده در رسانه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که در حالی که پرچم‌های آبی و زرد اوکراین بالای سرشان به اهتزاز در می‌آید، با تشویق ساکنان از سربازان استقبال می‌کنند.

اما در حالی که اوکراینی‌ها به ضدحمله خود ادامه می‌دهند، تمرکز در مناطق تازه آزاد شده به تجربه محلی‌هایی معطوف است که مجبور شده‌اند تحت اشغال روسیه زندگی کنند، در میان نشانه‌های فزاینده‌ای مبنی بر اینکه جنایاتی مشابه آنچه در اوایل سال جاری در مناطق شمالی کشف شد، انجام شده است.

اینا سووسون، نماینده پارلمان اوکراین، با تکرار اکتشافات وحشتناک پس از بازپس گیری بوچا توسط نیروهای اوکراینی، گفت که نیروهای اوکراین اجساد غیرنظامیانی را پیدا کرده اند که به نظر می رسد شکنجه شده اند.

دفتر دادستانی منطقه گفت که نیروهای آزادی بخش چهار جسد غیرنظامی را که “نشانه های شکنجه” را در روستای زالیزنیچن نشان می دادند، کشف کردند. دادستان در بیانیه ای در فیس بوک گفت: “سه نفر از آنها در نزدیکی خانه های شخصی دفن شده اند و دیگری در قلمرو کارخانه آسفالت پیدا شده است.”

ماکسیم استرلنیکوف، یکی از اعضای شورای ایزیوم، پایگاه اصلی نیروهای مسکو در منطقه خارکف و دروازه ورود به دونباس، گفت: «سربازان روسی مرتکب جنایاتی شدند و سعی کردند آنها را پنهان کنند.

الکساندر فیلچاکوف، دادستان ارشد جنایات جنگی در منطقه خارکف، گفت: «کار تحقیقاتی ما در شهرهای آزاد شده به تازگی آغاز شده است.

مقامات اوکراینی به آبان نیوز گفتند درست مانند زمانی که منطقه کیف در ماه مارس اشغال شد، سربازان روسی در خارکف مردانی را که در ارتش خدمت کرده بودند، شکار کردند.

یکی از سربازان اوکراینی که در حال حاضر در حال تخلیه مردم از مناطق آزاد شده است، گفت که رفتار با غیرنظامیان هر چه به خط مقدم نزدیک تر شود بدتر می شود. «هرچه حضور سربازان در یک منطقه بیشتر باشد، داستان‌ها بیشتر می‌شود [of abuse] شنیدیم.»

هنگامی که نیروهای روسی در اواخر فوریه وارد روستاهای اطراف کوپیانسک شدند، به گفته همسایه او، لویدمیلا، معلم، یک مرد محلی را که در دونباس جنگیده بود دستگیر کردند. لویدمیلا گفت که روس با لیستی از کسانی که خدمت کرده بودند به آنجا رسید و این افراد ظاهراً برای بازجویی به اداره منطقه ای منطقه خود منتقل شدند.

لویدمیلا گفت: “ما نمی دانیم چه اتفاقی برای او افتاده است.” «بستگان او سعی کردند به اداره مراجعه کنند تا بفهمند چه اتفاقی برای او افتاده است. اما [Russian] سربازان غذا را نمی گرفتند [they bought] برای انتقال به او – و در حالی که او دور بود، [the Russians] به خانه اش رفت و همه چیز را دزدید.»

لویدمیلا گفت که اگرچه روستاییان از این اشغال ناراضی بودند، اما او هیچ مورد تجاوز یا شکنجه ندیده است. پس از اینکه روس‌ها پایگاهی را در مرکز اجتماعی خود ایجاد کردند، شخصی در روستا لاستیک‌های آنها را برید. افسر روسی سپس روستاییان را جمع کرد و سعی کرد برای همزیستی به توافق برسد.

آناستازیا، 23 ساله، که اهل یک روستای کوچک در نزدیکی بالاکلیا است و در 9 فوریه صاحب دوقلو شد، اولین هفته های پس از اشغال را در زیرزمینی گذراند که به سختی برای هوا بیرون می آمد. تنها زمانی که درگیری متوقف شد و ایست بازرسی روسیه را دیدند متوجه شدند که تحت اشغال قرار گرفته اند.

«بدترین چیز این است که شوهرم دعوا می کرد [for Ukraine] در خارکف، گفت: آناستازیا. من فقط می‌خواستم تمام روس‌هایی را که دیدم بکشم.»

روستاییان به جز یکی از همسایه‌ها که سیم کارت روسی خریده بود، سیگنال تلفن نداشتند، و در بیشتر مواقع تلویزیون ماهواره‌ای مسدود به نظر می‌رسید و روستاها را در «خلاء اطلاعاتی» قرار می‌داد.

سربازان روسی در روستای خود زندگی نمی‌کردند و تعامل محدودی با مردم محلی داشتند، اما آناستازیا در مورد آنچه که اخیراً از سر گذرانده بود شکی نداشت: “هیچ کلمه ای جز اشغال برای آن وجود ندارد.”

سه هفته اول برق، گاز و آب نبود و بعد از آن، اغلب قطع می شد. در ماه اول، آنها با آنچه از قبل داشتند زنده ماندند. وقتی کالاهای روسی بالاخره ظاهر شدند، بسیار گران بودند.

آناستازیا گفت: «برای یک پوشک حدود (1 دلار) بود. سربازان روسی هیچ کمک بشردوستانه ای برای ما نیاوردند.

گزارش اضافی توسط آرتم مازولین