به گزارش دپارتمان اخبار جهان پایگاه خبری آبان نیوز ،
دو دهه و یک سال پس از مرگبارترین حمله تروریستی در خاک ایالات متحده، این کشور 11 سپتامبر را با ادای احترام و التماس «هرگز فراموش نکنید» به یاد آورد.
بونیتا منتیس در مراسم Ground Zero با گردنبندی با عکس خواهر کشته شده خود، شوون، یک مهاجر 25 ساله گویانایی که برای یک شرکت مالی کار می کرد، تصمیم گرفت تا نام قربانیان را بخواند.
21 سال گذشته است، اما برای ما 21 سال نیست. منتیس روز یکشنبه گفت، انگار همین دیروز است. زخم ها هنوز تازه هستند.
او افزود: «مهم نیست چند سال گذشته باشد، هیچ کس واقعاً نمی تواند بفهمد که همان روز چه اتفاقی افتاده است.
بستگان و مقامات ارشد قربانیان همچنین در دو سایت حمله دیگر، پنتاگون و میدانی در پنسیلوانیا، جایی که پرواز 93 هواپیمایی یونایتد قبل از رسیدن به هدف مورد نظر سقوط کرد، گرد هم آمدند.
بیش از دو دهه بعد، 11 سپتامبر همچنان نقطه ای برای تأمل در مورد حملات هواپیمای ربوده شده که نزدیک به 3000 نفر را کشت، سیاست امنیت ملی را بازسازی کرد و به “جنگ علیه تروریسم” ایالات متحده در سراسر جهان دامن زد.
مراسم روز یکشنبه که به دنبال یک سالگرد مهم در سال گذشته برگزار شد، کمی بیش از یک ماه پس از آن برگزار شد که حمله هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده باعث کشته شدن ایمن الظواهری، یکی از چهره های کلیدی القاعده شد که به طراحی حملات 11 سپتامبر کمک کرد.
پیر رولدان، که پسر عموی خود کارلوس لیلو، یک امدادگر را از دست داد، گفت: زمانی که یک یورش ایالات متحده اسامه بن لادن را در سال 2011 کشت، “ما نوعی عدالت داشتیم”.
رولدان گفت: «اکنون که الظواهری رفته است، حداقل ما به اجرای عدالت ادامه می دهیم.
با ظهور اختلافات، وحدت ملی فروکش می کند
حملات 11 سپتامبر همچنین – برای مدتی – حس غرور و اتحاد ملی را برای بسیاری برانگیخت و در عین حال مسلمانان آمریکایی را در معرض سال ها سوء ظن و تعصب قرار داد و بحث هایی را در مورد تعادل بین امنیت و آزادی های مدنی ایجاد کرد.
پیامدهای 11 سپتامبر از جهاتی ظریف و آشکار، تا به امروز در سیاست و زندگی عمومی آمریکا موج می زند.
اما مانند برخی دیگر از بستگان قربانیان، جی سالومن میترسد که آگاهی آمریکاییها از 11 سپتامبر کاهش یابد.
«آن روز این یک حمله تروریستی علیه کشور ما بود. و از نظر تئوری، همه باید آن را به خاطر بسپارند و، می دانید، اقدامات احتیاطی را انجام دهند و مراقب باشند.”
مانند تعداد فزایندهای از کسانی که نامها را در نقطه صفر میخوانند، برادرزاده همنام آتشنشان جیمی ریچز هنوز به دنیا نیامده بود که بستگانش درگذشت. اما پسر به احترام او روی سکو رفت.
“شما همیشه در قلب من هستی. و من می دانم که شما مراقب من هستید.» او پس از خواندن بخشی از اسامی قربانیان گفت.
بیش از 70 نفر از همکاران Sekou Siby در Windows on the World، رستورانی که در بالای برج شمالی مرکز تجاری قرار داشت، جان باختند. سیبی قرار بود آن روز صبح سر کار باشد تا اینکه آشپز دیگری از او خواست شیفت خود را عوض کند.
مهاجر ساحل عاج با چگونگی درک چنین وحشتی در کشوری که به دنبال زندگی بهتر آمده بود دست و پنجه نرم کرد.
و ایجاد دوستی هایی به اندازه دوستی هایی که در Windows on the World داشت دشوار بود. او آموخته بود که دلبستگی به مردم بسیار دردناک بود، زمانی که «کنترلی روی اتفاقی که قرار است برای آنها بیفتد ندارید».
سیبی در آستانه این سالگرد گفت: “هر 11 سپتامبر یادآور چیزهایی است که از دست داده ام و هرگز نمی توانم آن ها را بازیابی کنم.” او اکنون رئیس و مدیر عامل ROC United است، یک گروه مدافع کارگران رستوران که از یک مرکز امداد پس از 11 سپتامبر تکامل یافته است.
اندوه، خشم، سرسختی، قدردانی از کسانی که کمک کردند
رئیس جمهور جو بایدن روز یکشنبه در سخنانی در پنتاگون به یاد آورد که در 11 سپتامبر، زمانی که سناتور بود، دود از مقر نظامی آسیب دیده آمریکا بلند شد. او قول داد که ایالات متحده به کار برای ریشه کن کردن توطئه های تروریستی ادامه خواهد داد و از آمریکایی ها خواست تا در روزهای پس از سالگرد برای دموکراسی بایستند.
ما موظفیم، وظیفه داریم، از دموکراسی خود دفاع، حفظ و حراست کنیم – همان دموکراسی که تضمین کننده حق آزادی است که تروریست های 11 سپتامبر به دنبال دفن آن در آتش سوزان، دود و خاکستر بودند. دموکرات گفت.
معاون رئیس جمهور کامالا هریس و همسرش داگ امهوف به مراسم یادبود ملی 11 سپتامبر در نیویورک پیوستند، اما طبق سنت، هیچ شخصیت سیاسی صحبت نمی کند. به جای آن مراسم بر روی بستگان قربانیان متمرکز می شود که با صدای بلند نام کشته شدگان را می خوانند.
نیکیتا شاه با یک تی شرت به آنجا رفت که روی آن نوشته رسمی بزرگداشت سالانه – “هرگز فراموش نکن” – و نام پدر کشته شده اش، جیش شاه، روی آن نوشته شده بود.
خانواده بعداً به هیوستون نقل مکان کردند، اما اغلب برای این سالگرد به نیویورک بازمیگردند تا «در اطراف افرادی باشند که پس از 11 سپتامبر همان نوع غم و اندوه و همان احساسات را تجربه کردند.» شاه گفت: او 10 ساله بود که پدرش کشته شد. .
خوانندگان اغلب اظهارات شخصی را اضافه می کنند که ترکیبی از احساسات آمریکایی در مورد 11 سپتامبر را تشکیل می دهد – غم و اندوه، عصبانیت، سرسختی، قدردانی از اولین پاسخ دهندگان و ارتش، توسل به میهن پرستی، امید به صلح، هرازگاهی لحن های سیاسی، و گزارشی تلخ از فارغ التحصیلی ها. ، عروسی ها، تولدها و زندگی روزمره که قربانیان از دست داده اند.
برخی از نزدیکان نیز از این که ملتی که پس از این حملات گرد هم آمدند، از هم متلاشی شد، ابراز تاسف می کنند.
تا آنجا که مجری قانون فدرال و آژانس های اطلاعاتی، که پس از 11 سپتامبر برای تمرکز بر تروریسم بین المللی تغییر شکل دادند، اکنون تهدید افراط گرایی خشونت آمیز داخلی را به همان اندازه فوری می بینند.
“این یک تراژدی طول کشید تا ما را متحد کرد. اندرو کولابلا که پسر عموی او، جان دی جیووانی، در بمبگذاری سال 1993 در مرکز تجارت جهانی که پیشگوی 11 سپتامبر بود، درگذشت، گفت: «نباید فاجعهای دیگر لازم باشد تا دوباره ما را متحد کند.
فراتر از سایت های حمله، سایر جوامع در سراسر کشور این روز را با شمع خوانی، خدمات بین ادیان و دیگر مراسم بزرگداشت جشن گرفتند. برخی از آمریکایی ها در روزی که از نظر فدرال به عنوان روز میهن پرست و روز ملی خدمات و یادبود شناخته می شود، به پروژه های داوطلبانه پیوستند.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.