به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
ژاک ویلنوو یک عنوان قهرمانی فرمول یک و یک قهرمانی ایندیاناپولیس 500 را به نام خود دارد. او چیزی برای اثبات ندارد و با این حال چنان جشن گرفت که گویی واجد شرایط شدن در Daytona 500 بزرگترین برد دوران حرفه ای او بود.
این مرد 50 ساله شک داشت که بتواند از طریق تایم تریل های چهارشنبه شب در سرعت بین المللی دیتونا وارد مسابقه شود. فورد او خیلی سریع نبود و برای عبور از بازرسی نسکار به سه بار تلاش نیاز داشت. بنابراین هنگامی که سریعترین زمان را از بین شش اتومبیل واجد شرایط در زمان آزمایشی برای کسب مقام در زمین روز یکشنبه به ثبت رساند، ویلنوو از خوشحالی فوران کرد و به دنبال خدمه خود به سمت پایین پیت لین رفت.
او گفت: “اینکه بتوانم مسابقه ای بزرگ را در چنین سطح بالایی انجام دهم، شگفت انگیز است و وقتی در ماشین مسابقه هستم، متوجه نمی شوم که 50 ساله هستم، که خوب است.” تا زمانی که این روند ادامه داشته باشد، نمی توانم خودم را تصور کنم که مسابقه را متوقف کنم.
رضایتبخش و شگفتانگیز است، زیرا چندین بار شنیدهام، “باشه، بیا.” تو ازش گذشتی فقط آن را رها کنید. نه، گرسنگی هرگز متوقف نشده است… تا روزی که حدس میزنم شروع به برداشتن پای خود از دریچه گاز میکنید چون کمی میترسید یا دیگر آن هجوم آدرنالین بهعنوان یک چیز مثبت نیست، آن موقع است که باید متوقف کردن.”
چهار نقطه در این زمینه برای تیم هایی در نظر گرفته شده است که دارای منشور تضمین کننده ورود هر هفته نیستند، و دو نقطه در چهارشنبه شب اهدا شد.
ویلنوو در یکی از شش اتومبیلی بود که برای یکی از نقاط رقابت می کرد و با شکست دادن پنج تیم دیگر خود را در اولین دایتونا 500 خود حبس کرد. نوآ گرگسون که یک سال پس از قهرمانی ویلنوو در فرمول 1 در سال 1997 به دنیا آمد، مقام دوم را کسب کرد.
بدیهی است که این یک برد نیست. ویلنوو گفت: این مثل قهرمانی در مسابقات ایندی 500 یا قهرمانی فرمول 1 نیست، اما در این مقطع از دوران حرفهای من… صرفاً نمایشی باورنکردنی است زیرا تیم کوچکی است. ما با تیم بزرگی ارتباط برقرار نکردیم تا ماشین را آماده کنیم و بسیار غیرمنتظره است که بتوانیم به موقع آن را بسازیم، بنابراین بلافاصله بعد از آن بردهای بزرگ در رده بندی قرار می گیرد.
دو نقطه آزاد نهایی در مسابقات مقدماتی دوئل پنجشنبه شب، که کل ترکیب اصلی را تعیین می کند، پر می شود.
ویلنوو هفته گذشته توضیح داد که چرا یک قهرمان جهان 50 ساله با یک تیم کاملا جدید در دیتونا حاضر می شود. او اعتراف کرد که شکست در مسابقه می تواند به میراث او آسیب برساند، اما ویلنوو گفت که این ریسک ارزشش را دارد زیرا او Daytona 500 را در کنار Indy 500 و 24 Hours of Le Mans به عنوان سه مسابقه بزرگ در جهان رتبه بندی می کند.
ویلنوو دو فرزند بزرگتر خود را در سوئیس از مدرسه بیرون کشید و به همراه شریک زندگیاش جولیا و پسر سه هفتهایشان به فلوریدا آورد.
ویلنوو در مورد پسر 15 ساله خود گفت: “بزرگترین من مسابقه مرا فقط یک بار یا شاید دو بار در رالی کراس دید.” “چیزی بزرگ مثل این؟ هرگز.”
نام فرزند تازه متولد شده او ژیل از نام پدر مرحوم ویلنوو است. ژیل 32 ساله بود که در سال 1982 در یک تصادف در گرندپری بلژیک کشته شد و ویلنوو گفت تا پنجمین فرزندش طول کشید تا از نام پدرش راحت استفاده کند.
او گفت: «شاید تا 50 سالگی آماده بودم. “مدتی طول کشید تا به آن نقطه رسید، زیرا او پدر چندان حاضری نبود. در آن زمان روزهای متفاوتی بود، بنابراین حدس میزنم چیزهای زیادی برای هضم داشتم و در این مرحله از زندگیام آماده انجام این کار بودم و احساس درستی داشتم.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.