استوارت لارنس: “استفن از رشد مسابقات شگفت زده می شود” | فوتبال

استوارت لارنس در زمین‌های بازی تماشایی مدرسه Danes Hill در ساری به مخاطبانش خطاب می‌کند، مدرسه‌ای که عمدتاً از جوانان بالقوه فوتبال و والدین آنها تشکیل شده است، و او خود را در حال رسیدن به یک خط قدیمی مشهور می‌بیند. او می گوید: «این آلبرت انیشتین بود که گفت که معیار واقعی هوش در قدرت تخیل نهفته است. “پس به امید و رویاپردازی ادامه بده.”

برای استوارت، با یک ایده شروع شده بود. او چگونه می‌توانست فوتبال – ورزشی که او را بسیار شیفته‌اش کرده است – به میراث برادرش، استیون لارنس، که قتل نژادپرستانه‌اش با چاقو در سال 1993 و تحقیقات پلیسی در میان غم‌های بزرگ دوران ما بوده، مرتبط کند؟

“چرا نمی توانیم فقط یک تورنمنت برگزار کنیم؟” دوستش جاش ایوانز پیشنهاد داد. ایوانز رئیس مدرسه فوتبال جاش ایوانز است، یکی از مجموعه آکادمی های خصوصی که در سراسر انگلستان برای پرورش بازیکنان جوان و پر کردن شکاف بین فوتبال پایه و آکادمی های باشگاه های حرفه ای ایجاد شده است. و ببینید، جام استیون لارنس – سازماندهی و ارائه شده توسط ایوانز و کارکنانش – در حال حرکت بود.

سال گذشته از اولین نسخه خود لذت برد، نه باشگاه در مدرسه داونسند در یکی دیگر از مناطق ساری به رقابت پرداختند، اما در Danes Hill 23 باشگاه حضور دارند. وستهام دو تیم را برای تشکیل یک میدان 24 نفره فرستاده است. لیگ برتر با حضور آرسنال، چلسی، کریستال پالاس، فولام و ساوتهمپتون نیز به خوبی حضور دارد، در حالی که میلوال، ردینگ، سوانسی و واتفورد از چمپیونشیپ و AFC ویمبلدون از لیگ دو حضور دارند.

باشگاه‌های حرفه‌ای تیم‌های زیر 11 سال، آکادمی‌های خصوصی و باشگاه‌های پایه زیر 12 سال خود را می‌فرستند، و آنچه در مورد رویداد شنبه گذشته گزارش می‌شود – جدا از سطوح شگفت‌انگیز توانایی فنی – این است که چقدر همه می‌خواستند حمایت خود را از استیون لارنس نشان دهند. و بنیاد خیریه به نام او. به عنوان مثال، از میلوال پرسیده شد که آیا می خواهید در رقابت شرکت کنید یا خیر و آنها گفتند که آن را بررسی خواهند کرد. به آنها گفته شد که برای چه کسی و برای چه چیزی است. “ما آنجا هستیم” پاسخ آمد.

استوارت می‌گوید: «فکر می‌کنم استفن از تعداد افرادی که آمده‌اند و همچنین میزان رشد مسابقات در یک سال کاملاً متحیر خواهد بود. ما قبلاً صحبت در مورد سال آینده را آغاز کرده ایم – در مورد تیم های بین المللی، در مورد تیم های دختران.

ما بچه‌هایی از فرهنگ‌های مختلف، پیشینه‌های مختلف داریم و همه در یک مدرسه خصوصی با هم رقابت می‌کنند. برخی از این بچه ها ممکن است قبلاً چنین امکاناتی را ندیده باشند یا در این نوع محیط نبوده باشند. اما این فقط نشان می دهد که همه چیز جنبه دیگری دارد.

“به همین دلیل بود که من در مورد انیشتین و تخیل صحبت می کردم. من می خواهم همه آنها در جایی که هر چیزی ممکن است این تخیل را داشته باشند. اگر می خواهید به چنین مدرسه ای بیایید، ممکن است، اما برای رسیدن به آن چه باید بکنید؟ این همه بلوک های سازنده برای رسیدن شما به قله کوه است. با سخت کوشی و عزم، چیزهای بزرگی می تواند رقم بخورد.»

استوارت 16 ساله بود که استفن – دو سال بزرگترش – در حالی که در ایستگاه اتوبوسی در التهام در جنوب شرقی لندن منتظر بود کشته شد. تا اینکه در سال 2012 دو نفر از باند مظنونان – گری دابسون و دیوید نوریس – به ترتیب به 15 و 14 سال زندان محکوم شدند.

تحقیقات عمومی در مورد این پرونده نشان داد که نژادپرستی و بی کفایتی نهادینه شده در پلیس متروپولیتن و مبارزه خستگی ناپذیر خانواده لارنس برای عدالت تغییراتی را در قوه، قانون و سیاست ایجاد کرد. دام کرسیدا دیک، کمیسر سابق مترو، گفت که این قتل بیشترین تأثیر را بر پلیس در تاریخ مدرن بریتانیا داشته است.

“بخش آزاردهنده این است که آنها [the convicted killers] توانستند 19 سال زندگی کنند. آنها باید بچه دار شوند و ادامه دهند.» استوارت می گوید. مالکیت نکردن و انکار آن ها به درد می افزاید. اکنون به سمت بخشی از آن می رویم که در آن صحبت از آزادی مشروط را آغاز می کنند. من فقط می خواهم این فصل را ببندم اما هرگز بسته نمی شود.

ما 10 سال از تحقیقاتی که آنها در مورد فساد پلیس انجام می دادند، در مورد سوء رفتار پلیس می گذرد، و ما هنوز در مورد آن نمی دانیم. آیا باید منتظر گذشت مردم باشیم تا بتوانیم حقیقت را بگوییم؟ هنوز افرادی هستند که چیزهایی را می دانند [about the murder].

این سخت ترین بخش است و بیشتر برای مادر و پدرم است. من فقط می خواهم که آنها بتوانند بروند: “این چیزی است که واقعاً اتفاق افتاده است، این اشتباهاتی است که مرتکب شده اند، این است که چه کسی مسئول آنها بوده است و این چیزی است که برای آن افراد اتفاق می افتد.” قبل از اینکه سازنده خود را ملاقات کنید، با آن احساس آرامش می کنید.

استوارت استفن را بت می کرد و فوتبال یکی از چیزهایی بود که آنها را به هم پیوند می داد. استوارت می‌گوید: «او یک هوادار بزرگ منچستریونایتد بود در حالی که من آرسنال هستم. زمانی که استوارت در سال 2011 پدر تئو شد، بازی او را به سمت دیگری برد. هنگامی که مربی تئو در Fit For Kids در Wandsworth یک روز نیامد، او برای کمک به جلسه وارد عمل شد و به قول او “فقط مشکل را پیدا کرد”.

استوارت یک تیم زیر 9 سال در FFK گرفت و شروع به انجام مدال های مربیگری کرد. استوارت که در آن زمان به عنوان معلم دبیرستان کار می کرد، به دنبال راهی برای ورود به بازی حرفه ای بود و احساس می کرد که پیشاهنگی می تواند آن را فراهم کند.

او چند دوره گذراند و شش ماه بدون حقوق در AFC Wimbledon کار کرد و به دنبال بازیکنان زیر هفت سال برای رفتن به مرکز توسعه بود. سپس به عنوان پیشاهنگ لندن در جنوب برایتون شغلی پیدا کرد و بازیکنانی را در یک گروه سنی مشابه جستجو کرد. او همچنین مربی تیم زیر هفت و هشت سال در مرکز توسعه در کارشالتون بود. او پنج سال در برایتون ماند. در این فصل او دستیار مربی تیم زیر 13 سال جاش ایوانز است زیرا به دنبال تکمیل مجوز یوفا B است.

به طور گسترده تر، یکی از برجسته ترین مبارزان عدالت نژادی کشور، جو در سطوح بالای بازی انگلیسی را چگونه می بیند؟ استوارت از نبود افراد سیاهپوست در پست‌های مربیگری و تصمیم‌گیری تحت‌تأثیر قرار نمی‌گیرد و نسبت به حرکت لیگ برتر برای زانو زدن بازیکنان فقط قبل از مسابقات خاص در این فصل، سنجیده اما سخت ضربه می‌زند.

او احساس می کند که مقامات “گزینه ای را برای عدم برخورد با آن انتخاب کرده اند [racism and discrimination] دیگر،” نشان می دهد که آنها خوشحال بودند که یک کادر را علامت زده اند و از ادامه مکالمه در یک دوره طولانی تر عقب نشینی کرده اند. او استدلال می کند: «فوتبال از مسئولیت خود شانه خالی کرده است. “بازی همه چیز را برای از بین بردن هولیگانیسم در ورزشگاه ها انجام داد. چرا در فشار ضد نژادپرستی همین کار را نکنید؟

استوارت می گوید: «زمانی که کاپیتان های لیگ برتر برای اولین بار تصمیم گرفتند زانو بزنند، این ایده تروی دینی و تایرون مینگز بود. سپس کوین دی بروین گفت: “اگر شما این کار را انجام می دهید، همه ما در حال انجام آن هستیم.” من این را می دانم زیرا تروی به من گفت.

فعال بودن به متحدان نیاز دارد. به همین دلیل است که تعجب می‌کنم که در یک سال تاریخی، یعنی سی‌امین سالگرد لیگ برتر، آن‌ها نمی‌خواهند همیشه به این کار ادامه دهند، در حالی که این همه در معرض دید قرار دارند. من واقعاً ناراحت می شوم که آنها گفته اند: “فقط مناسبت های خاص.” هر بازی لیگ برتر یک موقعیت خاص است.»

استوارت مطمئناً می تواند این توضیحات را در مورد تورنمنت شنبه گذشته اعمال کند و نه تنها به این دلیل که تئو در آن بازی کرده است. آرسنال در فینال ساوتهمپتون را شکست داد، اما این به نتایج مربوط نمی شد، بلکه بیشتر به خاطر جمع شدن بازیکنان جوان با روحیه ورزشکاری، تشویق به اختلافات، تلاش برای تحقق پتانسیل بود. درباره بزرگداشت و بزرگداشت استفان.