سه گانه آمریکایی توسط ایران به زندان افتادند و متهم به جاسوسی شدند از اسیرکنندگان سابق شکایت کردند | اخبار آمریکا

سه آمریکایی که بیش از یک سال توسط ایران زندانی شده بودند و متهم به جاسوسی در حین پیاده روی در امتداد مرز با عراق بودند، از اسیرکنندگان سابق خود شکایت کردند، به این امید که قاضی را متقاعد کنند که به خاطر شکنجه هایی که می گویند به آنها غرامت بدهد.

شکایتی که توسط سارا شورد، همسر سابق و روزنامه‌نگار سابقش شین بائر و دوستشان جاش فتال پیگیری می‌شود، توسط قاضی فدرال ریچارد لئون در واشنگتن نظارت می‌شود که در سال 2019 ایران را به پرداخت 180 میلیون دلار به جیسون رضائیان، روزنامه‌نگار واشنگتن پست به دلیل حبس محکوم کرد. او به مدت بیش از یک سال به اتهام جاسوسی دروغین.

هرگونه خسارتی که شورد، باوئر، فتال و خانواده‌هایشان ممکن است از طریق شکایت خود دریافت کنند، از دارایی‌های دولت ایران ناشی می‌شود که ایالات متحده از طریق تحریم‌ها به عنوان بخشی از صندوق عدالت کنگره برای قربانیان تروریسم حمایت شده دولتی تصرف کرده است.

افزودن به فتنه حماسه ای که در سال 2009 آغاز شد این است که شورد و بائر پس از آزادی خود را به عنوان مخالفان تحریم های آمریکا علیه ایران به طور علنی معرفی کرده بودند. در سال 2016، او چنین مجازات‌هایی را «کاملاً غیرمسئولانه» خوانده بود و او گفته بود که این مجازات‌ها «بیشترین ضربه را به فقیرترین ایرانیان وارد می‌کنند».

وکلای زوج سابق و فتال فوراً به ایمیلی که خواستار اظهار نظر بود، پاسخ ندادند، و همچنین سفارت پاکستان در واشنگتن دی سی که نماینده منافع ایران در ایالات متحده است، پاسخ ندادند.

این دادخواست بیان می‌کند که شورد و بائر در سال 2008 به یمن و سپس سوریه نقل مکان کردند، زیرا می‌خواستند مهارت‌های زبان عربی خود را تمرین کنند، در حالی که شورد درگیر فعالیت‌های ضد جنگ بود و بائر از طریق روزنامه‌نگاری آزاد از خود حمایت می‌کرد.

فتل در ژوئیه سال بعد از آنها دیدن کرد و آنها را در پیاده روی تا آبشاری در کردستان عراق که مورد علاقه گردشگران بود همراهی کرد. در این دادخواست آمده است که در طی آن پیاده روی، ظاهراً بدون اینکه متوجه شوند وارد ایران شده اند و گروهی از سربازان که آنها را با عراقی ها اشتباه گرفته بودند، آنها را متوقف کردند تا وسایل پیاده روی، دوربین ها، کیف پول ها و پاسپورت هایشان را جستجو کنند.

سربازان کوهنوردان را به زور سوار یک وسیله نقلیه ورزشی کردند و آنها را به مدت سه روز دور زدند در حالی که آمریکایی ها می ترسیدند هر لحظه اعدام شوند. آنها در نهایت با چشم‌بند به زندان بدنام اوین در تهران، پایتخت، آورده شدند و در سلول‌های کوچک و پراکنده نگهداری شدند.

این شکایت ها نشان می دهد که زندانیان به شیوه ای بازجویی شدند که به نظر می رسید با هدف تلاش برای جاسوسی ایالات متحده بودند. از بائر پرسیده شد که آیا او کارمند شرکت مزدور آمریکایی بلک واتر است یا می تواند از آموزش خود به عنوان روزنامه نگار برای نوشتن مقالات روزنامه برای نگهبانان استفاده کند. شورد با سؤالاتی در مورد اینکه آیا تا به حال از پنتاگون بازدید کرده است یا نه – و آیا او در مأموریت دولت ایالات متحده بوده است یا خیر، مواجه شد.

در یک نقطه، یک نگهبان به بائر گفت که می‌دانست آمریکایی جاسوس نیست. بر اساس این دادخواست، نگهبان افزود: «اما… این بر عهده دولت آمریکا و دولت ایران بود که درباره آزادی او مذاکره کنند».

شکایت شاکیان بازگو می کند که چگونه آنها اغلب فریادهای سایر زندانیان را می شنیدند که شکنجه می شدند و آنها را ترسانده بود که آنها نفر بعدی باشند.

بائر، فتال و شورد همگی در انزوا نگه داشته شدند، جایی که آنها توضیح دادند که به سختی به سلامت عقل خود چسبیده بودند. سرانجام، باوئر و فتال در یک سلول قرار گرفتند، اما شورد تنها ماند و از درمان توده سینه، سلول های پیش سرطانی دهانه رحم و سایر مشکلات سلامتی خودداری کرد.

رژیم ایران در سپتامبر 2010 شورد را آزاد کرد و آزادی او را به عنوان یک اقدام عفو به احترام پایان ماه رمضان پس از مداخله رئیس جمهور وقت کشور، محمود احمدی نژاد، به تعویق انداخت.

باوئر و فتال یک سال بعد آزاد شدند، ظاهراً به عنوان ژستی برای جلب لطف احمدی نژاد در حالی که او آماده پرواز به نیویورک برای شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل بود. در آن زمان، کاخ سفید اوباما بیانیه‌ای صادر کرد و گفت: «همه آمریکایی‌ها به خانواده‌ها و دوستان خود می‌پیوندند تا بازگشت طولانی‌مدت خود را به خانه جشن بگیرند.»

این سه نفر پس از بازگشت به ایالات متحده، علائم استرس پس از سانحه را تجربه کردند که سازگاری مجدد با زندگی خود در آنجا را برای آنها دشوار می کرد. شورد و بائر – که آثارشان در نشریاتی مانند نیویورک تایمز و مادر جونز منتشر شده است – در سال 2012 در نزدیکی اقیانوس در کالیفرنیا ازدواج کردند. آنها هفت سال بعد طلاق گرفتند.

اعضای خانواده آنها نیز گزارش دادند که از سطوح بالایی از پریشانی رنج می بردند و نمی دانستند که آیا تلاش آنها برای زنده کردن شورد، بائر و فتال به آنها جواب می دهد یا خیر.

شورد در کنار مادرش در ماه مه از دولت ایران شکایت کرد و استدلال کرد که دختر به عنوان یک گروگان سیاسی بیشتر نگهداری می شود و در عین حال خواستار غرامت برای مصیبتی بود که آنها متعاقباً پشت سر گذاشتند. فتال، والدینش و برادرش در ماه ژوئیه همین روند را دنبال کردند. و بائر، والدینش و خواهرانش در ماه اوت همین کار را کردند.

رژیم ایران به شکایات آنها در دادگاه پاسخی نداده بود و تاریخ محاکمه تا روز جمعه تعیین نشده بود.

دولت ایران هرگز به شکایت رضائیان علیه خود در اکتبر 2016 پاسخ نداد. اما لئون قبل از اینکه 30 میلیون دلار غرامت غرامتی و 150 میلیون دلار غرامت تنبیهی به او بپردازد، در غیاب ایران به این پرونده رسیدگی کرد. شرکت حقوقی ویلمر هیل که وکالت رضاییان را بر عهده داشت.