آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار پزشکی پایگاه خبری آبان نیوز ،
ایالات متحده روز جمعه میلیونمین پیوند عضو خود را شمارش کرد، نقطه عطفی که در زمان حساسی برای آمریکایی‌هایی رخ می‌دهد که هنوز ناامیدانه منتظر این شانس برای بقا هستند.
از اولین موفقیت – یک کلیه در سال 1954 – پیوند 1 میلیون عضو طول کشید، و مقامات نمی توانند فاش کنند که آیا این آخرین یک کلیه نیز بوده است یا یک عضو دیگر. اما طرفداران کمپین جدیدی را برای سرعت بخشیدن به میلیون‌ها پیوند بعدی با تشویق افراد بیشتری برای ثبت نام به عنوان اهداکنندگان عضو راه‌اندازی کردند.
با این حال، سیستم پیوند کشور در یک دوراهی قرار دارد. افراد بیشتری از هر زمان دیگری اعضای جدید دریافت می کنند – رکورد 41356 تنها در سال گذشته. در عین حال، منتقدان سیستم را به خاطر سیاست‌ها و اشتباهات آشکاری که اعضای بدن را هدر می‌دهند و به قیمت جان انسان‌ها تمام می‌کنند، محکوم می‌کنند.
خشم ماه گذشته در جلسه استماع کمیته سنا که در آن قانونگذاران شبکه متحد را برای به اشتراک گذاری اعضای بدن، یک سازمان غیرانتفاعی که قراردادی دولتی برای اجرای سیستم پیوند دارد، به دلیل ردیابی دست و پاگیر اعضا و نظارت ضعیف سرزنش کردند.
سناتور الیزابت وارن، از ایالت ماساچوست، در حالی که او و سایر سناتورها پیشنهاد می کردند UNOS باید جایگزین شود، به مدیر اجرایی سازمان گفت: “این روی دستان شما نشسته است در حالی که مردم می میرند.”
برایان شپرد، مدیرعامل سازمان ملل متحد پاسخ داد که UNOS به طور مداوم برای بهبود عرضه و برابری اعضای بدن گام بر می دارد و تا زمانی که هرکسی که به پیوند نیاز دارد پیوندی دریافت نکند، راضی نخواهد شد.
کارشناسان دیگر می گویند آتش بازی باعث حواس پرتی از کار در حال انجام است.
رنه لندر، کارشناس حقوق بهداشت دانشگاه سافولک که به عنوان بخشی از یک پانل مشاوره علمی مستقل به دولت، در اوایل سال جاری طرحی را برای تغییر نوشت: «همه دوست دارند سیستم بهتر باشد.
این طرح، از آکادمی های ملی علوم، مهندسی و پزشکی، یک ضرب الاجل پنج ساله برای بهبود هر بخش از سیستم پیچیده پیوند تعیین می کند – از جمله گروه هایی که اعضای اهداکنندگان متوفی را جمع آوری می کنند، مراکز پیوندی که تصمیم می گیرند از کدام یک استفاده کنند، و سازمان های دولتی که هر دو را تنظیم می کنند.
لندرز گفت: «تمرکز روی تنها یک جنبه عملاً به آن هدف نمی رسد». “تعدادهای بسیار دیگری وجود دارد که باید در جای خود قرار گیرند.”
UNOS روز جمعه گفت در ایالات متحده بیش از 400000 نفر با اعضای پیوندی فعال زندگی می کنند. با وجود تمام جان‌هایی که هر سال نجات می‌یابد، بیش از 105000 نفر در فهرست ملی هنوز در انتظار یک کلیه، کبد، قلب یا سایر اندام‌های جدید هستند و حدود 17 نفر در روز در انتظار جان خود را از دست می‌دهند.
گزارش آکادمی ملی نشان می‌دهد که اغلب اندام‌های بالقوه قابل استفاده از اهداکنندگان بالقوه بازیابی نمی‌شوند و بسیاری از بیمارستان‌ها از اندام‌های کم‌عملی که ممکن است همچنان برای بیمار مناسب نتیجه خوبی داشته باشند، رد می‌کنند.
کلیه ها بیشترین تقاضا را دارند و تقریباً یک چهارم اعضای اهدایی سال گذشته دور ریخته شدند و بیمارستان ها به دلایل مختلف از آن خودداری کردند.
تحقیقات کمیته مالی سنا مشکلات دیگری از جمله شکست‌های آزمایشی را نشان داد که بین سال‌های 2008 تا 2015 منجر به ابتلای 249 گیرنده پیوند به بیماری از اعضای اهدایی شد که 70 نفر از آنها جان باختند. در موارد دیگر، اعضایی که از بیمارستانی به بیمارستان دیگر ارسال می‌شدند در حین حمل و نقل گم می‌شدند یا به قدری تأخیر داشتند که قابل استفاده نبودند.
در حالی که این نوع خطاها هرگز نباید اتفاق بیفتند، آنها کسر کوچکی از ده ها هزار پیوند انجام شده در آن دوره زمانی هستند.
راه‌حل‌های مشکلات رایج‌تر – تهیه اندام‌های بیشتر و اطمینان از استفاده از آنها – سخت‌تر هستند، اما تلاش‌هایی در حال انجام است:
– پیوند کلیه در سال گذشته 16 درصد افزایش یافته است – و 23 درصد در میان بیماران سیاه پوست – به دلیل تغییر به دستور UNOS در نحوه توزیع اندام‌ها که اجازه می‌دهد کلیه‌ها به جای اینکه ابتدا به بیمارستان‌ها ارائه شوند، به بیماران بیمار ارسال شوند. نزدیک جایی که اهدا شده اند.
– در ماه جولای، UNOS به بیمارستان‌ها گفت که استفاده از فرمول خاصی را برای آزمایش عملکرد کلیه که می‌تواند نیاز بیماران سیاه‌پوست به پیوند را دست کم گرفته و آنها را نسبت به بیماران سفیدپوست مشابه بیمار در انتظار طولانی‌تری بگذارد، کنار بگذارند.
–برخی از “سازمان های تدارکات ارگان” یا OPO ها اندام ها را از اهداکنندگان فوت شده با نرخ های بسیار بالاتری نسبت به سایرین بازیابی می کنند. Medicare در سال جاری قوانین جدیدی را نهایی کرد که نیاز به بهبود دارند یا اینکه عملکرد پایین ممکن است در سال 2026 تعطیل شود.
– OPO ها تمایلی به بازیابی اندام های کمتر از حد کاملی که می دانند بیمارستان های مجاور نمی پذیرند، ندارند. به عنوان مثال، برخی از بیمارستان ها ممکن است همیشه کلیه های اهداکنندگان بالای 70 سال یا بیماران دیابتی را رد کنند. اما به زودی، نرخ پذیرش کلیه مراکز پیوند به عنوان یک معیار کیفی جدید پیگیری خواهد شد.
برای آماده شدن، ده‌ها بیمارستان از فیلترهای رایانه‌ای جدید استفاده می‌کنند تا حتی از دریافت پیشنهادهایی که قصد پذیرش آن را ندارند، خودداری کنند. نادیده گرفتن آنها می‌تواند به این پیشنهادها اجازه دهد تا سریع‌تر به مکان‌هایی مانند مرکز پیوند دانشگاه ییل – معروف به موفقیت با کلیه‌های کم‌عمل – قبل از اینکه اندام‌ها برای مدت طولانی روی یخ بنشینند و قابل استفاده نباشند، برسند.
دکتر ریچارد فرمیکا، متخصص کلیه، مدیر پزشکی پیوند دانشگاه ییل، گفت: «اگر برنامه‌های پیوند را در قبال تصمیم‌هایی که می‌گیرند پاسخگو نباشید، نمی‌توانید از OPOها به خاطر عدم بهبود اعضا انتقاد کنید. ما باید راه‌هایی برای تشویق مردم برای تغییر رفتارشان بیابیم.»
———
بخش سلامت و علم آسوشیتدپرس از بخش آموزش علوم موسسه پزشکی هاوارد هیوز حمایت می‌شود. AP تنها مسئول تمام محتوا است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت خبری آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
